ในคราแรกหนิงเอ๋อคิดว่าชายผู้นั้นต้องมาง้อหรืออธิบายถึงสาเหตุที่ทำเช่นนี้กับนางแต่เขากลับไม่สนใจไยดีนางเลยังเดินหน้าจัดเตรียมงานมงคลกันอย่างหน้าชื่นตาบาน
ร่างกายที่แห้งเหี่ยวโรยแรงของเธอทั้งกินข้าวไม่ลงและนอนร้องไห้ทุกค่ำคืนทำให้สภาพแทบดูไม่ได้หลินเองก็เห็นใจคุณหนูของนางเป็นอย่างมากที่มาตอนนี้สภาพนางเป็นดังในครั้งก่อนตกลงไปในสระน้ำนั้นเลย
"ฉันจะต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลืมไปแล้วรึไงว่าตัวเองมาที่นี่ไม่ใช่มาเพื่อจะรักแต่มาเพื่อช่วยวิญญาณของหนิงเอ๋อ"
เมื่อคิดได้เช่นนั้นร่างของหนิงเอ๋อก็ลุกขึ้นพรวดพราดจนหลินสะดุ้งตกใจเมื่อครู่คุณหนูของนางยังทุกข์ระทมใจอยู่เลย
"คุณหนู ท่านเป็นเช่นไรเจ้าคะ ให้ข้าช่วยหรือไม่"
"หลิน ต่อไปข้าจะไม่เป็นเช่นนี้แล้ว ข้าจะใช้ชีวิตให้มีความสุขลืมเรื่องบ้าๆ พวกนี้ไปให้หมดดีไหม"
"เจ้าค่ะคุณหนู ท่านทำเช่นนี้ถูกแล้ว" หลินน้ำตาคลอด้วยความดีใจอย่างน้อยคุณหนูก็ลุกขึ้
