ตอนที่ 4 ดูตัว
1632 Words
หลังจากทุกคนได้ฟังความต้องการของบัว ทุกคนต่างนิ่งอึ้งราวกับต้องคำสาปให้กลายเป็นหินก็ไม่ปาน
"ปุณณ์ๆ ดูสิแค่พี่บัวขอผู้ชาย คุณปู่ คุณย่า คุณพ่อ คุณแม่ ถึงกับช็อคไปเลย" ปัณณ์ยื่นหน้ามากระซิบข้างใบหูปุณณ์
"นั่นสิ ช็อคไปตามๆ กันเลย เราเรียกรถพยาบาลมารอเลยดีไหมปัณณ์ ทุกคนถ้าจะอาการหนัก" ปุณณ์ยื่นหน้าไปตอบเสียงกระซิบข้างใบหูของปัณณ์เช่นกัน แต่เสียงกระซิบของทั้งสองคนก็ไม่ได้เบาเลย เพราะคนที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างบัวได้ยินชัดเต็มสองหู
"เว่อละปุณณ์ ปัณณ์ ...คุณปู่ขา คุณปู่รับปากบัวแล้วนะว่าจะจัดการให้นายธามมาเป็นผู้ชายของบัวให้ได้"
"เออ...ใครอยู่แถวนี้เอายาดมมาให้หน่อยสิ" แทนไทมีท่าทีอึกอัก ยกมือขึ้นนวดขมับ เรียกหายาดม บอดี้การ์ดที่อยู่บริเวณนั้นรีบกุลีกุจอไปเอายาดมมาให้ทันที
"คุณปู่ถึงกับเรียกหายาดมเลยปัณณ์" ปุณณ์หัวเราะคิกคัก
"บัวกำลังเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าลูก เขาไม่ใช่รถ ไม่ใช่สิ่งของที่บัวบอกว่าอยากได้แล้วคุณปู่จะสรรหามาให้บัวได้นะลูก แต่เขาเป็นคน มีชีวิตจิตใจ เราจะไปบอกให้เขามาเป็นผู้ชายของบัวแบบนี้ไม่ได้" ชะเอมที่เริ่มมีสติเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจในความต้องการของลูกสาว
"ได้สิคะคุณแม่ ก็เขาแพ้พนัน เขาต้องทำตามความต้องการของผู้ชนะ นั่นก็คือบัว เขาแพ้ เขาจะผิดสัญญาไม่ได้ค่ะ" บัวยังคงยืนกรานอย่างเอาแต่ใจ
"แม่ว่าบัวจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะลูก" ชะเอมว่าเสียงดุ
"คุณปู่ขา คุณปู่รับปากบัวแล้วนะว่าคุณปู่จะจัดการให้บัว" พอโดนคนเป็นแม่ดุ บัวก็หันไปออดอ้อนคนเป็นปู่
"ชะเอมอย่าว่าบัวเลยลูก บัวยังเด็ก .....ปู่ขอดมยาดมแป๊บนะลูก" แทนไทรับยาดมจากบอดี้การ์ดที่วิ่งเอามาให้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะสูดดมเข้าไปเต็มปอด ครั้งแล้วครั้งเล่า
"บัวไม่เด็กแล้วนะครับพ่อแทน ปีนี้บัวอายุยี่สิบแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะมาเอาแต่ใจแบบเด็กๆไม่ได้แล้ว" อาชิโต้แย้ง
"สำหรับพ่อแทน บัวก็ยังเป็นหลานสาวตัวน้อย หลานทุกคนก็เหมือนกัน"
"พ่อแทนพูดแบบนี้ก็คือจะไปเอาผู้ชายคนนั้นมาประเคนให้หลานสาวของพ่อแทนอย่างนั้นเหรอครับ" อาชิเริ่มเสียงแข็งเมื่อดูท่าแล้วคนเป็นปู่จะเข้าข้างหลานสาวเต็มประตู
"ถ้าเป็นความสุขของหลานพ่อแทนทำให้ได้ทั้งนั้น หรือว่าอาชิทำให้ลูกไม่ได้"
"ผมก็ทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกครับ แต่นี่มันคนนะครับ เราจะไปบังคับจิตใจของเขาได้ยังไง เขาไม่ได้รักได้ชอบบัว แล้วเราไปบังคับเขาให้มารักบัว ตัวของบัวเองที่จะไม่มีความสุข"
"บัวก็ยังไม่ได้ให้เขามารักบัวนี่ค่ะคุณพ่อ แล้วบัวก็ยังไม่ได้รักเขาด้วย"
"อ้าว แล้วบัวจะให้เขามาเป็นผู้ชายของบัวทำไมล่ะลูก" พรพระพายไม่เข้าใจสิ่งที่หลานสาวต้องการ
"ก็ตอนนี้บัวแค่ชอบเขานี่ค่ะคุณย่า บัวเห็นเขาครั้งแรกบัวก็ชอบเขาเลย ตอนคุณปู่เจอคุณย่าครั้งแรก คุณปู่ก็ชอบคุณย่าเลยไปใช่เหรอคะ คุณปู่ยังทำทุกวิถีทางให้ได้คุณย่ามา คุณปู่เล่าให้บัวฟังบ่อยๆ บัวจำได้ ปุณณ์ ปัณณ์ ก็จำได้ใช่ไหม" บัวยกหาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเอง ก่อนจะหันไปหากองหนุนอย่างน้องชายฝาแฝด
"ปุณณ์จำได้ครับ คุณปู่บอกชอบคุณย่าตั้งแต่แรกเห็น"
"ใช่ๆ ปัณณ์ก็จำได้ คุณปู่บอกชอบคุณย่าตั้งแต่แรกเห็น แต่ก็วางฟอร์มไว้ เพราะกลัวจะเสียฟอร์ม"
"แต่บัวเป็นผู้หญิงนะลูก เป็นผู้หญิงทำอะไรเกินงาม เกินความพอดีมันก็มีแต่จะเสียกับเสีย" ชะเอมยังคงไม่เห็นด้วยกับลูกสาว
"เป็นผู้หญิงก็บอกชอบผู้ชายก่อนได้ค่ะคุณแม่ สมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน"
"ใครอยู่แถวนี้ชงยาหอมมาให้หน่อยสิ" ยิ่งฟังหลานสาวพูดแทนไทก็ยิ่งอยากจะเป็นลมสักแปดตลบ
"คุณปู่เรียกหายาหอมแล้ว ปัณณ์ว่าเราเตรียมเรียกรถพยาบาลต่อได้เลย" ปัณณ์กระซิบกระซาบกับปุณณ์
"คุณหมอชะเอมอยู่ตรงนี้ทั้งคน เราปฐมพยาบาลเบื้องต้นก่อนได้ ถ้าไม่ไหวจริงๆ เราค่อยโทรเรียกรถพยาบาล" ปุณณ์ตอบกลับปัณณ์เสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน
"ถ้าแม้แต่คุณปู่ยังช่วยบัวไม่ได้ บัวคงต้องใช้วิธีพลีกายแล้วค่ะ" บัวพูดจบแทนไทก็ทำท่าจะเป็นลมให้ได้ พรพระพายรีบเข้าไปพัดวีเป็นการใหญ่
"บัว!!" อาชิ ชะเอม ตกใจสิ่งที่ลูกสาวคิดและพูดออกมา
"มันจะมากเกินไปแล้วนะบัว" อาชิไม่พอใจในความคิดและการกระทำของลูกสาวเป็นอย่างมาก
"บัวทำแบบนั้นก็เท่ากับบัวไม่เห็นค่าในตัวเองนะลูก" พรพระพายแทบอยากจะเป็นลมไปเสียให้ได้ไม่ต่างจากสามี
"นี่ทุกคนกำลังคิดอะไรกันอยู่ค่ะ ที่บัวบอกพลีกาย บัวไม่ได้หมายความว่าบัวจะไปแก้ผ้าต่อหน้าเขา แล้วให้เขามาทำอะไรบัวสักหน่อย บัวแค่จะทำให้เขายอมมาเป็นผู้ชายของบัวด้วยวิธีของบัวก็แค่นั้นเอง"
"พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมบัวจะต้องอยากได้เขามากมายขนาดนั้น ปกติพ่อก็ไม่เคยเห็นบัวจะชอบพอใคร"
"คุณพ่อรักคุณแม่ คุณพ่อก็น่าจะเข้าใจนะคะว่าทำไมบัวต้องทำให้เขามาเป็นของบัว หัวใจของบัวมันบอกว่าเขาคือผู้ชายของบัว เขาเกิดมาเพื่อเป็นผู้ชายของบัวค่ะ"
"บัวพาปู่ไปหาเขา พาปู่ไปดูตัวผู้ชายที่หลานสาวของปู่ชอบนะ" แทนไทพูดขึ้นหลังจากกินยาหอม ดมยาดมจนอาการดีขึ้น
"พ่อแทน!" อาชิหันมามองหน้าคนเป็นพ่อ ที่ไม่ว่าตัวเองจะเป็นลมมากี่รอบ แต่ผลสรุปของทุกๆ เรื่องก็คือจะตามใจหลานสาว
"พ่อแทนรับปากบัวแล้ว อาชิจะให้พ่อแทนผิดคำพูดกับหลานหรือไง" แทนไทถามอาชิเสียงเรียบแฝงความไม่พอใจอยู่นิดๆ
"บัวรักคุณปู่ที่สุดเลยค่ะ" บัวโอบกอดคนเป็นปู่แน่นด้วยความดีใจ
"พ่อแทนจะตามใจบัวทุกเรื่องแบบนี้ไม่ได้นะครับ" อาชิว่าอย่างไม่ยอม
"ทำไมจะไม่ได้หลานสาวพ่อแทน พ่อแทนจัดการเอง อาชิไม่พอใจก็อยู่เฉยๆ" แทนไทว่าให้อย่างเอาแต่ใจไม่ต่างจากหลานสาวเลย
"พ่อแทนตามใจจนบัวเริ่มเสียคนแล้วนะครับ"
"บัวเสียคนตรงไหน บัวไม่เคยทำอะไรเสียหาย เรียนก็ดี ไม่เคยทำให้อาชิกับชะเอมผิดหวังเลยสักครั้ง แต่วันนี้บัวเดินมาบอกว่าเจอผู้ชายที่ชอบ มาขอให้พ่อแทนช่วย ทำไมพ่อแทนถึงจะช่วยไม่ได้ ดีเสียอีกเราจะได้รู้หัวนอนปลายเท้าของผู้ชายคนนั้น ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นคนไม่ดีเราก็จะได้ตัดไฟเสียแต่ต้นลม หรืออาชิอยากให้บัวไปแอบคบหาผู้ชายโดยที่ไม่บอกเรากัน"
"คุณปู่ขา คุณพ่อขา บัวไม่เอาเขามาเป็นผู้ชายของบัวแล้วก็ได้ค่ะ บัวไม่อยากให้คุณปู่กับคุณพ่อต้องมาทะเลาะกันเพราะเรื่องของบัว" บัวบอกเสียงสั่นเครือที่เป็นต้นเหตุให้คนที่เธอรักทั้งสองคนต้องทะเลาะกัน
"เฮ้อ! ผมขอโทษครับพ่อแทน ผมยอมแล้วครับ พ่อแทนจัดการตามที่พ่อแทนเห็นสมควรเลยครับ" อาชิยกมือไหว้ขอโทษคนเป็นพ่อ
"พ่อแทนก็ต้องขอโทษอาชิด้วยที่พ่อแทนใช้อารมณ์มากไปหน่อย บัวสัญญากับทุกคนได้ไหมลูกว่าถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นคนไม่ดีบัวจะเลิกยุ่งกับผู้ชายคนนั้น"
"ค่ะคุณปู่ ถ้าเขาเป็นคนไม่ดีบัวจะไม่ยุ่งกับเขาอีก"
"ถ้างั้นพรุ่งนี้บัวพาปู่ไปดูตัวผู้ชายคนนั้น"
"เป็นวันเสาร์ได้ไหมค่ะ วันเสาร์จะมีแข่งรถที่สนามของเขาพอดี"
"ได้ลูก อาชิจะไปด้วยกันไหม"
"ไปกันให้หมดนี่แหละ" พรพระพายบอกก่อนที่อาชิจะตอบ
"คุณย่าก็อยากดูตัวหลานเเขยหรอครับ" ปุณณ์ถามหน้าทะเล้น
"อยากเห็นสิ หล่อมากไหม" พรพระพายถามหลานชายจอมทะเล้นทั้งสอง
"หล่อมากเลยครับ แต่ปุณณ์ว่าน้อยกว่าคุณปู่กับคุณพ่อหน่อยหนึ่ง"
"ใช่ครับ คุณปู่กับคุณพ่อหล่อสุดแล้ว" ปัณณ์พูดอย่างเอาใจ
"พูดได้ดี อย่างนี้ต้องมีรางวัล" แทนไทชอบอกชอบใจ
"ปัณณ์ขอรถแบบพี่บัวนะครับคุณปู่"
"ปุณณ์ด้วยครับคุณปู่"
สองหนุ่มน้อยฝาแฝดรีบเข้าไปหาคนเป็นปู่ออดอ้อนขอในสิ่งที่ต้องการ
"ได้ทีเอาใหญ่กันเลยนะ ไว้เข้ามหาลัยค่อยมาขอ แต่ถ้าคะแนนไม่ดีก็อด" อาชิว่าลูกชายฝาแฝดทั้งสองคน ทำเอาทั้งคู่นั่งหน้าจ๋อย เพราะอีกตั้งสี่ปีกว่าทั้งสองคนจะได้เข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย
- Writer
