Juniper’s POV
Ngayong hapon ay nagpunta kami ni Dax sa arkilahan ng gown at barong. Na-miss ko rito dahil dati pa man-sa tuwing ipaparada ako nang bata pa ako ay dito na kami umaarkila ng mga isinusuot ko. Magaling kasing magnanahi ang may-ari nito.
“Anong sa inyo?” tanong ng isang ale na tila bago sa paningin ko. Sinubukan ko siyang kilalanin pero hindi ko talaga siya maalala. Baka bagong tauhan lang ni Lola Igna.
“Aarkila po kami ng gown at barong. Anyway, si Lola Igna po? Nasaan po siya?” tanong ko.
“Naku, tatlong taon na siyang wala, Juniper,” sagot ng ale na kinagulat ko.
“Kilala niyo po pala ako. Pero, hindi ko ata kayo tanda. Pasensya na, matagal-tagal na kasi akong hindi napunta rito,” sabi ko.
Pinapasok niya muna kami sa loob bago ako sinagot. Naupo kami ni Dax sa isang maha
