Nagtungo si Carlota sa kusina para tingnan ang sinaing ng dalawa. Masakit pa ang kanyang braso dahil sa pagpilipit doon ng kanyang Tatay kanina noong tumanggi siyang ibigay ang pera. Ngayon lamang siya nasaktan ng todo ng kanyang Tatay. Kanina kung hindi niya ibinigay ang pera dito baka hindi lamang ito ang inabot niya.
Binuksan niya ang takip ng kaldero at tiningnan kung luto na ang kanin. Kanina naaawa siya kay Solomon, nakita niya kung gaano ito nahirapan sa pagsisibak ng kahoy. Kahit pagpapadikit ng apoy hirap na hirap ito, halatang hindi ito sanay sa ganong gawain. Naisip nga niyang baka hindi gumagamit ng lutuang pangkahoy ang pamilya nito kaya ganon.
Pero sa isang banda, kinikilig siya sa mga effort nito. Kahit hirap na hirap ei talaga namang pinipilit nitong tapusin ang pagsisi
