Son söylediği sözlerinden sonra benim cevap vermeye tenezzül etmediğimi görünce, çekip gitmişti.
Yatak odasında bir ben ve çalışan bir kadın vardı. Çalışan kadın onun emri ile bana yeni bir çorba getirmiş, şimdi de az önce benim öfkem yüzünden yere dökülen çorbayı temizliyordu. Ne kadar ben temizlerim desem de benim temizlememe izin vermemişti. Onun söylediği sözler aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Beni sevdiğini söyleyip duruyordu ama ben...
"Efendim, ilaçlarınız komodinin üstünde. Çorbanızı içtikten sonra ilacınızı almayı ihmal etmeyin," Çalışan kadının sözleri ile derin düşüncelerimden sıyrılmıştım. Oturduğum yatakta ona bakarak, "Bana 'efendim' demeyin lütfen," diye samimi olduğuna umduğum bir tonla konuşmuştum. Adını bilmediğim kadın bana samimi bir şekilde gülümseyerek, onayladı ve
