Chelsea’s POV
“Dito muna kayo sa bahay ko. Puwede mong isama ang mga kaibigan mo,” sabi sa akin ni Kuya Larius nang isama niya ako sa kanyang bahay .
I just nodded in reply. Naintindihan naman ni Kuya Larius ang pinagdadaanan ko. Kaya hindi na siya nagtanong pa. Lumabas na siya sa silid kung saan kami matutulog ng kapatid ko.
Nakakapanibago lang. Dalawa na lang kami ng kapatid kong si Lyka. Naalala ko noon nagsisiksikan kami sa maliit naming kama para lang magkasya kami. Kung kaya bumili ako ng maliit na kama para sa akin. I really miss her, her hugs, her smile and laughter that echoed to our tiny house.
Nagsimula na namang mag-init ang sulok ng mga mata ko. Ang hirap magmoved on ng ganoon kadali. Baby palang siya noon ako na ang nag-alaga sa kanya at habang nagtitinda naman si Nana
