ไม่มีเสียงใดเอื้อนเอ่ยออกมา มีเพียงความเงียบงัน ใครอยากพบหน้าพ่อ... ที่หย่าแบ่งสมบัติกับแม่ ทิ้งครอบครัวเพื่อครองรักกับนักร้องไนท์คลับกันเล่า มันน่าอับอาย สังคมต่างซุบซิบนินทา บากหน้ากัดฟันทนกับแม่อยู่นานกว่าเรื่องราวจะเงียบหาย
“ผมไม่ไป...”กัดฟันเก็บกลั้นความรู้สึกพูดออกมา
“แต่พ่อคุณจะตายนะทิวา!”
จะตาย... คำนี้สะท้อนในโสตประสาท มือข้างตัวกำแน่น เขาควรตัดสินใจยังไง คนในห้องยังไม่ได้จัดการให้เรียบร้อย อีกทั้งห่วงความรู้สึกของแม่ผู้ให้กำเนิด
“ทิวา... คุณตัดสินใจดีๆ นะคะ ถ้าผิดพลาดคุณอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้”ร่างเพรียวเดินเข้าใกล้โอบกอดจากด้านหลัง สิ่งนี้เธอทำมันประจำ
เรนิกานิ่งงันหัวใจเต้นรัว กายสั่นเทา มือยกขึ้นปิดปากเก็บกลั้นเสียง สองคนนั้นคือคนรักกันใช่หรือเปล่า ผู้หญิงแปลกหน้ารับรู้ทุกเรื่องของพี่ทิวา แล้วเธอ... เป็นใคร นอกจากคำว่ารับผิดชอบไม่มีสิ่งอื่นนอกจากนี้เลย ไม่เคยรับรู้ว่
