CHASING THE DEVIL

Chapter 2: Picture

"No, Mom. Speaker ko lang ang nag-iingay.” I breath heavily, biglang kinabahan. “By the way. That's why, I called you, because, I just want to ask for your safety in your business trip. Mukhang safe naman kayo. That's all, Mom. I need to cut this. May tumatawag."

Mabilis kong pinatay ang tawag. Hindi ko pala talaga kayang ilagay sa panganib si kuya. Maybe, I will talk to him na tumigil na lang sa kahibangan niya.

I was scrolling my social media, nang makita kong may picture roon. Kung saan nagpo-post ang isang friends ni kuya ng dalawang litrato.

Agad ko iyong clinick. Para matitigan ng mabuti. Nasa sofa sila ng kwarto ni kuya Andrew. Base na rin sa rock star na kamay sa likod nilang lahat. Mga sampu silang nasa picture. Hindi masiyadong klaro dahil sa disco light na tumatama sa kanila. Madilim din.

Some of the men are familiar sa'kin. Kilala ko sila dahil dinadala sila ni kuya sa tuwing may salo-salo. May babae rin silang kasama. Mga apat 'yon tapos anim na lalaki. Iyong apat na lalaki kilala ko na. Pero may pumukaw talaga sa atensyon ko.

Isang lalaki na may nakakatakot na mata. I don't know, it's weird to call that by his eyes. But I saw how dark his face is. He's not smiling in the picture. Nakataas ang kilay niya habang akbay siya ni kuya Andrew. He looked pissed. Kahit medyo malayo ang kuha ng picture mahahalata mo talaga na matured na siya. He is very attractive and masculine.

Is it appropriate to call him like that? Even just in a picture? I don't know. I can't take my eyes off from him. Parang may kakaiba sa aura niya. Sa kanya lang talaga naka-fucos ang mga mata ko, kahit sa daming tao na nando'n sa litrato.

Hindi pa ako nakuntento. Zinoom ko pa 'yong mukha niya para lang talaga maklaro ko ng mabuti. Blur na masyado kaya binalik ko sa dating pixels. Hindi ko pa siya nakikita na kasama ni kuya. New friends niya ba ito? Who is he? And why I am suddenly interested?

How come. Wala akung alam dito. Who is the hell is he? Bakit bigla akong nakaramdam na gusto kong pumunta sa kwarto ni kuya para makita siya. The hell with me!

Yes! That's what I felt, after I saw his picture. Nasa kabila lang naman sila pero halos magha-harumentado ako sa isipang iyon. Gusto ko siyang makaharap, gusto ko siyang masilayan sa loob ng kwarto ni kuya, but how can I do that?

Sunod kong ini-scroll ang isang picture kung saan naka stolen shots siya sa litrato. Naka tingala siya sa kawalan. Habang tinitingan siya ng isang babaeng maganda ang hulma ng katawan. Nasa iisang groupy picture pa rin iyon, silang lahat pa rin ang ‘andon. Ngunit mas nakuha pa rin talaga ang atensyon ko sa lalaking nasa gilid. Katabi niya ang babae na mukhang natatawa pa sa kanya.

While seeing him in this kind of stolen shots. My jaw drop, he is really attractive kahit pa walang gana siyang pagmasdan. He's really look very mad and annoyed by someone. Pati pagtitingala niya sa kawalan para akong hinihila. Parang may nabuhay na lamang loob ko sa tiyan, dahil hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang tinitingnan lamang ang lalaki sa picture.

I want to see him!

Ipinilig ko ang ulo. What I was thinking? Abram is more handsome. But this man....

Napakagat labi na lang ako. Sino ang niloloko ko? Napantayan niya si Abram. Godness! Kahit mature ang pagmumukha niya pero kita roon ang pagiging strikto. Ang pagiging lalaki. Sa paningin ko, he is really, really attractive sa kanilang lahat.

Paulit-ulit kong tiningnan ang picture niya. Sumisinghap na lamang ako, dahil para na akong mababaliw kakatitig do'n sa lalaki. This is my first time na mahumaling sa isang tao na nakita ko lang sa social media.

Marami na agad likes ang post na 'yon. At may comments na kung saan inisa-isa ko pa sa pagbabasa. 'Yong iba wala namang sense at puro papansin lang. Tanging nababasa ko 'yong nakapagpakuha ng atensyon ko.

'Si Harrison Moonzarte ba iyang nasa gilid. Oh gosh!'

'Bumalik na pala si Harris sa grupo ni'yo?'

'Bakit galit iyang si Harris? Huwag niyo kasing kunan ng picture. Sayang ang kapogian ‘pag nakasimangot siya. He is deadly hot.'

'Lahing Moonzarte 'yan. Napaka sungit nga naman.'

'Akin lang si Harris, ah. Huwag niyong kunin hihi'

Puro mga babae ang may sabi nun. Ang daming nag-comment na puro Harris. May iba naman, pangalan ng mga kasama nila na pinagpantasyahan nila sa comment section, iyong mga lalaking kasamahan ni kuya sa picture.

Harris? 'Yan ba ang pangalan ng lalaking ngayon ko lang namukhaan? Wala talaga akong naalala na nakita ko siyang kasama ni kuya. Halos lahat yata ng kaibigan nito kilala ko, pero siya? I don't know. And wait he is Moonzarte?

Really? That Family. Sikat 'yan sa larangang bansa. His family is a filthy rich. Dobleng yaman yata ang pamilyang Moonzarte. Nangunguna sa lahat. Hindi ko pa kilala ang lahat ng Moonzarte brothers. Pero sa pagkakilala ko, they are eight boys and all of them have a mysterious identity.

Sounds interesting ngunit hindi ko akalain na maging isa sa mga kaibigan ni kuya ay isang, Moonzarte. I can't believe this. How come? Hindi ko kilala itong lalaking ito. He looks very mysterious and yet handsome at the same time. Nakaka-curious ang pagkatao niya.

May kakaiba talaga sa aura niya kahit sa picture ko lang siya nakita. Ang lakas niyang makahatak. He is drop dead handsome at his matured age.

Tumikhim ako. Masyado ko na yatang iniisip 'yong Harris. Well, sino ba ang hindi makakapnsin sa kanya. Almost all of the comments are his. Sinakop ng mga babae ang pangalan niya. He is very popular, huh. Siguro girlfriend niya itong kasama niya sa picture, na tinatawanan pa siya.

'Is that Giovann Mercedez? God sana ako na lang pinapalibutan niyo. You all are good looking''

Comment naman 'yon sa isang babae. Napahilot na lang ako kakabasa sa mga comments.

Also, Giovann Mercedez. Pinagkakaguluhan din siya sa comment section. Itong si Vann kilala ko ito. Katabi niya sa picture ang girlfriend niyang si Ella Torres. Yes, they are so sweet. Pero makikita mo pa rin sa mga mata ng lalaki kung gaano ka dilim ang kanyang ngisi habang kaharap ang girlfriend niya. He is mysterious and such. Siya ang tagapagmana ng Company nila. That's what I've heard.

Well, bahala na nga sila. That's thier life. For me, Abram is my only crush. Nothing more. All of them are good looking lalo na iyong Harris Moonzarte. Kahit pangalan pa lang nito makapanindig balahibo na. I wonder anong full name niya?

Suddenly, bigla na lang tumunog ang tiyan ko dahilan para matigil ako sa pag-iisip nang malalim.

Ginutom ako sa paghahanap ng picture ng mga Moonzarte's Family. Ngunit wala talaga akong mahanap na picture nila. Maski family picture. Tanging mga magulang lang ang lumabas na may litrato. Hindi ipagkakailang magandang lahi nga ang kanilang mga anak dahil pati ang mga magulang nito. Walang kupas din ang ganda at pagiging makisig.

Napag-pasiyahan ko na lang na lumabas ng kwarto. I haven't eat my lunch and dinner yet kaya gutom na gutom ako. It's already 11pm in the evening nang mapadaan ako sa kwarto ni kuya. Masyado ng malalim ang gabi para kumain ng haponan. Inubos ko yata ang oras ko sa pag-search ng pamilyang Moonzarte. How ridiculous of you, Jess.

Gusto ko sana lagpasan ang kwarto ni kuya ngunit parang may humihila sa akin na silipin sila sa loob.

Medyo may siwang ang kwarto niya dahil hindi ito nakasarado ng mabuti. Halos mabingi ako sa wild song na pinatugtog sa loob nang matapat ako sa kwartong iyon.

Sinilip ko sandali ngunit wala akung maaninag sa loob. But I heard laughing from them. May usok din sa kwarto. Akalain mo talaga na nasa club sila. I smell smoking cigarette. Ngumiwi ako sa na amoy. Nilapit ko pa ang sarili sa pinto para aninagin ang loob. But I saw none. Masyadong talagang madilim sa loob.

I was going to open the door widely when I heard a man voice. Malakas na tikhim 'yon na ika-igtad ko kaya mabilis kong sinarado ang pintuan pabalik. Kinakabahan na baka mahuli sa kung sino man iyong tumikhim ng malakas. It looks like, nasa gilid lang siya ng pintuan.

Huminga ako nang napakalalim. I hope no one sees me peeking in that door. Alright, I was just curious. Okay. Kung sino mang tumikhim kanina, no big deal. Bahay rin naman namin iyan. Wala akong pakialam kung nakikita niya man ako na naninilip sa kwarto ng kapatid.

Ilang pagpakalma sa sarili ang ginawa ko. I was convincing myself, just to calm down.

Nang malagpasan ko na ang kwarto ni kuya, nagdere-deretso na ako sa mahabang lamesa namin. Ako lang mag-isa. Gusto ko mang gisingin si Manang Cecelia hindi ko magawa dahil alam kong pagod siya sa paglilinis ng buong araw.

Kumuha na lang ako ng makakain bago umupo. I make my milk. Ini-init ang ulam 'tsaka ko na nilantakan ito.

Kahit nasa kusina ako rinig na rinig ko pa rin ang ingay ng music mula sa kwarto ni kuya Andrew. Napa-iling na lamang ako ng ulo.

Sana nga talaga. Huling pagpa-party niya 'yan sa bahay. I will forgave him this time. `Pag inulit niya ito baka hindi ko na talaga siya papansinin nang isang buwan.

Hindi pa kami makakapunta sa bar ng mga friends ko dahil masiyado pa kaming minor sa ganyan, kaya naman hindi ako makaka-relate sa kanila.

Nasa huling subo na ako ng kanin nang may lumitaw sa dinning area namin. Halos hindi ko malunok ang kinakain nang magtitigan kaming dalawa.

Magkasalubong ngunit madilim ang kanyang mukha nang masagupa ko. Muntik nang malaglag ang panga ko nang maglakad siya palapit sa akin. Walang mababakas na pagkagulat sa kanyang mukha, samantalang halos tumigil na ang mundo ko, pinakiramdaman na lamang ang pagbilis ng t***k ng puso.

"Can I get some drinks?" baritono niyang tanong

Kumurap-kurap ako ng isang beses. Hindi magsink-in sa akin ang lahat. Is this real? Iyong taong tinitigan ko sa picture kanina lang. Nasa harapan ko ngayon? Gusto kong isipin na nag-hallucinate lang ako pero hindi.

He is the man in the pictures. Siya 'yong Harris na tinutukoy ng mga babae. Siya 'yon, hindi ako nagkamamali.

“Miss? Can I get some drinks?”ulit niya ngunit bingi na ako para pansinin pa ang paghingi niya ng permiso.

Iba pa rin talaga ang mukha niya kesa sa blur na picture at madilim na kuha. Para akong nilalamon ng kulay grey niyang mata. He had a nice sculpture. Nice jawline. Nice lips, nice nose and also the eye brow. He is so very perfect in my eyes. Isa lang ang masasabi ko, napantayan niya si Abram talaga. He is so manly...and mature in person.

Hindi ko alam pero para akong nakakita ng kakaibang multo. Kanina lang pinapantasyahan ko pa siya na sana makita ko siya sa personal, but here we are. Looking from each others eyes.

"Miss? Do you have beer?Can I get? We need more.”

I don't complement a mature man. Mas gusto kong kino-complement 'yong mga ka-edad ko lang pero siya. Halos magwala ang kalamnan ko sa tiyan habang pinapakinggan siya ngayon.

"Miss!"

Naigtad ako nang medyo tumaas ang boses niya. Mabilis akong tumikhim. Nahihiya dahil masiyado ko na siyang tinitigan. Nagkunwari akung umiinom ng milk bago siya hinarap.

"Why don't you look in the ref, Mister. There's a stuck beer, na nilagay riyan! Huwag mo akong hanapan sa bisyo niyo!" masungit kong sabi. Huminga ako ng malalim.

Tinagilid niya ang ulo para matitigan ako ng mabuti. His face was getting dark and annoyed by my response. I saw how his mood change to smirk. Hindi man lang ako makatingin sa kanya. Nahihiya ako bigla dahil natitigan ko siya masiyado kanina. Kanina pa pala siya nagsasalita pero na bingi ako.

"I'm just asking your permission. Can I get some?" he coldly ask.

"Kumuha ka kung gusto mo. Hindi naman 'yan akin, kay kuya yan! Whatever! " I said almost shouted.

I don't know but I felt like. I am a miserable girl, right now. I may look a spoiled child. Nagsusungit ako dahil mukha akong napahiya kanina sa pag titig sa kanya. You can't blame me, why I was acting so mean to him right now.

"Your're here. It's rude if I get without your permission. Besides this is your house. Why you look pissed by the way? Did I do something wrong?" Naglakad siya palapit sa’kin.

Huminto nang matapatan niya ako. Buong tapang ko siyang tiningala, halos maubusan ako ng isusumbat nang maklaro ko pa lalo ang tindig niya sa malapitan. He is tall. Mas lalo lang kumabog ang dibdib ko. What the heck is happening in my beating heartbeat?

"Hindi ako galit. Ayaw ko lang na kinakausap ako ng hindi ko kilala. Get what you want, then leave, Mister," I said in annoyance.

Ewan pero ngayon ko lang naramdaman na kinakabahan ako masyado. I talk normal, pero parang mabubulol ako kapag hindi ako nagsusungit.

"Alright. I'm just asking," He is still using his baritone, but dark pitch. He is intimidating, darn!

Lumayo siya sa akin pagkatapos kumuha na ng can beer sa ref namin. Sa gilid ng mata ko sinulyapan ko ang ginagawa niya. Nang matapos siya sa pagkuha ng sadya niya, hinarap niya ulit ako.

Tunuwid ako sa pagkaka-upo. Mabilis na tinungga ang gatas na hawak. Bakit natataranta ako.

"Finish your late dinner. Huwag kang sumilip doon sa kwarto ng kuya mo. You're not allowed, you are too young to be part with us. You're acting like a childish brat right now." He breath deeply." Baby fight is not my thing. You should sleep early and stop going out in your room.”

“What? Who are you to say things like that?” irita kong wika.

He smirked “ I started hating your attitude, little girl. Just follow of what I have said. ‘Kay?”

Tiningnan niya ako ng panghuli. Para akong kinakain sa kulay grey niyang mata. Hindi man lang ako makapagsalita. Lalo na nung makalabas na siya ng dinning area.

Hindi kailan man ako nainsulto nino man, pero dahil sa sinabi niya para akung nasampal ng libo-libong insulto. What did he mean. Kung ganon nakita niya ba akung sumilip sa kwarto ni kuya kanina? Siya ba iyong taong tumikhim sa kwarto?

And he called me? What? Little girl? Do I look like a child? What the!