คู่(ขา)ข้างใจ

Chapter 5

เมื่อมาถึงห้องพักโรสถึงกับร้องว้าวออกมา ไม่คิดว่าเขาจะจองห้องสวีทส่วนตัวมากขนาดนี้ มีสระว่ายน้ำส่วนตัวตรงระเบียง ในห้องนอนมีอ่างอาบน้ำ ห้องรับแขกแยกส่วนตัวจากห้องนอน

"หรูมากเลยอ่ะ"

"ชอบมั้ย ดีที่มันเหลือห้องสุดท้ายพอดี ไม่อย่างนั้นคุณจะได้ไปนอนห้องธรรมดา รับรองว่าคุณจะไม่ได้ว่ายน้ำแน่นอน"

เขาไม่ได้พูดไปงั้นเขาพูดจริงๆ ถ้าไม่ได้พักห้องสวีทนั้นเท่ากับว่าโรสจะต้องไปว่ายน้ำที่สระร่วมกับคนอื่นๆ ซึ่งเขาคงจองที่อื่นแทนรีสอร์ตของตัวเอง

"แต่ถ้าแบบนี้โรสว่ายน้ำได้ใช่มั้ยคะ"

"ได้สิ เย็นๆก็ได้อยากพักก่อนมั้ยคุณเดินทางมาเหนื่อยๆ ให้เชฟทำของโปรดให้ดีกว่า แล้วพรุ่งนี้ผมจะพาไปเดินช็อปปิ้งซื้อของ แล้วพาไปเดินเล่นชายหาด"

โรสพยักหน้าตามใจชายหนุ่ม วันนี้เหนื่อยมากเอาเป็นว่าเที่ยวเล่นในรีสอร์ตของเขาก็ได้ก็สวยดี มีมุมถ่ายภาพมากมายให้เลือกสรร

"งั้นโรสไปอาบน้ำดีกว่า คุณสั่งของกินให้โรสด้วย เอาแบบเบาๆนะพวกสลัด แล้วก็ขอไวน์ด้วย"

"ไม่ดื่มสักวันไม่ได้หรือไงคุณเนี้ย"

"ดื่มนิดเดียวเองน่า"

เธอเอ่ยก่อนจะหยิบชุดคลุมเดินเข้าห้องน้ำไป คุณจากัวร์เดินไปยืนหน้าประตูลอบมองหญิงสาวกำลังถอดชุดสวยออกเปลือยเปล่าอยู่หน้ากระจกก็ยิ้มมุมปากออกมาอย่างมีเลศนัย เขาเดินมาหยิบโทรศัพท์มากดโทรออกทันที

(พิมพูดสายค่ะบอส มีอะไรให้รับใช้คะ)

"ช่วยสั่งให้เชฟทำสเต็กแซลมอน สลัดผัก สปาเก็ตตี้ แล้วก็น้ำผลไม้ ไวน์ด้วยครับ มาส่งที่ห้องผมที เปิดเข้ามาได้เลยนะผมไม่ได้ล็อค"

(รับทราบค่ะ)

เขากดวางสายก่อนจะเดินไปล็อคประตูห้องนอนแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ไปนวดตัวให้โรสสักหน่อยดีกว่าเผื่อเธอจะสบายตัวขึ้น

เขายิ้มมุมปากเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ โรสที่เห็นชายหนุ่มเดินเปลือยเช้ามาก็ร้องลั่นอย่างตกใจ

"ว๊าย! เข้ามาทำไมคะ"

"ขออาบน้ำด้วยสิ"

เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะลงไปในอ่างกับเธอ จากนั้นมือปลาหมึกของเขาก็ไต่ตามตัวหญิงสาวไม่หยุด โรสรู้แล้วว่าตอนนี้ไม่รอดจากมือเขาแน่นอน ยังไงในห้องน้ำตอนนี้ต้องถูกเขากินแน่ๆ

"ตาบ้าหื่มกาม คนเดินทางมาเหนื่อยไม่คิดจะให้พักหน่อยหรือไง"

โรสหยุดดิ้นปล่อยให้เขาใช้ริมฝีปากซักไซ้ตามซอกคอจนพอใจ หญิงสาวโอบรอบคอชายหนุ่มก่อนจะรัดเขาแน่นขึ้นเพราะตอนนี้รู้สึกว่าเธอมีความต้องการชายตรงหน้าเช่นกัน

"รอบเดียวพอผมไม่แกล้งคุณหรอก"

เขาดึงสายออกเพื่อให้น้ำไหลลงอ่างไปเรื่อยๆ ร่างกายทั้งสองคนประสานกันแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกัน

"อ๊ะ อื้อออ"

หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงดังลั่นห้อง จากัวร์อุ้มเธอขึ้นมาคร่อมทับตัวเขาก่อนที่ทั้งสองคนจะสนุกกันในอ่างนานเกือบครึ่งชั่วโมง...

เวลาผ่านไป หญิงสาวในสภาพหมดแรงกำลังนั่งทานสลัดอยู่บนโต๊ะอาหาร มองชายหนุ่มหน้าบึ้งตึงเพราะถูกหลอกว่าจะทำเพียงแค่รอบเดียวเท่านั้น

"ไม่ต้องมาหน้างอเลย เย็นนี้ถ้าคุณไหวจะพาไปช็อปปิ้งของที่คุณอยากได้เป็นการไถ่โทษ"

เขาอมยิ้มยื่นมือไปเกลี่ยแก้มหญิงสาวอย่างเบามือ โรสหน้างอเคี้ยวสลัดแก้มตุ่ย

"โรสจะเอาจนคุณหมดตัวเลย โทษฐานที่แกล้งกัน"

"งั้นก็ห้ามงอนแล้ว เย็นนี้จะซื้อสร้อยให้หนึ่งเส้น วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาผมไม่ได้ให้อะไรคุณเลย มัวแต่ไปต่างจังหวัดกลับมาก็เลยลืมไป"

"ปกติคุณก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้วนี่ ชิ"

โรสเอ่ยอย่างน้อยใจ วาเลนไทน์เธอเมาอยู่กับเพื่อนที่คอนโด ปาร์ตี้คนโสดอ่าเนาะ เหอะ!

"ไม่งอนสิ ตอนกลับมาผมให้ตุ้มหูคุณไปแล้วนิไม่เห็นใส่เลย"

โรสตาโตเพิ่งนึกได้ว่ามัวแต่งอนเขาก็เลยเอาไปใส่ลิ้นชักไว้ยังไม่ได้หยิบกลับมาที่ห้องเลย

"ตายแล้วฉันลืมมันไว้ที่โต๊ะทำงาน"

"เห้อ... ว่าแล้วเชียวลืมเองแล้วว่าผมไม่สนใจได้ยังไงครับ"

เธอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะยกไวน์ขึ้นจิบ ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างจุกอยู่ที่คอ เธอรีบวางแก้วไวน์ลงก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที

"อ้วกกก!!! แหวะ!!!"

แฮ่กๆ

โรสอาเจียนออกมาหมดอะไรที่เธอทานลงไปนั้นออกมาทั้งไส้ทั้งพุง เพราะกลิ่นไวน์มันชวนให้อยากอ้วกเสียจริง จากัวร์รีบวิ่งตามเธอไปก่อนจะลูบแผ่นหลังให้หญิงสาวด้วยความเป็นห่วง

"โรส... คุณเป็นอะไรทำไมอ้วกแบบนี้"

"ขอน้ำ"

โรสทรุดลงกับพื้นก่อนจะพิงหลังกับกำแพงในสภาพหมดแรง เขารีบไปหยิบน้ำเย็นมาให้เธอล้างปาก ความรู้สึกเป็นห่วงหญิงสาวจับใจ เพราะปกติเธอแข็งแรงไม่เคยเป็นอะไรแบบนี้มาก่อน

"ไหวมั้ย ผมพาไปหาหมอดีกว่า"

เขานั้งท่าจะอุ้มหญิงสาวไปโรงพยาบาล โรสร้องห้ามไว้ก่อนจะเอนพิงชายหนุ่มพร้อมกับกอดเอวหนาไว้

"โรสไม่ได้เป็นอะไรค่ะ คงจะเวียนหัวจากการนั่งเครื่องบินนานไปหน่อย คุณเอาไวน์ไปเททิ้งเลยนะกลิ่นไม่ได้เรื่องเลย"

โรสเริ่มงอแงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พักหลังเธอเริ่มหงุดหงิดอะไรนิดหน่อยก็อดทนไม่ค่อยได้ ยิ่งชายหนุ่มทำอะไรสะกิดใจเธอเพียงนิดเดียว โรสก็จะโมโหมากแล้วจะพูดจาประชดประชัดหนักมาก

"เดี๋ยวผมเททิ้งให้ ไปนอนพักมั้ยผมอุ้มไปนะ"

เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นโอบรอบคอเขาแทน ชายหนุ่มอุ้มโรสไปนอนบนเตียงนอน หยิบผ้าชุบน้ำเย็นๆมาเช็ดใบหน้าให้เธอ สภาพโรสในตอนนี้ดูไม่ได้เลย ใบหน้าซีดเซียวแทบไม่มีสีเลือดหายใจหอบอยู่บนเตียงนอน

"นอนพักนะครับถ้ายังไม่ดีขึ้นผมจะพาไปพยาบาล"

โรสหลับตาลงช้าๆ ปล่อยให้ชายหนุ่มเช็ดตัวเช็ดใบหน้าให้อย่างไม่ขัดขืน ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงนี้เป็นอะไร หงุดหงิดโมโหง่าย แถมวันนี้ยังมีอาการเหม็นกลิ่นแปลกๆอีก ถ้าเป็นแบบนี้เธอเที่ยวไม่สนุกแน่

จากัวร์ปรับอุณหภูมิในห้องให้เย็นขึ้นมองหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความเป็นห่วง เขาเดินไปเก็บของปิดประตูห้องนอนแล้วนอนลงข้างๆเธอเพื่อดูอาการอยู่ไม่ห่าง เขายื่นมือไปลูบผมเธอแผ่วเบากล่อมคนสวยให้นอนหลับเพื่อให้ตื่นมาสดชื่น

"หลับนะนอนพักเยอะๆ ไม่อย่างนั้นเย็นนี้จะอดไปเดินห้างนะ"

โรสพยักหน้าพร้อมกับขยับเข้าไปใกล้เขา มือเล็กสวมกอดเอวหนาไว้ไม่ยอมปล่อยก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งด้วยความสบายใจขึ้น

"รู้แล้วน่า"