Juniper’s POV
Titig na titig si Dudes sa aking habang naglalakad ako palapit sa kaniya. Grabe, iba talaga ang tama ko sa kaniya sa tuwing magkikita kami. Iba talaga ang pakiramdam ng puso ko kapag nakikita ko siya. Parang ang saya. Parang may konektado talaga ako sa kaniya. ‘Yung magnet namin sa katawan ay parang biglang naging active. Nang limang hakbang na lang ang layo ko sa kaniya ay binigyan niya agad ako ng matamis niyang ngiti. Ngiti na lalong nagpakirot sa puso ko. Nakukuha pa rin niya akong ngitian matapos ko siyang saktan at iwan ng maraming beses. Hindi ko deserve ang mga ngiti niya. Hindi niya dapat ginagawa sa akin ito ngayon.
Paglapit ko sa kaniya ay agad siyang tumayo. Hindi ko napigilang titigan siya. Napapasigaw ang puso ko sa itsura niya ngayon. Sobrang okay niya ngayo
