บทที่ 5 คนนี้แหละว่าที่ลูกสะใภ้ (2)

1858 Words

งานเลี้ยงที่สิงหราชพาธารธารามาด้วยเป็นงานเกี่ยวกับคนในแวดวงธุรกิจ จัดค่อนข้างใหญ่โตพอสมควร ภายในงานจึงมีคนมากหน้าหลายตา ทั้งที่เธอรู้จักและไม่รู้จัก ธารธาราดีใจมากที่ได้เจอกับรุ่นพี่อย่างประดับดาว เธอเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนมัธยมแต่ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ส่วนแสงเหนือที่ไม่อยากอยู่ห่างประดับดาวจึงอ้อนวอนขอให้ภรรยามางานด้วย “หนูดีใจจังเลยค่ะ นึกว่าจะไม่รู้จักใครแล้ว” คนสวยในชุดเกาะอกสีดำตัดกับผิวขาวนวลเอ่ยด้วยความดีใจเมื่อได้พูดคุยกับสาวรุ่นพี่ “จริงๆ พี่ก็ไม่อยากมาหรอก แต่สามีไม่ยอมกลัวจะมีสาวๆ มาขายขนมจีบ อยากให้มาช่วยเป็นไม้กันหมา” คุณแม่ลูกสี่แต่ยังสวยยิ้มขวยเขินเมื่อคิดถึงวิธีการอ้อนวอนของสามี ปากหวานกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว สิงหราชที่ยืนฟังสองสาวคุยกันถึงกับต้องกลอกตามองบน แสงเหนือให้เหตุผลได้ปัญญาอ่อนมาก ไอ้คนติดเมียอยากให้เมียอยู่ในสายตาตลอดเวลาก็บอกมาเถอะ “น้องดาวไม่ทันไอ้เหนือ จ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD