Dominance [TRRB #2]

[4] Trap

-ASH-

Ipinagpatuloy niya ang paghalik sa akin hanggang sa maramdaman kong hindi ko na maikilos ang dalawa kong kamay. Nakatali ito sa may aking ulunan at hindi ko maigalaw. I am feeling uncomfortable but I'm loving this at the same time. Could that even be possible?

Tumigil siya sa paghalik at saka siya tumayo. Tinanggal niya ang suot-suot niyang slacks at natira na lamang ang suot niyang boxer brief. Lumapit siya sa akin. Inilapit niya ang kanyang crotch aking mukha. Hinawakan niya ang aking ulo at kiniskis niya ang kanyang bukol sa aking pisngi, papunta sa aking ilong at labi.

He teasing me to hell.

Hanggang sa ilabas na nga niya ang kanyang alaga. It was huge and thick and clean. Nakakaturn-on din ang amoy nito. As if it was begging to be sucked.

He placed his glans on my lips. Dahan-dahan ko namang ibinuka ang aking bibig, until he could enter.

"f**k, this is good." Maungol na pagkakasabi niya.

Halos hindi ko maigalaw ang ulo ko dahil nakatali ang dalawa kong kamay kaya naman siya na mismo ang umalalay rito. Siya na rin mismo ang gumalaw. Sa una ay dahan-dahan. Hanggang sa bumilis ng bumilis ang kanyang paggalaw but not to the point na halos mabilaukan ako. He's still gentle, and I can't help but to at least satisfy him with his desires.

Maya-maya ay dahan-dahan siyang tumigil at tinanggal ang pagkakapasak ng kanyang ari sa aking bibig. I almost dribble, containing his precum.

Muli niya akong hinalikan.

Hanggang sa pumatong na nga siya sa akin at naramdaman ko ang init ng kanyang katawan.

Ang bilis ng t***k ng puso ko. Naririnig ko rin ang paimpit niyang pag-ungol na lalong nagpapalala sa libog na nararamdaman ko. Hinimas-himas niya ang aking harapan na kanina pa rin namumukol. Tinanggal niya ang aking sinturon. Ibinaba ang zipper ng slacks na suot ko. Tinanggal niya ito kasama ang boxer at brief na suot ko. Patuloy lang siya sa paghalik sa akin. He's now grabbing my d**k. Masarap ang paghimas na kanyang ginagawa.

"Ash, ugh-" he moans.

Tumigil siya sa paghalik at tila may inabot siya sa may aking ulunan. Halos pumatong sa mukha ko ang kanyang dibdib. Hinalikan ko ito.

Nang maabot niya ang kinukuha niya ay bumalik na siya sa pagkakapatong sa akin. Ngayon ko lang nakita na condom pala ang kanyang kinuha. Inilagay na niya ito sa kanyang naghuhumindig na alaga. Pagkatapos ay hinawakan niya ang dalawa kong hita at dinilaan ito. Patuloy lamang siya sa pagdila hanggang sa dumako ito sa aking singit. Sa aking tumbong. Then after a few seconds, he licked my balls. Then he suck my d**k.

"Ahh, s**t. P-please, Xavier. Please.."

Fuck. Why the hell is he doing this to me? My lustful blood is freaking out.

Tumagal siya ng ilang minuto sa pagsubo sa aking alaga hanggang sa tumigil na rin siya. He coated my hole with lubricant as well as his manhood. Muli niyang hinawakan ang dalawa kong hita at bahagya niya itong ibinuka.

Pumatong sa akin at muli siyang nagpakasawa sa aking labi. Halos kagatin niya ito dahil sa bugso ng nararamdaman niya. Iginapos niya ang dalawa niyang braso sa aking katawan. Hanggang sa maramdaman ko na lang ang unti-unting pagkatok ng kanyang ari sa aking tumbong.

Pumikit ako. Ito na naman ang paunang sakit at hapdi na mararamdaman ko. It's too painful but pleasurable at the same time.

Hanggang sa maipasok na nga niya ang kanyang kabuuan.

"f**k, Ash...ugh" he groans.

Sa una ay dahan-dahan ang kanyang pag-ulos. Hanggang sa unti-unti itong bumilis at nawala na rin ang hapdi na kaninang nararamdaman ko.

"Please, Xavier.." I cry.

I scream in mere pain and pleasure that I'm constantly feeling.

"Again, Ash. Say my name," he whispered.

"X-xavier..."

"f**k," pag-ungol niya.

Hanggang sa bumilis muli ang kanyang pag-ulos at halos mabaliw naman ako sa magkahalong sakit at sarap ng nararamdaman ko. Patuloy lamang siya sa pagkadyot hanggang sa maya-maya ay dahan-dahan siyang tumigil.

"Ahh, p-please...Xavier" Sabi ko sa kanya at pilit kong inabot ang kanyang mga labi. He kissed me back.

After that, saglit siyang tumayo mula sa pagkakapatong sa akin at pinadapa niya ako. Nakatali pa rin ang dalawa kong kamay sa headboard ng kama. Hinalikan niya ang aking batok at iginapos niyang muli ang kanyang braso sa aking katawan.

Muli rin niyang ipinasok ang kanyang ari sa akin at dahan-dahan muli siyang kumadyot.

"Ugh, Ash. I love you very much," he moans.

"I-I love you-- ahh," ungol ko.

Tumagal ng ilang minuto ang kanyang pag-ulos. He was aggressive. He doesn't stop. I love it. I'm lost. Tormenting. I will always choose to be tormented by him this way.

Hanggang sa bumilis pa ng bumilis ang kanyang pagtulak at halos makagat din niya ang aking balikat. Nararamdaman ko na ang pawis niyang tumutulo sa aking likuran.

"Fuck.. aah f**k. Ash. Eto na. Tangina," ungol niya at naramdaman kong lalo niyang ibinaon ang kanyang ari sa aking tumbong. 'Til he explodes.

Unti-unti siyang tumigil sa paggalaw. Hanggang sa maibagsak na lang niya ang kanyang mukha sa likuran ko. Maging ang buo niyang katawan sa akin.

"Ash," he said, slightly panting.

Hindi ako nagsalita. I am also panting. Ramdam ko ang butil-butil na pawis na tumutulo mula sa aking buhok at noo.

"Y-you're mine."

~*~

"Isn't it a bit nonsense? Do you really have to do that?" Tanong ni Xavier habang nakayakap siya sa akin.

Nakaunan ako sa kanyang braso. Nakayakap sa akin ang mainit niyang katawan.

"O-oo, eh. Kasama ko si Marko sa condo. I mean, it's been decided at matagal na naming napag-usapan na kukuha nga kami ng condo. And then I'll start providing for my own. Magpapatayo ako ng sarili bahay. Bibili akong sarili kong kotse. Tutuparin ko lahat ng pangarap ko." I told him.

"I don't get it. You came here. I thought dito ka na titira sa akin." He said.

I sigh. "I thought so, too."

Sabi ko sa kanya at saka ako ngumiti ng malungkot.

"Pwede, Xavier. Gusto ko. Gustung-gusto ko. I just have this one reason that I have to keep, bukod pa sa mga pangarap ko. Don't worry. Matapos lang 'yun, pwede na tayong magsama. For now, I have to be independent. Tatayo muna ako sa sarili kong mga paa. Only when I'm brave and capable enough, I could live with you alone." Sabi ko pa.

"But Ash...do you really have to do that? I mean, I can provide to you whatever you want. Wala naman akong ibang kasama rito sa bahay bukod kina nanay Therese. Kay Roger. Yung tatlong butlers. Hindi ko sila madalas makausap. Ash, I need you here. Please, dito ka na lang." Sabi niya.

I smiled. "Kung alam mo lang, Xavier. Kung alam mo lang..." Sabi ko. Tumingala ako sa kanya at tinitigan ko siya. "But this isn't the perfect time. Sa sarili ko na muna ako dedepende. At kapag napatunayan ko na ang sarili ko, I can finally live together with you. Magpapakasal tayo, magkakaanak tayo." Sabi ko.

He suddenly trailed off, at saka siya ngumiti ng bahagya.

"I...I love the idea of us having offspring." Sabi niya.

I grinned. "Joke lang. Pero alam mo, gusto ko talagang magkaanak. Kung babae siguro ako...kaso, wala eh. Sayang. Hindi ko maibibigay sa'yo ang pangangailangan mo kagaya ng anak. Isang anak na galing mismo sa'yo at sa akin." Malungkot na sabi ko sa kanya.

Hinawakan naman niya ang pisngi ko at itinapat niya ang mukha ko sa kanya. Tinitigan niya ako sa mata at hinalikan niya ako ng mabilis sa labi.

"Marinig ko pang sabihin mo 'yan, I'll get mad." Sabi niya. "Hindi sayang dahil hindi ka babae. Hindi sayang dahil hindi mo maibibigay sa akin ang sinasabi mong pangangailangan ko...and such. I love you because you are you. Walang sayang sa'yo. I love the whole you," sabi niya at hinalikan niya ang aking noo.

And that moment, I knew...wala nang iba pang pwedeng manakit sa kanya.

"I just told you that I loved the idea but you know...that doesn't really matter. Maybe we can adopt. That's enough. At isa pa, marami na ako -- I mean, tayong anak. Remember?" Sabi niya.

And yes, I know what he meant.

Nginitian ko siya ng matamis.

"Kaya kita mahal eh," sabi ko sa kanya. "I love you very much, Xavier. Please don't change."

"I love you too, very much. I won't." Sabi niya. Hinigpitan niya ang pagkakayakap niya sa akin.

Dati, noong highschool pa lang ako, sobrang hopeless ko pagdating sa pag-ibig. Yes, I fell inlove once ngunit nabigo lamang ako. Nasaktan lang ako. Sobra.

Simula noon, hindi ko na inisip pa ang muling magmahal. But that doesn't really mean that I already closed my heart. I just, you know. Sa sobrang hopeless ko noon, hindi ko na inisip na may magkakagusto pa sa akin. Na may magmamahal pa sa isang kagaya ko.

Kasi ganon ang mundong ginagalawan ko. If you're different, you're just...different as is. Wala na, ganyan ka na lang. Wala nang magkakagusto sa'yo. Kasi bakla ka eh. Gugustuhin ka man nung iba pero pera lang ang habol niyan sa'yo.

Ilang libong beses ko nang narinig ang mga katagang "Hindi 'yan, may magkakagusto rin sa'yo. Napakarami pang tao sa mundo. May isa o isa talagang magmamahal ng tunay sa'yo kahit na iba ka. Be positive."

If that's the case, it's sad to think na may nakikita pa rin akong mga tumatandang dalaga o binata, tumatandang walang personal na buhay pag-ibig.

The case of living in a world full of judgemental people, mindful of being a gay is much, much worse than it just should.

Totoong magmamahal? No. Nagpapataas lang ng tingin sa mga sarili nila ang mga lalaking 'yan kung sakali man na umamin sila ng nararamdaman sa'yo. Ang totoo, peperahan ka lang nila.

Until my world flipped, mainly because of the man I met named Xavier.

That's when I realized that certain experiences and events could really change your view and perceptions of life.

Doon ko rin na-realize na mali talaga ako. May tao pa rin pala talagang magmamahal at magmamahal ng tapat sa'yo. Sila ang mga taong puso ang tunay na pinaiiral. Hindi guilt. Hindi greed. Hindi self-entitlement.

May mga tao pa rin talaga na tatanggap at tatanggap sa pagkatao mo. And I am somehow glad that I live in this world.

Could I say that? Just because I met Xavier could I say all of that? Am I being fair?

"Ash, I have this college classmate na nag-invite sa akin na pumunta sa art exhibition niya. Sabi ko, sasama ako kung sasama ka sa akin. She agreed." Sabi ni Xavier.

"Talaga?"

"I'm actually asking you. But just so you know, hindi kita pinipilit. Just...if you want." Sabi niya.

Ngumiti lang ako. Tiningnan ko siya sa mata then I simply nodded.

Lord, thank you for letting me live in a world with Xavier's existence.

~*~

-GERRONE-

"I just wanna talk to him. Saglit lang. Please, asan ba siya?" She asked.

Pumikit ako. Kanina pa ako naiirita, sa totoo lang. Pinipigilan ko lang ang sarili ko.

"Wala pa nga. Hintayin mo na lang siya sa lobby, please. Marami pa akong gagawin." Sabi ko kay Sharlott at ipinagpatuloy ko ang pagbabasa ng manual na hawak-hawak ko.

"Sigurado ba kayong hindi nyo siya tinatago?" Tanong pa niya.

Muli ay pumikit ako.

"Can you just --- can you just wait for him? It's almost 8. Paparating na 'yon. Hintayin mo na lang sa lobby. Please. Sa info desk ka magtanong, huwag sa akin." Sabi ko sa kanya.

"Ok, fine." Sabi niya at tumalikod na siya. Napahinga naman ako ng malalim nang umalis na siya sa harapan ko.

Napadako ang tingin ko sa entrance ng company nang mapansin ko si Ash, kasama si sir Xavier, na papasok. Speaking of the devil.

Agad naman akong umiwas ng tingin sa kanila.

Ibinalik ko ang focus ko sa pagbabasa ng manual but I can't seem to understand what I'm reading. Paulit-ulit na nagf-flash sa utak ko ang mukha ni Ash. Ang ngiti niya kasama si Xavier.

Itiniklop ko na ang manual na hawak ko at napatakip na lang ako ng mukha gamit ang dalawa kong palad. Damn. It's been years, Gerrone. It's been years. You're still into him.

I'm still loyal to the person I am not even able to see for years and I'm afraid -- I'm afraid to falling into the trap once again.

---