Audrey
KASALUKUYANG hinihintay ko sa labas ng gusali si KJ dahil kinuha niya ang kanyang sasakyan sa basement area. Mayamaya pa ay nakita ko na ang kanyang kotse na huminto sa tapat ko. Lumabas si KJ at pinagbuksan niya ako ng pinto. Kahit kailan talaga ay napaka-gentleman niya. Kung tutuusin kaya ko namang ako na lang ang magbukas ng pinto pero ginawa niya pa rin.
“Sakay na,” nakangiti siya sa akin.
“Thank you,” agad naman akong sumakay sa passenger’s seat pagkatapos ay umikot na siya sa driver’s seat.
Ilang sandali pa ay tumatakbo na ang kotse.
“Hmm, puwede bang samahan mo ako diyan sa malapit na mall? Kakain lang tayo nagugutom na kasi ako, eh,” sabi niya.
“Ah, s-sige po, puwede naman.” Ewan ko ba pero hindi ko talaga siya matanggihan.
“Ayan ka na naman. Sabi kong ‘wag mo na akon
