Overrated

Chapter 22 – Mukhang Sanay

`Pag masaya ka, marami kang nalilimutan.

Akala mo, maayos na ang lahat.

Hindi pala.

Nahuli si Tita ng bayad sa bumbay dahil sa nawala sa aming 72,000 pesos, ang pang hulog tuloy niya, naging pambayad lang ng interest.

Nalaman ko na lang ito nang marinig ko ang isa sa mga mananahi niya na nagsabing ubos na ang tela para sa panahi namin.

“Naku, sa isang linggo pa ako makakabili,” sabi ni Tita Lucy. “Kinapos ako sa huling supply, eh, nagbayad pa ako ng interes kay bumbay.”

“Ano yun, Tita?” tanong ko, at nagdeny pa siya.

“Wala, hindi ko lang nabilang nang maayos `yung telang nabili ko.”

“Eh, ate, pa’no na `yung mga order sa atin?” tanong ng isang mananahe, “Next week na kukunin ang mga `yun.”

“Bahala na, magagawan din natin `yan ng paraan.”

Umakyat ako sa bahay kung saan namamalantsa si Jiro ng mga damit namin.

“O, bakit parang simangot ka?” tanong niya sa pagpanhik ko.

“Si Tita, kinapos pala sa puhunan, `di man lang nagsabi sa akin...”

“Ha?” itinayo ni Jiro ang dala niyang plantsa at lumapit sa akin. “Pano na `yun?”

“Eh, `di, kinapos ang tela, ngayon nakatengga ang mga mananahi, baka next week pa raw makadelehensiya.”

“Eh... magkano raw ba ang kailangan?” tanong ni Jiro. “May pera pa naman ako sa account ko, nasa ten thousand pa yun.”

“Mga nasa three yards ang isang blouse ni Tita, sa 300 pieces na kulang niya, kakailanganin niya ng higit kumulang na 900 yards, ang isang yarda nasa fifty-five pag wholesale... so mga singkwenta mil ang kailangan namin.”

Natahimik si Jiro. “Wala ka bang natatago d’yan?” tanong niya sa akin.

Umiling ako. “Binibigay ko kay Tita lahat ng kinikita ko. Nagtitira lang ako ng sapat para sa pamasahe at pagkain sa school.”

“At ngayon, dumagdag pa ako sa gastusin...”

Agad akong napatignin kay Jiro.

“`Wag mong isipin `yan! Alam mo naman na kami pa nagpilit na tumira ka rito. Isa pa, mahina ka namang kumain, wala kaming gastos halos sa `yo! At tumutulong ka pa sa kuryente!”

“Pero... paano na `yung sa tela ni Tita?”

“Basta... gagawa ako ng paraan.”

Pumasok ako sa kuwarto.

Binuksan ko ang aparador ko, kinalkal ang bawat sulok at tinignan kung may naisingit ba akong pera kung saan.

May pirasong papel na nahulog sa lapag.

Pinulot ko iyon at nakita ang card na basta ko na lang hinagis, ilang buwan na ang nakalipas.

Kinuha ko ang cell ko at nag-text sa numero roon.

“O, saan ka pupunta?” tanong ni Jiro nang makitang nakabihis ako. Tinutupi na niya ang mga pinlantsa niyang damit.

“May dadaanan lang ako...”

Hinatak niya ang kamay ko pag-daan ko sa kaniya.

“Bicoy.” Nag-aalala ang tingin niya sa akin.

“Sandali lang ako, may kilala akong p’wede naming hingan ng tulong.” Hinatak ko ang kamay ko pabalik. “`Wag kang mag-alala, maaayos din `to.”

Hindi ko na siya nilingon. Diretso akong bumaba at nagpaalam kay Tita.

“May pupuntahan po ako sandali Tita, may kilala akong nagsusupply ng tela, papayag daw po siyang magpautang sa atin.”

“Ha? Eh, sino ba `yan? Taga saan ba `yan?”

“Basta, Tita, ako na po ang bahala.”

Dumiretso ako sa SM East at naghintay sa tapat ng isang cafe para agad akong makita ng kausap ko.

“Vic!”

Dumating na si Ronald.

Nakasuot siya ng blue polo shirt at beige na pantalon. Mukhang wala rin siyang pasok ngayong sabado.

“S-sir Ronald, good morning po,” bati ko sa kaniya.

“Naku, Ronald na lang, kumain ka na ba?” Inaya niya ako sa loob ng cafe at umorder para sa akin. “So, kamusta? Ano ba `yung sinabi mong naging problema sa text kanina?”

“Tungkol po kasi sa patahian ng tiyahen ko...” napasinghap ako, nagdalawang isip kung itutuloy ko pa ba ito. Hindi ko kasi maalis ang malungkot na mukha ni Jiro sa isipan ko.

“Ano bang nangyari?” tanong `uli ni Ronald.

“Nahold-up kasi kami dati ni Jiro ng galing kaming delivery.”

“Ha?” nagulat siya, “Kaya ba napilay ang kaibigan mo?”

“Opo... nabaril si Jiro, at natangay `yung puhunan ni Tita, kaya ngayon kinapos kami ng pambili ng tela, eh, may order pa kami...”

“Kaya kailangan mo munang utangin ang tela?” tanong niya. Tumango `uli ako. “Wala namang problema, ilang yarda ba kailangan ninyo?”

“Mga 900 yards po sana, tatlong kulay lang naman...”

“Hmm... okay, `wag kang mag-alala, madali kong maaayos `yan, may kapit ako sa sales, remember?” ngumiti siya sa `kin, at nakahinga naman ako ng malalim. “Pero...”

Ayan na. Parating na ang pero, at muling nagbalik ang mukha ni Jiro sa isipan ko. Kaya lang, mas malinaw ang mukha ni Tita, kulubot at pagod araw-araw sa kaka-trabaho para sa akin.

“Gagawin ko po kahit anong makakaya ko... Ronald,” sabi ko sa kaniya.

Napangiti siya. “`Wag mo na akong po-in.” hinawakan niya ang kamay ko. “P’wede ba tayo lumipat sa ibang lugar? `Yung mas private?”

Tumango ako.

“May sasakyan ka pala?” tanong ko nang isama niya ako sa parking lot at lumapit sa isang pulang Civic.

“Oo, noong nagkasabay tayo for the first time, coding ako. After that, madalas ko nang iwan ang car ko para makasabay `uli kita.” Ngumiti siya sa akin, a seductive smile. “Buti na lang at nagkita `uli tayo.”

Pagbuhay niya sa kotse niya ay agad s’yang kumapit sa tuhod ko.

“So, saan mo gustong pumunta?”

“Kahit saan. Ikaw na bahala.”

“Mukhang sanay ka na, ha?” natawa siya. Hindi ako sumagot. “Are you willing to go all the way?”

Umiling ako.

Muling natawa si Ronald.

“Don’t worry, I won’t go all the way unless you want me to. Ayoko nang namimilit. Rest asure, though, I’m a bottom, so walang mawawala sa `yo. Isipin mo na lang na babae ang ka-s*x mo,” diretsuhan niyang sinabi habang tumatawa.

Dinala niya ako sa motel.

That wasn’t my first time. Dati nang nag-gi-girl friend pa ako, naaya na rin ako sa ganitong lugar. At may isang suki si Tita na sa motel ako laging dinadala pag nakikipag meet sa akin. Pero mga babae sila.

Pagpasok namin sa kuwarto, hinatak agad ni Ronald ang kamay ko. Hahalikan niya sana ako, pero umiwas ako at nagtakip ng bibig.

“Are you really sure about this?” tanong niya sa akin. “You can still back out, you know?”

“I’m sure,” sagot ko. “I just don’t do kisses.”

Muli akong hinatak ni Ronald, this time sa leeg niya ako hinalikan.

Nagpaubaya naman ako.

“Why don’t we take a bath first?”

Sinama niya ako sa banyo, at doon pa lang at nagsimula na ang kahalayan niya.

Nilinis niya ang buo kong katawan gamit ang dila niya. Pinatalikod pa niya ako, at natakot ako nang idikit niya ang matigas niyang t**i sa likod ko. Pero ikiniskis lang niya iyon sa akin.

Matapos niya akong paliguan, sinama niya naman ako sa kama at doon pinagpatuloy ang pagkain niya sa t**i ko, pati na sa mga bayag ko.

Pucha, sa itsura niyang laging bihis na bihis, `di ko inakalang napaka libog pala niya. Ang gusto pa niya, mag-69 kami, pero umayaw ako. Buti nga at hindi siya nagalit. Totoo nga ang sinabi niyang ayaw niya ng namimilit.

Matapos akong labasan sa bibig niya, kumuha siya ng kapote at maliit na bote na mukhang lotion na ibinuhos iyon sa ari ko. Tapos ay pumwesto na siya sa tuktok ko at nagpadausdos sa akin.

Kung si Julie ay magaling gumiling, eto namang si Ronald ay expert sa pag-twerk.

Pucha, tumalikod pa siya sa akin at pinanood ko ang hips niyang may tattoo ng dolphin na umaalon at yumuyugyod sa harapan ko!

Ang bilis ng galaw niya, ang init, at sa sobrang sarap ay `di ko mapigilang kapitan siya at idiin pabaon sa akin.

Sarap na sarap din siya, at naka-ilang round pa kami bago siya tumumba sa aking tabi.

He tried kissing me again.

“Talagang ayaw mo ng kiss ha?” natawa siya, “Is that reserved for someone special?”

Hindi ako sumagot.

“Well, okay lang, nasarapan ako. I’ll be looking forward to next time.”

Napatingin ako sa kaniya.

“What? You don’t think this is it, right?” sabi niya. “Hanggang sa mabayaran mo lang naman ang uutangin ninyo sa tela.”

“Pero...”

“It’s okay, you can still back out if you want.” he smilled at me wickedly.

Nagdabog ako at bumangon.

“It’s just every weekends, plus hindi kita sisingilin ng interest!” agad niyang sinabi. Napatingin ako pabalik.

“Gusto ko rin ng discount,” sabi ko.

“For another round?” tumalikod siya sa akin. “20% off, if you f**k me from behind.”

Kumuha ako ng bagong condom na nagkalat sa mesa. Nanginginig ang kamay ko sa pagsuot nito.

And as I touched his hips, as I aimed my d**k at his gaping hole, may tumulong luha sa nanlalabo kong mga mata.

Ang lakas ng ungol ni Ronald nang kantutin ko siya.

Ibinuhos ko ang lahat ng frustrations ko sa bawat pagbayo, pero lalo lang nasarapan ang puta.

Pinikit ko ang mga mata ko at nakita muli ang mukha ni Jiro.

Nasasaktan. Nag-aalala sa akin.