คู่(ขา)ข้างใจ

Chapter 4

หลังจากเก็บของที่คอนโดของโรสเสร็จ จากัวร์ก็ขับรถกลับมาเอาของของตัวเองที่บ้านพักในรีสอร์ตต่อโดยมีโรสตามมาด้วย

"อยากดื่มอะไรมั้ยเดี๋ยวให้พนักงานทำให้"

"ค่อยไปดื่มที่สนามบินก็ได้ค่ะ คุณเก็บของสิเดี๋ยวโรสช่วยจัดกระเป๋าให้"

เธอเดินมานั่งลงบนเตียงนอนของเขาพร้อมกับเปิดกระเป๋าระหว่างรอให้เขาเลือกชุด เธอมองสำรวจไปรอบห้องมีแต่ของใช้ผู้ชายไม่กี่อย่างเท่านั้น

"มองอะไรครับ ห้องนี้นานๆผมมาที เพราะปกตินอนอยู่คอนโดกับคุณนะ"

เขาอมยิ้มเล็กน้อย โรสหน้าตึงก่อนจะทำเป็นไม่สนใจในคำพูดของชายตรงหน้า

"ไม่ได้ถามซะหน่อย"

"หน้าออกมากคุณรู้มั้ย คำถามในหัวของคุณคงจะประมาณว่ามีผู้หญิงมาที่นี่มั้ย แล้วเวลาผมไม่ไปหาคุณผมนอนที่ไหน หรือจะปฏิเสธว่าไม่ได้อยากจะถามแบบนั้น"

โรสจิ๊ปากอย่างขัดใจ หญิงสาวเท้าสะเอวมองชายหนุ่มอย่างเอาเรื่องสุดๆ

"แล้วคุณไปนอนที่ไหนล่ะ"

"ผมมีบ้านครับคุณโรส ผมเคยชวนคุณไปหลายครั้งแล้วนะคุณปฏิเสธเองไม่ใช่เหรอ"

เหมือนหญิงสาวจะเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่าชายหนุ่มเคยชวนไปหลายครั้งอยู่ แต่เธอเองกลับคิดว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน เลยไม่มีความคิดที่จะไปที่บ้านของเขาเพราะไม่รู้จะไปแนะนำตัวเองกับครอบครัวของคุณจากัวร์ในฐานะอะไร

"ก็... ไหนเล่าเสื้อผ้าของคุณนะเอามาสิ"

เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ชายหนุ่มยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งเสื้อผ้าหลายชุดไปให้เธอ โรสนั่งจัดกระเป๋าให้เขาจนเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองคนเดินออกมาขึ้นรถแล้วขับตรงไปยังสนามบิน เพราะเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงเครื่องจะออก

เมื่อมาถึงสนามบิน จากัวร์ถือกระเป๋าไปให้หญิงสาว เมื่อมาถึงหน้าทางเข้าเจอผู้ช่วยของเขาสองคนยืนรออยู่พอดี

"สวัสดีครับคุณจากัวร์ ผมช่วยครับ"

"สวัสดีค่ะเจ้านาย"

"ไปกับผมด้วยเหรอ อ่อ นี่คุณโรส"

ทั้งสองคนโค้งตัวให้หญิงสาวพร้อมกับยิ้มกว้าง เขาทั้งสองคนแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ เพราะไม่มีใครเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ และโรสก็ไม่ชอบไปที่รีสอร์ตของเขาด้วย

"สวัสดีครับคุณโรส ผมปวินครับ"

"สวัสดีค่ะคุณโรส ดิฉันพิมค่ะ"

"สวัสดีค่ะทั้งสองคน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

โรสยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะใช้มือพัดที่ใบหน้าของตัวเอง ร้อนมากจริงๆให้ตายสิ เธอเป็นคนขี้ร้อนมากไม่ค่อยมีความอดทนกับสภาพอากาศแบบนี้เท่าไหร่

"ร้อนเหรอ"

"ค่ะ"

เขากุมมือหญิงสาวพาเดินเข้าไปข้างใน ไม่ลืมที่จะแวะซื้อกาแฟเย็นๆให้เธอด้วย จะได้อารมณ์ดีขึ้น โรสจะเป็นผู้หญิงที่ทนอากาศร้อนไม่ค่อยได้ ถ้าเจอเมื่อไหร่เธอจะหงุดหงิดมาก

"อเมริกาโน่เย็นครับ"

โรสรับแก้วกาแฟมาดื่มให้ชื่นใจ เข้ามาในสนามบินแล้วรู้สึกว่าอากาศเย็นสบายขึ้น ถ้ายังร้อนแบบนั้นเธอได้เหวี่ยงทุกสิ่งแน่นอน

จากัวร์เห็นดังนั้นก็ยื่นมือไปเกลี่ยปอยผมให้เธอเพื่อไม่ให้เกะกะใบหน้า โรสหันไปมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยออกมา

"รัดผมให้หน่อยค่ะ โรสร้อน"

เขาหันไปเปิดกระเป๋าหญิงสาว ปกติเธอจะพกหนังยางรัดผมไว้หลายชิ้น เวลาเขาไปต่างจังหวัดจะชอบซื้อมาฝากเธอเพราะเห็นว่าชอบ

"ยังอยู่อีกเหรอเนี้ย"

เขายิ้มออกมาบางๆ นี่เป็นยางรัดผมที่เขาซื้อให้เธอตอนไปภูเก็ตนานมากแล้วเหมือนกัน ราคาไม่ใช่ถูกๆนะบอกเลย

"ต้องอยู่สิคะ นั้นโบว์ฝังเพชรเลยนะคุณ ราคาไม่น่าหลักสิบหลักร้อย"

"ถือว่าตาถึงนะเนี้ย มานั่งตักผมนี่มาเดี๋ยวรัดผมให้"

โรสเปลี่ยนที่นั่งมานั่งบนตักของชายหนุ่ม ผู้ช่วยทั้งสองรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ไม่อยากจะรู้อะไรเกี่ยวกับเจ้านายมากนักเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว

"ผมคุณนุ่มจัง"

เขาลูบผมเธอก่อนจะค่อยๆใช้ยางรัดผมรัดไว้ โรสดื่มกาแฟไปปล่อยให้ชายหนุ่มรัดผมให้เธอไป ทั้งสองคนนั่งอยู่ตรงนั้นไม่นานก็มีพนักงานเรียกขึ้นเครื่อง

ใช้เวลาบินอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเดินทางมาถึงรีสอร์ตของจากัวร์ และที่แรกที่เขาไปก็คือโกดังของรีสอร์ตเพราะตรงนั้นเขาใช้แช่ของแข็ง และเก็บของมากมาย

"สวัสดีครับคุณจากัวร์"

"สวัสดีครับทุกคน เป็นยังไงบ้างเห็นทางสาขาหลักแจ้งว่าที่นี่โกดังมีปัญหา"

"ห้องความเย็นรั่วครับ ตอนนี้กำลังหาสาเหตุอยู่"

"ผมไปดูด้วย จะให้รั่วไม่ได้ต้องรีบแก้ ไม่อย่างนั้นของสดจะเสียหาย"

จากัวร์หันไปมองหญิงสาวที่ยืนพัดใบหน้าตัวเองมองซ้ายมองขวา เขาเดินไปหาเธอก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อให้

"ร้อนเหรอ ไปพักที่รีสอร์ตมั้ยเดี๋ยวผมให้พนักงานหาอะไรเย็นๆให้ดื่ม"

"ไม่เป็นอะไรคะ คุณไปทำงานเถอะเดี๋ยวโรสเดินเล่นแถวๆนี้แหละ"

หญิงสาวดันตัวเขาให้ไปทำงานต่อ ส่วนเธอถือกระเป๋าเดินมานั่งที่นั่งรองรับแขก ผู้ช่วยของคุณจากัวร์ที่ชื่อพิมได้รับคำสั่งจากนายให้มาดูแลความสะดวกให้คุณโรส

"คุณโรสอยากดื่มอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวพิมไปเอามาให้"

"เมื่อกี้เห็นมีน้ำมะพร้าวเป็นลูกสดๆอยู่ทางนั้น คือโรสไปซื้อได้มั้ยคะ"

"ไม่ต้องค่ะเดี๋ยวพิมไปซื้อให้เอง คุณโรสนั่งอยู่ตรงนี้นะคะเดี๋ยวมา"

"ขอบคุณนะคะ"

โรสเอ่ยอย่างเกรงใจ ไม่อยากรบกวนอะไรมากเพราะพวกเขาไม่ใช่ลูกน้องที่กินเงินเดือนของเธอ แต่ถ้าเธอจะมีน้ำใจก็ขอบคุณมากแล้วกัน

เวลาผ่านไปน้ำมะพร้าวมาเสิร์ฟถึงที่พร้อมกับขนม โรสนั่งดูดน้ำมะพร้าวอย่างสบายใจ อากาศบริเวณนี้ก็มีลมพัดผ่านเย็นสบาย นั้นทำให้เธอสงบลงได้บ้าง ส่วนจากัวร์เขาสามารถแก้ปัญหาโกดังได้แล้ว ชายหนุ่มเดินกลับมาหาโรสเธอกำลังนั่งดูดน้ำมะพร้าวอยู่ที่เก้าอี้ เขาเดินไปนั่งลงซ้อนหลังเธอหญิงสาวถึงกับตกใจสะดุ้ง

"ว๊าย คุณจากัวร์!! ไม่มาดีๆเล่าตกใจหมด"

โรสหน้างอง้ำแต่ผิดกับชายหนุ่มที่หัวเราะร่าอย่างมีความสุข

"กินไรนะ"

"น้ำมะพร้าวค่ะ กินมั้ยยังเหลืออยู่เยอะเลย"

โรสยื่นหลอดดูดไปตรงหน้าเขา จากัวร์อ้าปากงับหลอดเดียวกับโรส หญิงสาวรู้สึกเขินอายไม่กล้ามองสบตากับเขา สายตาที่มองมามันช่างชวนหัวใจเต้นซะเหลือเกิน

"หวานจัง สดชื่นขึ้นมาเลยนะเนี้ย"

"ชิ! ว่าแต่เสร็จแล้วเหรอคะ"

"เสร็จแล้วครับ อยากไปไหนบอกมาผมตามใจทุกอย่างเลย"

เขากอดเอวเล็กไว้หลวมๆ หญิงสาวยิ้มดีใจก่อนจะส่งมะพร้าวไปให้ชายหนุ่มถือ

"อยากกินข้าว อยากว่ายน้ำ อยากเดินห้าง อยากไปช็อปปิ้ง"

เขามองเธออย่างอึ้งๆก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจเมื่อเห็นใบหน้าสวยอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเขาจะทำตามใจเธอ

"โอเค งั้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน"

"โอเคค่ะ มาเร็วๆ"

โรสดึงมือชายหนุ่มให้ลุกขึ้นก่อนจะกุมมือกันเดินไปที่รีสอร์ตโดยมีเขาถือกระเป๋าไปให้ด้วย