"You can't sleep with an empty stomach," mahinahon niyang sambit nang tumanggi na naman si Gazi matapos niyang alukin ng hapunan. Ilang beses na niya itong niyayang kumain ng hapunan, pero puro iling lang ang isinasagot sa kaniya. Nanatili lang itong nakayakap sa braso niya habang naka-upo sila sa sofa. Ang ulo nito'y naka-yuko, ang noo'y nakapatong sa kaniyang balikat.
She had been silent since they entered the house. Ilang beses niyang tinanong kung ano ang problema nito pero hindi sumasagot. Ang tangi lang sinabi nito ay hayaan muna siya. And he did— but it's been more than half an hour and he couldn't take it anymore.
Nagpakawala siya ng malalim na paghinga. "How long have you been waiting outside?"
Hindi na naman ito sumagot.
"I'm sorry if you had to wait long— wala si Mama dahil
