NAGLALAKAD si Francez pauwi nang mga oras na iyon. No choice siya kasi wala naman siyang pera pamasahe. Magtitiis na lang siya dahil medyo malayo-layo rin ang bahay nila kung tutuusin. Nang marinig niya ang pagkulog ay napatingala siya. Napangiwi siya nang makita ang makulimlim at madilim na kalangitan. Mukhang nagbabadya ang malakas na ulan lalo na at sumasabay pa ang malakas na hangin. Mukhang uulan nga talaga.
Napabuntong-hininga siya at binilisan na lang niya ang paglakad. Hindi siya pwedeng magpaulan dahil siguradong sakit ang aabutin niya.
"Goodluck Francez, mahaba-habang lakaran ito. Sana 'wag munang bumuhos ang ulan," bulong niya sa sarili.
Ilang sandali pa'y nakuha ng isang itim na sasakyan ang pansin niya. Papaanong hindi siya mapapatingin doon? Mukhang bago iyon dahil kumiki
