Chelsea’s POV
Halos hindi ako makahinga dahil sa kaiiyak habang nasa loob ng jeep. Pinagtitinginan na nga ako dahil sa itsura ko. Ang tanging naririnig ko sa kanila ay ‘kawawa naman ang babae.’
Hindi ko alam kung paano ko idi-describe ang nararamdaman ko ngayon. Sobrang sakit at para bang gusto kong sumabog. Gusto kong sumigaw upang maibsan man lang ang mabigat na nasa loob ko.
Umuwi ako nang may bigat sa aking dibdib. They don’t know to accuse me to a thing that it’s not true. I am not after their money. I only want is a family that will love me. Namuhay ako na salat sa buhay pero hindi ako naghangad na yumaman. Ang gusto ko lang makapagtapos ang mga kapatid ko. ’Yun lang naman ang pangarap ko para sa kanila.
Sila ang bumulabog sa nananahimik kong buhay. Ni hindi ko nga sila hinanap
