Chapter 11

1769 Words

[Paris' pov] Pagbaba ko ng aking sasakyan ay alam ko na may nagbago. Sa mga oras na ito ay karaniwang dinudumog ako ng aking mga tagahanga ngunit ngayon ay wala mang sumalubong sa akin. Kung dati ay puro inggit ang tingin sa akin ng mga kababaihan at kabebekihan, ngayon akala mo kung sino ako na maruming babae. Ang dati kong mga tagahangang lalaki na kulang na lang ay sambahin ako, ngayon kung tignan ako ay tila isang karne na pwede nila kainin. Nabago ang lahat dahil lamang sa isang larawan. Sa isang iglap nawala ang tangi kong maipagmamalaki sa lahat. Nabago man ang pakikitungo nila ay wala akong pakialam roon, mas nanaig kasi sa akin na malaman kung may kinalaman ang mga kaibigan ko sa pinost na larawan. Masakit sa akin isipin na kaya nila ako sinusundan para maipalabas ang tingin n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD