"บอกข้ามาสิว่าสตรีนางนั้นคือผู้ใดที่ทำให้เจ้ามาสนทนาเรื่องนี้กับข้าเองเลย"
"คีฮา"
" !! "
"นางเพิ่งกลับมาคนของท่านไม่ได้รายงานงั้นรึ"
จากสีหน้าแววตาขี้เล่นแปลเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินชื่อสตรีที่อ๋องตงหยางจะรับเป็นอนุภรรยา
"นะ นางกลับมาแล้วงั้นรึ"
"ข้ามาแจ้งสิ่งที่ต้องแจ้งการแล้ว ข้าขอตัวมีธุระอื่นต้องไปจัดการ"
อ๋องตงหยางหันหน้าเดินออกไปพร้อมกับใบหน้าเปื้อนยิ้มพอใจในท่าทางของหลิวหยาง
ถามหาความภักดีเขานั้นมีเต็มเปี่ยมในหัวใจ แต่เรื่องความแค้นที่อยู่ในใจเรื่องส่วนตัวยังไงก็ต้องสะสางไม่ให้ค้างคาใจอีก
เพล้ง!!
"ทรงระงับโทสะด้วยพ่ะย่ะค่ะฮ่องเต้ ข้าน้อยผิดไปเองพ่ะย่ะค่ะได้โปรดลงโทษข้าน้อยเถิด"
"เจ้าทำสิ่งใดอยู่กงกง เหตุใดถึงปล่อยให้นางมีชีวิตรอดกลับมาจนถึงตอนนี้!! "
"กระหม่อมผิดไปแล้ว ได้โปรดลงโทษกระหม่อมเถิด กระหม่อมไม่คิดว่าท่านอ๋องจะเจอนางแล้ว"
ฮ่องเต้หลิวหยางอาละวาดพังข้าวของจนกระจ
