"ซื่อบื้อ" ด่าจบเขาก็เดินหนีไปทันทีฉันจึงได้แต่วิ่งตามเขาไปเงียบๆ ด่าฉันอีกแล้วก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ คำอธิบายก็ไม่มี
ช่างเถอะ อยากซื้อให้ฉันก็จะใช้แล้วก็ตอบแทนเขาด้วยการอำนวยความสะดวกให้แล้วกัน
"แม่พี่จะไม่บ่นเหรอใช้เงินเยอะขนาดนี้"
"ฉันหาเอง" เรียนอยู่เลยจะหาเองยังไงได้เยอะขนาดนี้
"สอนเนยมั่งดิ หายังไง" เผื่อจะได้หาเองมั่ง
"..." เขาไม่ตอบแต่กลับมองฉันที่นั่งเบาะข้างๆ สายตาอ่านไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่
"ถ้าไม่สอนงั้นเนยสมัครเป็นเด็กพี่อีกคนแล้วนะ เลี้ยงไหวมั้ยเนยกินเก่ง" ฉันแกล้งหยอกออกไป
"รู้มั้ยว่าที่พูดหมายถึงอะไร"
"..." คำพูดของพี่นธีทำให้ฉันเงียบลงทันที ก้อนเนื้อตรงอกข้างซ้ายค่อยขยับแรงขึ้น "เนยแค่หยอกเล่นเอง ถ้าเป็นอีกคนได้ตบกับคนอื่นของพี่ดิ อีกอย่างพี่นธีหมดตัวพอดี"
"..." เขาหัวเราะในลำคอมุมปากยกขึ้นเหมือนกำลังยิ้มออกมาแต่ฉันไม่กล้ามองเต็มๆ ตา รีบหันหน้าหนีมาอีกทางเพราะความรู้สึกผ
