“ยะ อย่านะคุณ”
“อย่าอะไร?” ถามกลับ
“คะ คุณจะข่มขืนฉันเหรอ?”
“เป็นความคิดที่ดีเหมือนกัน”
ไอ้บ้า! ฉันกลัว ไม่ได้เสนอเว้ย
“ยะ อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ!”
หญิงสวยห้ามปรามเสียงสั่นด้วยความหวาดหวั่นใจ ทว่าอีกฝ่ายกลับย่อตัวลงนั่ง พลางบีบแก้มนุ่มนิ่มให้เงยหน้าหวานฉ่ำ
“อยู่บนเกาะสองต่อสอง คิดว่าจะห้ามผมได้งั้นเหรอ?”
ใบหน้าเข้ม สันกรามคมชัด กระตุกยิ้มมุมปาก สีหน้าและแววตาของเขาดูกะลิ้มกะเหลี่ย ใคร่กำราบม้าพยศในตัวสาวสวย
“ถ้าผมคิดจะทำ คุณจะไม่มีสิทธิ์ขัดขืนเลยแม้แต่เสี้ยววิ”
เพนนีกลืนน้ำลายดังอึก ตามองคนตรงหน้าที่พูดจริงจัง
“ฉะนั้น อย่าแผลงฤทธิ์ให้มากนัก มิเช่นนั้นคุณจะโดน…”
เขาเว้นวรรคประโยคให้เธอคิดต่อเอาเอง แต่ดูจากสายตาที่จ้องมองดวงหน้าสวยปานจะกลืนกิน คงไม่ต้องเดาว่าโดนอะไร
“เข้าใจไหม?”
“ขะ เข้าใจ (ก็ได้)”
“ถ้าเข้าใจ ผมจะเลิกต่อล้อต่อเถียงกับคุณ”
พูดจบก็เอาเสื้อของตัวเองมาสวมใส่ให้เ
