บทที่5
1061 Words
“ทำหน้าอย่างนั้นมีอะไรหรือเปล่า”
“อะ เอ่อข้าว...”
“มีอะไร”
“แหะๆ ข้าวหิวค่ะข้าวอยากทานขนม”
“เดี๋ยวพี่จะแวะร้านค้าให้ก่อนเข้าคอนโดก็ล่ะกัน”
“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มออกมาเต็มใบหน้าแค่เข้าตามใจเธอเล็กๆน้อยๆแบบนี้เธอก็มีความสุขแล้ว ความสุขเล็กๆที่สร้างแรงใจให้เธอ เมื่อมาถึงคอนโดของชายหนุ่มก็พบว่าเขาต้องการให้เธอนอนห้องเดียวกับเขาทั้งๆที่คอนโดของเขามีสองห้องนอน
“ทำหน้าแบบนั้นไม่พอใจหรอหรือจะเลิกยุ่งเกี่ยวกันเลยก็ได้นะพี่ยินดีเพราะพี่ยังมีสาวๆคนอื่นอีกเยอะ” แค่ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเขาเอาแต่ขู่เธอมาหลายครั้งแล้วตั้งแต่เก็บข้าวของออกจากคอนโดของเธอ
“ไม่ค่ะข้าวอยู่ยังไงก็ได้ค่ะตามใจพี่ต่อเลย พี่ต่ออย่าไปหาผู้หญิงคนอื่นเลยนะคะ อยู่กับข้าวนะคะ”
“ดีมากอย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย” เขาเดินเข้ามาหอมแก้มเธอหนึ่งฟอด ช่วงเวลาที่เงียบหายไปเขามัวแต่ทำงานเพราะเขาเพิ่งจะเริ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทและมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องศึกษาเรียนรู้และเก็บมาพัฒนาเป็นประสบการณ์ในการทำงานให้ได้เร็วที่สุดก่อนจะเข้ามาบริหารงานเต็มตัว ด้านหญิงสาวเธอยังไม่ทันได้จัดข้าวของให้เข้าที่ก็โดนเขารวบตัวไปวางบนเตียงกว้าง ชายหนุ่มห่างหายจากเรื่องอย่างว่าไปนานเป็นเดือนทำให้เขาคิดถึงร่างกายบอบบางและเย้ายวนของหญิงสาวมากๆ กลิ่นกายของเธอชั่งหอมเย้ายวนให้เขาหลงใหลในตลอด
“อื่อๆใจเย็นๆสิคะ” เขาทำตามความต้องการของตัวเองทันที หญิงสาวยังไม่ทันตั้งตัวจึงพยายามเบี่ยงใบหน้าหวานหนีและบอกให้เขาใจเย็นกับเธอเสียหน่อย
“ทำไมต้องใจเย็นล่ะ ข้าวอยู่เฉยๆเถอะน่า” เขาตอบกลับอย่างเอาแต่ใจ
“อะ เอ่อ ค่ะ” ชายหนุ่มถอดชุดของหญิงสาวออกจากกายสาวอย่างรวดเร็วตามด้วยชุดของตนเอง ทั้งสองคนเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน เขารู้สึกเสพติดปาริมามากๆ มือของชายหนุ่มลูบไล้ไปตามเอวคอดของหญิงสาวเล่นเอาเธอรู้สึกเสียวซ่านอย่างยากที่จะห้ามใจเอาไว้ได้ หญิงสาวปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายของเธออย่างเต็มใจเพราะว่าความรักที่เธอมีให้กับเขานั่นเอง
มือของชายหนุ่มกอบกุมหน้าอกของหญิงสาวและพยายามปลุกเร้าอารมณ์ให้เธอคล้อยตามอย่างง่ายดาย เขายิ้มพอใจที่เธอมีท่าทีอ่อนข้อและยอมทำตามความต้องการของเขาเหมือนอย่างเช่นที่ผ่านมา
“พี่ต่อไม่ได้ป้องกันหรอคะ” เธอถามกลับเขาตาโตตกใจเพราะเขาไม่ได้สวมถุงยางอนามัย นั่นหมายความว่าเธออาจจะตั้งท้องขึ้นมาก็ได้
“ก็มันไม่ทันยังไงก็อย่าลืมไปซื้อยาคุมมากินล่ะ” เขาตอบกลับน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่หญิงสาวบอกมากนัก
“ค่ะ”
“แกร๊ก!” แต่แล้วจู่ๆก็มีเสียงไขกุญแจเข้ามาภายในห้องทำให้ชายหนุ่มและหญิงสาวตกใจไม่น้อย
“ว้าย! ตาเถร นี่มันอะไรกันตาต่อ” คนเป็นแม่ตกใจสุดขีดที่เห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนอนกกกอดผู้หญิงอยู่บนเตียงโดยที่ร่างกายเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าห่มไว้คลุมกาย
“คุณแม่มาได้ยังไงครับเนี่ย” เขารีบห่มผ้าห่มให้คนข้างกายที่ยังเปลือยเปล่าทันที หญิงสาวหน้าเสียเพราะรู้ว่าต้องงานเข้าแน่ๆ
“ลูกเล่นหายตัวไปเลยจะไม่ให้แม่เป็นห่วงได้ยังไงล่ะบ้านช่องก็ไม่ค่อยจะกลับนี่สินะเหตุผลของลูก” ไม่ใช่แค่หายหน้าหายตาไปจากปาริมาแต่ว่าเขาเองก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านไปหาผู้เป็นแม่เช่นกันจนท่านร้อนใจเดินทางมาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง
“....”
“เอาล่ะๆลูกออกมาคุยกับแม่ข้างนอกหน่อยดีกว่า แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนล่ะอย่ามาในสภาพนั้นแม่รับไม่ได้”
“ครับแม่” ชายหนุ่มรีบสวมใสเสื้อผ้าที่ล่วงหล่นอยู่รอบๆเตียงอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้คนเป็นแม่ต้องรอนาน ท่านมาถึงที่นี่ต้องมีเรื่องสำคัญอะไรแน่ๆ เขาออกมานั่งคุยกับมารดาและบอกความจริงกับท่านทุกอย่าง
“นี่ลูกว่ายังไงนะ”
“ข้าวเขาเต็มใจจะอยู่ในสถานะนี้เองครับ”
“นี่ลูกจะบอกว่าแม่เด็กนั่นเต็มใจทั้งๆที่เป็นเพื่อนสนิทกับหนูตาหวานน่ะหรอ” คัทลียาแทบจะไม่เชื่อหูว่าเรื่องแบบนี้ก็มีด้วย
“ใช่ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้าเบาๆ
“ตายๆทำไมถึงได้ร้ายกาจแบบนี้นะแฟนของเพื่อนก็ไม่เว้นหน้าด้านเสียจริง”
“อะ เอ่อคุณป้าคะ” เธอทำได้เพียงแค่ยอมรับเมื่อมันเป็นจริงทุกอย่างอย่างที่มารดาของชายหนุ่มว่า
“เรียกฉันว่าคุณผู้หญิงเพราะฉันไม่ใช่ญาติฝ่ายไหนของเธอ”
“ค่ะคุณผู้หญิง”
“แม่ปวดหัวจริงๆทำไมลูกถึงสร้างเรื่องให้แม่แบบนี้นะ”
“จะไปยากอะไรล่ะครับคุณแม่ก็แค่ช่วยผมเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไงครับ”
“ลูกนะลูก อย่าคิดจะจริงจังเชียวล่ะแม่ไม่ยอมแน่ แม่เข้าใจว่าลูกต้องหาความสนุกก่อนที่จะแต่งงานเป็นจริงเป็นจังกับหนูตาหวานเขา”
“ครับผมรู้ครับผมจริงจังกับน้องตาหวานคนเดียวแม่สบายใจไหมครับ”
“จ้ะ เอาเป็นว่าแม่ขอตัวก่อนล่ะกัน ตายๆฉันปวดหัวจริงๆ” มารดาของชายหนุ่มหมุนตัวเดินออกจากห้องไปทันทีหลังจากที่ได้รู้ว่าลูกชายสุขสบายดีแต่จะไม่ดีก็เพราะมีเด็กสาวมาคอยเกาะลูกชายของเธอแจ
“คุณแม่ไปแล้วอย่าไปสนใจท่านเลยเราไปต่อเรื่องของเราดีกว่า” เขาทำเหมือนกับว่าเธอเป็นสิ่งของไม่เคยคิดถึงจิตใจของเธอเลย แต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะเป็นนางมารร้ายกล้าหักหลังคนเป็นเพื่อนแล้วเธอก็ต้องยอมรับมันให้ได้
- Writer
