บทที่ 5 คนนี้แหละว่าที่ลูกสะใภ้ (3)

671 Words

สิงหราชขับรถมาส่งธารธาราที่สวนอิ่มใจในเวลาเกือบจะสี่ทุ่ม ความมืดที่โรยตัวไปทั่วทำให้เขาเห็นถึงความวังเวงของสวน ใจก็อดเป็นห่วงเธอไม่ได้ ปกติมีน้าเพิ่มคอยดูแลความปลอดภัยแต่วันนี้น้าเพิ่มขอลาไปเชียงใหม่จึงไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนหญิงสาว “คุณอยู่คนเดียวได้จริงๆ เหรอ ผมว่าไปพักที่อื่นก่อนไหม” ผู้หญิงตัวคนเดียวอยู่บ้านโดยไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน เขารู้สึกไม่วางใจนัก หากเธอเป็นอะไรขึ้นมาใครจะเข้ามาช่วยเหลือทันเวลา “อยู่ได้สิ ไม่มีอะไรหรอก ฉันดูแลตัวเองได้” เพราะมันไม่เคยเกิดอะไรขึ้น ธารธาราจึงไม่กังวล อีกอย่างนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอต้องอยู่คนเดียว บางครั้งน้าเพิ่มก็ขอลาไปทำธุระสองสามวัน ก็ไม่เห็นจะมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น สวนอิ่มใจมีกล้องวงจรปิดหลายจุด เธอจึงไม่ห่วงเรื่องความปลอดภัยและที่สำคัญเธอเรียนต่อสู้มาเยอะมาก เก่งทั้งมวยไทย เทควันโด รวมถึงยิงปืน ถ้าใครกล้าก็มาเลยเธอพร้อมสู้ “แต่ผมสังหรณ์ใจยัง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD