Nagising si Grezia sa kalam ng kanyang maingay na sikmura. Marahan niyang ikinusot-kusot ang kanyang mga mata na nanghahapdi na ng mga sandaling iyon nang dahil sa halik ng liwanag ng ilaw na hindi niya napatay ng nagdaang gabi dahil hindi niya na namalayan pa kung anong oras na siya dinalaw ng tulog. Nakailang beses pa siyang bukas at sara ng kanyang mga mata bago tuluyang naging malinaw ang kanyang buong paningin sa paligid. Iinot-inot na siyang bumangon doon at inilapat ang kanyang mga paa sa malamig na sahig ng nasabing silid, marahang hinahaplos ang kanyang sikmura na patuloy pa rin sa kanyang pagwawala nang mga sandaling iyon. Hindi niya na iyon maintindihan kung bakit siya nagugutom gayong kumain naman siya ng hapunan nang nagdaang gabi kasabay nilang dalawa. Naisip niya na sadya ng
