บทที่12 พยายามใกล้ชิด

1048 Words
บทที่12 พยายามใกล้ชิด ผมอึ้งกับสิ่งที่ลูกผมพูดมากเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาแต่ถ้าผมโอนให้จะหายโกรธจริงหรือเปล่า ผมไม่ได้รู้สึกแย่นะที่รู้ว่าตัวเองมีลูกแต่มันรู้สึกแย่ตรงที่ผมปล่อยเวลาให้มันผ่านไปถึง4ปี พวกเธอจะโกรธผมก็ไม่แปลก “ถ้าพ่อโอนให้จะหายโกรธพ่อจริงๆ ใช่ไหมมีญ่า” “ขึ้งอยู่กับจำนวนเงิงค่ะ” “งั้นพ่อให้หมดบัญชีเลย พ่อมีอยู่ในบัญชี45ล้าน พ่อให้หนูกับแม่หมดเลย” “มี๊เอาไงคะ” ความอยากได้เงินของมีญ่าทำให้ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไป ตอนนี้เธอหันไปอ้อนวอนขอให้ผู้เป็นแม่หายโกรธเพราะเธออยากได้เงิน เธอชอบเงิน ยิ่งเยอะยิ่งดี “อย่าเห็นแก่เงินมีญ่าพี่ไม่ชอบ!” ซี๊ดด ผมกลัวมีก้า กลัวลูกตัวเองจริงๆนะทั้งน้ำเสียง แววตา สีหน้าคือโหดแท้ มีญ่าเองก็ดูสงบปากสงบคำทันทีเมื่อถูกพี่ชายดุ ผมมองหน้าวีนัสด้วยความรู้สึกผิดแต่เธอกลับขอตัวพาลูกๆ ขึ้นไปพักผ่อน เธอเองก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว กลางดึกคืนนั้น ผมรอให้ทุกคนเข้านอนจนหมดเพราะคืนนี้ผมจะแอบเข้าไปนอนกับลูกๆ ผมค่อยๆ ย่องไปที่ตู้กุญแจแล้วใช้แสงไฟจากโทรศัพท์ส่องแต่ว่าพวงกุญแจมันหายไปไหน ใครเอาไปทำห่าอะไรสงสัยกุญแจมีตีน “หานี่อยู่ใช่ไหมโบ๊ท!” “แม่! เอ่อ...ผมแค่มาออกกำลังกายเฉยๆ แล้วแม่เอากุญแจไปทำไมทะเลาะกับพ่อเหรอ” “ไอ้ลูกคนนี้เพราะแม่รู้ไงล่ะว่าเราต้องมาตามหามัน แม่เลยเก็บเอาไว้ โบ๊ทแม่ถามจริงๆ โบ๊ทจริงจังใช่ไหมถ้าเล่นๆ แม่ขอให้หยุดคิดอะไรสกปรกๆ เดี๋ยวนี้เลย” “แม่ผมไม่ได้เล่นนะที่ผ่านมาก็เอาจริงทุกรอบ” เพี้ยะ! “โอ้ยย แม่ผมเจ็บนะ” “ทำอะไรนึกถึงจิตใจลูกเราบ้าง พ่อเบย์บอกว่ามีก้าดูเป็นเด็กเก็บความรู้สึกไม่เก่ง ตั้งแต่มาไม่ยิ้ม ไม่คุยกับใครเลยอย่าทำให้ลูกเกลียดตัวเองไปมากกว่านี้เลยเข้าใจไหม” “ครับ” “อีกเรื่องนึงอย่าคิดทำอะไรต่ำตมเด็ดขาดไม่งั้นแม่จะเอาเลือดหัวเราออก!” “ค้าบบบบ” ผมเดินคอตกเข้ามาในห้องแต่พอนึกได้ว่าห้องของวีนัสอยู่ติดกับห้องผมแถมระเบียงก็เป็นระเบียงเดียวกันผมจึงใช้วิชาตัวเบาปีนข้ามไปหาเธอ ประตูกระจกห้องนี้ผมเคยงัดประจำเวลาเล่นซ่อนแอบกับหลานๆ จึงทำให้ผมเข้ามาในห้องที่แอร์เย็นฉ่ำได้อย่างง่ายดาย แสงไฟจากข้างนอกทำให้ผมเห็นสามคนแม่ลูกนอนกอดกันกลมยิ่งผมเดินเข้าไปใกล้ๆ หัวใจผมยิ่งสั่นไหว เห็นเด็กๆหลับปุ๋ยแล้วผมใจบางจนเผลอลูบหัวทั้งสองคนเบาๆ “พ่อขอโทษนะครับมีก้า มีญ่า พ่อสัญญาว่าจะทำหน้าที่ของพ่อให้ดี พ่อจะปกป้องหนูกับแม่ด้วยชีวิตของพ่อเอง” ผมหอมทั้งสองคนก่อนจะหอมหน้าผากของวีนัสจากนั้นก็รีบปีนกลับห้องตัวเองก่อนที่วีนัสจะตื่น ///วีนัส/// นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้เมื่อ4ปีที่แล้ว ในวันที่ฉันต้องอยู่กับเขาเป็นวันสุดท้ายฉันเองก็นอนไม่หลับกระสับกระส่ายจนประตูห้องใต้ดินเปิดเข้ามา คุณโบ๊ทเขาก็ทำแบบนี้แอบหอมแก้มฉัน หอมหน้าผากฉันและนอนกอดฉันทั้งคืน วันต่อมา ฉันตื่นแต่เช้าเพื่อลงมาช่วยงานบ้านวันนี้คุณแม่ของคุณโบ๊ทลงมือเข้าครัวเพื่อทำอาหารให้เด็กๆ ฉันจึงอาสามาเป็นลูกมือ ถึงเวลามีก้าก็จับน้องอาบน้ำก่อนจะพากันลงมาข้างล่างท่ามกลางเสียงชื่นชมของคุณปู่อาทิตย์และคุณพ่อไบร์ท “เจ้าโบ๊ทยังไม่ตื่นอีกเหรอคะคุณไบร์ท” “ยังไม่ลงมาเลยครับ” “ไม่เก่งเลย มีญ่าเก่งกว่า!” “ใช่หลานสาวปู่เก่งที่สุดอยู่แล้วพ่อโบ๊ทไม่ได้เรื่องป่านนี้ยังไม่ตื่นอีก ไปปลุกกันไหมลูกปู่พาไป” ไม่ทันที่เด็กๆ จะขึ้นไปคุณโบ๊ทก็เดินลงมาด้วยสภาพที่เหมือนคนอดนอน มาถึงก็แอบถือวิสาสะนอนบนโซฟาโดยหนุนขาอวบๆของมีญ่าทำเอามีญ่ามองหน้าคุณปู่ด้วยความตกใจ “ตบมันเลยลูกปู่อนุญาต” เพี้ยะ!! ฝ่ามือน้อยๆ ตบเข้าเต็มหน้าของคุณโบ๊ทเขาทำเสียงโอดโอยจนมีญ่าแอบตบอีกรอบเธอหัวเราะชอบใจมีก้าคันไม้คันมือรีบง้างสุดแขนแล้วตบดัง เพี้ยะ!! ตบเน้นๆ จนหน้าชาไปแถบ “โอ้ยย! พ่อเจ็บ โอ้ยยย” คิกๆๆ เสียงมีญ่าหัวเราะชอบใจเมื่อฉันยกอาหารมาเสิร์ฟทุกคนก็เดินมานั่งทานอาหารด้วยกัน วันนี้ครอบครัวของอาจารย์วาโยกลับไปแล้วเด็กๆ เลยไม่มีเพื่อนเล่นเลย “เรื่องเรียนของเด็กๆ วีนัสว่าไงลูก ให้เรียนที่เดียวกับเจ้าบาสกับคาเวียร์ไหม มีบอดี้การ์ดดูแลระบบรักษาความปลอดภัยแน่นหนาด้วย” “ก็ได้ค่ะหนูแล้วแต่คุณน้า” “แม่จ่ะลูก แม่” ต้นหอมเน้นคำว่าแม่จนลูกชายตัวดีแอบอมยิ้มอยู่คนเดียว “ค่ะคุณแม่^^” “เอ่อออ คุงย่าขาที่ลองดองมีญ่ามีแมวด้วยนะคะ” “จริงเหรอคะมีญ่าไม่อยู่มันคงเหงาแย่เลย มีญ่าอยากเลี้ยงไหมคะเดี๋ยวย่าพาไปซื้อย่าก็ชอบแมวนะ” “มีญ่าอยากเลี้ยงแก้วมังกองค่ะ” ก๊ากกกก ทุกคนขำลั่นแม้แต่มีก้าก็ยกมือขึ้นมาปิดปาก เด็กไม่รู้ไม่ผิดนะทุกคน ฉันรีบอธิบายให้ลูกเข้าใจว่าแก้วมังกรเป็นผลไม้ไม่ใช่สัตว์ เธอคงได้ยินแม่บ้านคุยกันว่าที่สวนหลังบ้านมีแก้วมังกร เธอเลยเข้าใจว่าเป็นสัตว์เลี้ยง ------------------------------------------------- หลงรักมีญ่าขึ้นทุกทียัยตัวแสบ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD