CHASING THE DEVIL

Chapter 3: Information

Babyfight? I want to laught. Pero hindi eh, nanginginig ang kalamnan ko sa hiya.

Anong akala niya sa sarili niya? Na para lang siyang nakipag-away sa mga bata kaya ayaw niyang patulan?

Yes. I acted so childish and irritated b***h while talking to him. Pero kailangan pa talaga niyang maki-alam kung anong dapat kung gawin?

Inutosan niya pa talaga ako na huwag nang lumabas ng room ko dahil bawal daw ako sa pakikipag-join sa kanila ni kuya. As if naman, sasama ako sa mga matatandang ‘yon. No way! Daig niya pa si kuya kung mag-utos.

Tinapos ko ang pagkain, nawalan nang gana. Para akong iniinsulto ng mga nakakatanda. Hindi kailan man ako iniinsulto pero anong magagawa ko? Natameme ako kanina. Sinabihan niya pa akong childish!

Gusto ko siyang sungalngalin kaso nakaalis na siya. Pagkapasok ko sa kwarto ko, hindi na talaga ako lumabas ng silid sa gabing iyon.

Kahit maingay sa kabila ginawa ko pa rin ang lahat para makatulog kahit pa binabagabag ako ng paghaharap namin nung Harris sa dinning area.

I didn't know that he is so arrogant. I mean, by the look of his face, he is like that, his cruel look, his overlooking scary face, but I didn't know that, I will gonna encounter him with his kind of attitude. First time ko pa lang siyang naka-usap at nakita pero ang laki nang impact sa akin.Ang laki niyang abala sa pag-iisip ko buong gabi.

Kahit sa pagsasalita niya napaka strikto nito. Hindi pa rin mawala sa isip ko iyong pagkakikita namin sa kusina.

Naalala ko pa na halos hindi ako maka-imik habang kumakain dahil pumasok siya sa dining area. Nakaka-bothered ang aura niya. He is like a Greek God who's very strict sa kanyang mga alagad. That was my defination to him.

Kahit saang angulo tingnan, pero napapangiti pa rin ako sa tagpong iyon. Baliw na ba ako para makaramdam ng gano'n? His facial ekspresyon. I can't rid in my mind.

Sa tuwing naiisip ko na ganon ba talaga siya ka strikto napapangiti ako. Yes! Nakaka-offend ‘yong pag sabi niya sa akin ng childish at pagsalita niya na bawal muna akong lumabas dahil hindi ako nababagay sa kanila dahil masyado pa akung bata para makinood.

But there's a part to me, he's saying that because he is protecting me? Arg! It's frustrating to felt that way. Kakakita pa lang naming dalawa tapos ‘yun na agad ang nasa isip ko?.

"Girls, did you know Harris Moonzarte?" seryosong tanong ko sa kalagitnaan ng pag-uusap namin tungkol sa mga kakalase namin sa Highschool na ngayon buntis na ang iilan dahil maagang nanlandi. Gosh! I can't imagine myself, being pregnant at a young age.

“Do you know him? Harris Moonzarte?” ulit ko pa.

Out of the blue na tanong ko agad ito sa kanila. Hindi ko na kasi mapigilan. Gusto ko itong isingit kanina pa pero nang hindi na sila matigil sa pagdaldal. Sa wakas na sabi ko na rin ang gusto kung itanong.

"What? Seriously? Of course!" Sabay na sabi ng tatlo na para bang nahihiwagaan sila sa akin

"Why are you asking? Hindi mo ba kilala ang ppinaknakakatandang anak ng mga Moonzarte, Jess?" tanong ‘yun ni Margie.

Umiling lang ako. Basically not.

Tinignan ko na lamang sila gamit ang nagttatanong kong tingin sakanilang tatlo sa screen ng loptop. Umawang ang labi ni Margie, sabay iling nang iling. Si Natasha naman, suminghap. Samantalang si Joyce mababakas ang disappointed sa mukha niya. Parang sinasabi nilang tatlo na napakamanang ko dahil hindi ko kilala ang lalaking tinutukoy ko.

"Nakita ko lang siya sa pictures ng mga kaibigan ni kuya. Ngayon ko pa lang siya nakikita. Who is he by the way? Marami ba kayong alam sa kanya?" Nanliit ang mata ko. "He is famous.”

Umayos ako sa pagkaka-upo sa kama para marinig pa lalo ang sasabihin nila sa akin.Gusto ko na talagang marinig ang tungkol sa lalaking binabagabag ako buong gabi.

Sa totoo lang gusto ko talagang lumabas kagabi at silipin silang lahat sa kwarto lalo na si Harris, kaso baka pag ginawa ko ‘yun napaka-creepy king tingnan.

"Oh! God! Seriously, Jessy? Hindi mo talaga kilala? Sikat nga sila sa larangan, lalo na sa industry at business. Iyong Mother and Father niya, napalabas sila minsan sa commercial t.v ‘tsaka sa magazine, iyong mga kapatid niya naman, is such a famous one, dahil MVP ang mga ito sa ibat-ibang sport, sikat na sikat talaga" Si Natasha ‘yun, halatang nangigil bigla.

Dahil du’n mas lalo akung hindi mapakali. Bakit wala man lang akong alam. I only search in the website pero walang lumalabas tungkol sa kanya. Kahit picture wala man lang. He is so Mysterious. How come? Hindi soya na featured?

"Really? Can you tell me more?"

Sabay na natigilan ang tatlo dahil sa saad ko. Iniisip ko kung may nasabi ba akong mali. Kaso wala naman. I'm just curious in that man Harris Moonzarte. Okay? Nothing more. He is attractive in my eyes, but he's too matured in his face. Hindi ko siya type. Matured man is not my type, okay? Kung ‘yun ang iniisip nila n magkagusto ako sa napakawalang modo na lalaking ‘yun.

"Akala ko ba si Abram Dawson lang ang pinaka-interesan mo? Bakit pati si Harris ? Sa picture mo pa lang nnakita'yun ah! Pero kuryuso kana masiyado na malaman ang buong pagkatao niya, " Takhang tanong ni Joyce. Nagtaas siya ng kilay.

Sabi ko na nga ba. Iba agad ang pumasok sa isip nila.

"Bawal bang magka-interes sa lalaki? Ayaw ko namang ma-out of place sa inyo. Kilala niyo siya tapos ako hindi. Is it unfair?"

Hindi pa rin sila kumibo. Nagbuntong hininga na lang ako. Fine! That man is so interesting. I don't know, ayaw kung aminin sa kanila na nagkita kami sa personal nung Harris baka magwala pa sila. Ganito pa nga lang ang sinasabi ko halos mag- hysterical na sila sa gulat. How much more ‘pag sinabi kung nagka-usap kami ng lalaki kagabi.

Bakit kaya ako lang ang hindi nakakaalam sa Harris na ‘yun? Kagabi ko pa lang sila seni-search ang tungkol sa pamilya niya, pero walang lumabas na article tungkol sa mga anak ni Mr. and Mrs.Moonzarte? Are they life so precious to be found by someone? Kaya masiydo silang private?All I know is thier life is so mysterious. Kaya wala akong impormasyon na nakuha sa ibat-ibang website.

Mayaman ang angkan nila sa larangan ng bansa. Marami silang negosyo at ari-arian. They are filthy rich, iyan ang tanging nababasa ko. But God knows, ngayon ko lang nalaman ang tungkol sa kanya? Tungkol sa pamilyang Moonzarte.

"Crush ko si Abram okay? ‘Di na magbabago ‘yun. Pero bawal bang magtanong sa taong wala akong alam?" Habol ko nang tinitigan nila ako nang makahulugan. "I told you ayaw ko lang magmukhang out of place sa inyo."

Nagsisi pa tuloy ako kung bakit nagtanong ako sa kanila tungkol kay Harris. Well, I can't stop my mouth. ‘Pag may gusto talagang sabihin agaran ko iyung sinasambit. Ayaw ko nang magpaligoy-ligoy sa lahat. I want to know more on that Harris. I find him so much interesting. His appearance can make me more feel in excitement.

"Fine. I will tell you his background.” Pagsuko ni Margie nang makitang hindi talaga ako aamin sa totoo kong pakay.

Napangiti na lamang ako. "Okay tell me then." I spit in exaggerating voice.

"Why you’re so excited girl?"

"Tss... Come on, walang malisya lang ‘to.” I rolled my eyes, acting like I don't care on what she is going to reveal.

"Fine...He is Harrison Rylan Moonzarte. Nakakatandang kapatid ng mga Moonzarte brothers. May ka isa-isahan silang babae na spoiled raw sa pagpapalaki. Her name is Roshana Dazzle Moon-----"

"Cut that, Margie. Kay Harrison lang ang gusto kong marinig," desperada kong sabi. Kinagat ko ang labi nang dobleng gulat ang nakikita ko sa kanilang tatlo.

"I can't believe you! Akala ko hindi ka na magkakagusto sa iba. Puro ka na lang kasi Abra----"

I cut Joyce voice by telling, "Anong gusto? Hindi ko gusto si Harris! I'm just curious. Can you continue. Huwag niyong ipagdiinan na gusto ko ang lalaking ‘yun. When in fact, it's not," apila ko.

Marami pa silang sinasabi tungkol daw sa pagkabiglaan kong pagka-interest kay Harris. I keep on decline, it is not true. Naintriga lang talaga ako sa lalaking ‘yun. Nothing more. Iyon ang dinahilan ko sa kanila para matigil sa pag-uusisa sa akin.

Konting impormasyon lang ang sinabi nila sa umagang ‘yun dahil hindi rin nila masyadong alam ang pagkatao ng nakakatandang kapatid ng mga Moonzarte.

"He is strict from everything. Ayaw niyang binabara siya dahil dobleng pagbabara ang matatanggap mo sa kanya" Si Natasha ‘yun. "Konti lang din ang pasensiya niya. He is the Varsity players and a handsome Captain ball sa Xavier University."

Xavier? Diba doon nag-aaral si kuya Andrew? Same school pala silang dalawa. Kaya ba kasama siya ni kuya kagabi sa bahay para maki-party? I wonder if he and my kuya is a very long time friend?

"Siya ang tagapagmana ng Mzarte Empire and Company's. Sa narinig ko ‘pag natapos na siya sa pag-aaral. Siya na ang mamahala sa lahat ng negosyo nila. He is the eldest so expect na ganyan talaga ang aabotin niya."

Napakayaman nga talaga ng pamilya niya. Mzarte? Sa kanila pala ang company na ‘yun. Sa nabasa ko sa article kagabi isa raw ang pinakamataas na building sa siyudad at pinakamaraming empleyado dahil sa negosyo nila na pa-tungkol sa advertising.

Why I didn't know about this huh? Masyado na ba akong busy sa ibang bagay para hindi makilala ang ganitong pamumuhay ng business world? Sina Mommy at Daddy may business din, but not as big as their business. Hindi mapapantayan ‘yun nino man. I think there are the top riches family in the world. If I am not mistaken sa kokonting impormasyong nabasa ko kagabi.

Hindi ko masisi ang sarili dahil hindi naman ako nagka-interest sa pagnenegosyo. Kaya wala talaga akong alam sa outside world kung sino ang pinakamayaman sa buong bansa at pinakamaraming negosyo. Ngayon pa lang talaga.

Siguro kailangan kung magtanong tungkol sa mga Moonzarte kina Daddy. May marami silang alam. I know my Mom knows about this. About that family very well, baka isa sila sa investors ng business nila.

"He is taking up two courses. Architect and Engineering. Pero mas focus siya sa pag aarchitech. He is the top notcher in their batch. Palaging nasa top, hindi gumagalaw. He is also a brilliant man. He is good in everything, Jess. For me he is the perfect man on the earth,” kinikilig na sabi ni Margie.

Hindi ko maiwasang humanga sa kanya. How could that be? Engineer tapos architect pa? What an ambitious man. Right! He is perfect. Mukha nasa kanya na yata lahat.

The looks, the brilliant mind. The riches son na tagapagmana ng business. God! Also girls. No wonder hinahabol siya ng mga babae. Sa pormahan niya pa lang mukha naman siyang womanizer.

Habang pinapakinggan bawat background niya hindi ko talaga maiwasang mapatanga at mapangiti sa naabot niya. Sabi naman ni Joyce he is twenty three years old. Bumalik siya sa pag-aaral para sa pag-architech nang mag-graduate siya bilang engineering students. He is in third year college right now. Ka batch nga talaga sila ni kuya Andrew.

He is not that old para mag-aral ulit. Malapit na rin siyang mag-graduate. I think five years ang pagiging architect. And he almost accomplish from everything. Magma-manage na siya ng company nila kung gano’n.

"Kahit nag-aaral ulit ito bilang pagiging architect. He is managing their company's worldwide. Napaka hard working diba?" Tawa naman ‘yun ni Joyce.

Napa-iling na lang ako at ngumisi. Kung ikokompara ko si Abram sa kay Harris. Walang-wala ang crush ko sa lalaking ‘yun. He had everything, he may looks mature pero may nararating din pala siya sa buhay. Mayaman na siya pero nagsusumikap pa rin para magampanan ang pagiging eldest brother ng mga Moonzarte. Marami na siyang narating pero patuloy pa rin siyang nangarap.

I never met such a man like him.

Hindi mawala sa isipan ko ang lalaking bumabagabag sa akin. Kahit sa pagkain ko sa hapag habang kaharap si kuya Andrew s umagang iyon. Hindi mawala sa isipan ko ang lahat ng impormasyong nalaman. Lutang ako sa nakalap tungkol kay Harris.

Sobrang haba nang napag-usapan naming tatlo ng mga friends ko, pero sa ka una-unahang pagkakataon hindi ako nababagot sa pakikinig sa kanila. Bagkos gusto ko pang makarinig ng maraming impormasyon tungkol kay Harris. But sad to say, konti lang ang alam nila sa lalaking ‘yun.

Wala rin daw itong girlfriend. May past girlfriend daw marami, pero hindi nagtatagal dahil hindi raw masyadong type ni Harris ang mga ‘yun. Past time lang niya, lahat daw ng girlfriend niya tinatapon na ang sarili para mapasakanya lang, para mapansin lang niya. ‘Yung iba inangkin siya kahit hindi naman naging sila, iyung iba naman. Nagco-confess ng naramdaman towards him. Harrison Rylan Moonzarte, not even think to court one of his girls. Sila ang lumalapit, hindi siya. And because of that. Mas lalo ko siyang hinahangaan.

He didn't know what his type kaya naman marami siyang ni reject na babae. He also don't know how to court? Is that possible. Panget ba ang mga babaeng nagkagusto sa kanya kaya wala siyang pag pipilian? He had girlfriends pero wala siyang seneryoso? Is that possible? Gosh! I can't believe that.

But it is really possible? Hmm… I’m so bothered over him. I think he is really attractive in my eyes. Hindi ko maamin kung anong meron sa lalaking ‘yun, bakit ang lakas ng hatak niya sa mga babae. But all I know, he is absorb attractive.

Ayaw kong aminin na nagustohan ko ang appearance niya. Pero buong araw binabagabag niya talaga ang isipan ko. Those dark grey eyes, and a red thin lips. Those are mesmerizing scene in my eyes.

Para akung tanga na binalik-balikan ang pag-uusap namin sa dinning area habang kumakain ako. Gusto ko na ngang pagalitan ang sarili dahil hindi ‘yun mawala-wala sa isipan ko.

"K-Kuya...Hindi pupunta ang mga kaibigan mo sa bahay?" Hindi ko na talaga napigilang itanong ‘yun sa kanya habang kumakain kami ng dinner.

Tumigil siya sa pagsubo ng kanin sa bibig niya para tingnan ako sandali. Blanko ang mga tingin niya sa akin.

"Are you gonna scold me? Late reaction ka na, Jess. Kaninang umaga ko pa hinintay iyang pagsermon mo sa akin dahil hindi ka naka tulog kagabi ng maayos, right? Bakit ngayon mo lang natanong?" natatawa niyang saad.

"Hindi kita papagalitan. Nakatulog ako kagabi ng maayos. Uh...I'm just asking if your friends are gonna come here again?" hindi mapakaling tanong ko. I can’t even look at him directly.

Umiling siya na ika-dismaya ko. Is that possible to felt this way? Diba dapat masaya ako. Ito naman ang gusto ko diba? Ang hindi na babalik ang mga kaibigan niya sa bahay? Bakit mukha akong nalulugi ngayon. I want them here.

"Nag-promise na ako sa’yo na huling beses ko na ‘yon kagabi. Hindi ko na sila papuntahin ulit dito. Baka magalit nanaman itong mainitin ang ulo kong kapatid." Pinisil niya ang ilong ko na agad kung tinapik sa sobrang inis.

Sinimangutan ko siya. "You know what. You can just party in your room. That's fine with me,” Kunwaring walang paki-alam kong sabi.

Kahit pa kumakabog na ang puso ko. Nasabi ko ba talaga ‘yun? Maybe because I want my kuya to be happy. That's why, I'll agree with what he likes.I'll agree that he is allowed to invites his friends in our house.

"Really? Wow! Minulto ka ba kagabi kaya pumayag kang dito kami magpa-party sa bahay little sis?" Ngisi niya. Nakita kong gulat na gulat talaga siya sa suggestions ko.

I sigh deeply. I tried to calm myself.

Sino ba ang hindi magugulat kong kahapon lang halos mag-alburuto ako nang malamang may party na magaganap sa kwarto niya kasama ang kanyang mga friends. Tapos ngayon, sinasabi ko na pwede silang pabalikin kung gusto niya. Ako pa talaga ang nag-suggest. Himala ‘yun para sa kanya.Pati sa akin himala rin na sabihin ang kataga ng harap-harapan.

"Summer naman ngayon, pwede kayong magpa-party. You can use the pool area, kuya if you want." Hilaw kong ngisi. Para naman maibsan ang pagtataka niya sa mga pinagsasabi ko.

Umuwang ang kanyang bibig. Kagaya sa ekspresyon ng mga kaibigan ko sa video call kani-kanina lang.

"Mukhang maganda ang nakain mo kaninang umaga ah! Ano ba iyan? Nang bilhan kita ng napakarami." Tawa niya ulit. Tuwang-tuwa sa balitang sinabi ko.

"Shut up. I'm just fine with it okay. Enjoy yourself. Napagtanto kung mas maganda ngang mag-party ka muna sa bahay habang wala pa sina Mommy at Daddy."