Chapter 2 :: Bad Child ทำโทษเด็กดื้อ

2330 Words

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามา ทำให้ผมรู้สึกตัวไม่รู้เลยจริงๆว่าเมื่อคืนหลับไปตอนไหน ผมร้องไห้จบหลับไปเลยหรอเนี่ย อ่าา..ปวดตาจังวะ > ก๊อก ก๊อก ก๊อก! ! ! ผมลุกขึ้นไปที่ประตูเปิดส่องที่ช่องส่องตาแมว แล้วก็พบว่าคนที่มาไม่ใช่ใคร 'พี่วิน' ผมค่อยๆเปิดประตูให้เขาก่อนที่ร่างสูงกว่าตรงหน้าจะโผเข้ามากอดผม แถมเอาแต่พูดว่าขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ไม่ยอมหยุด..ต่อให้ขอโทษสักล้านครั้งความรู้สึกดีๆมันคงจะกลับมาหรอก ไม่มีทาง! "ปล่อยเดย์นะพี่วิน!" "พี่..ขอโทษ ขอโทษนะเดย์" "เก็บเสื้อผ้าของพี่แล้วออกไปจากที่นี่ซะ!"ผมยื่นคำขาด ทำให้เขายิ่งกอดผมแน่นกว่าเดิม "อย่าเป็นแบบนี้สิเดย์.." "พี่วินทำร้ายเดย์..อีกแล้ว ฮึก.ก"น้ำใสใสไหลออกจากตาอย่างห้ามไม่ได้ ผมชาไปทั้งหัวใจ กี่ครั้งแล้วเดย์ที่ร้องไห้เพราะผู้ชายคนนี้ มันกี่ครั้งแล้ว.. "พี่ขอโทษนะเดย์..ขอโทษ พี่ขอโทษ" "ห่างกันสักพักเถอะ..เผื่ออะไรจะดีขึ้น"ทันทีที่พูดจบพี่วินก็ค่อยๆคลายอ้อมกอดออก ผมได้แต่เบือนหน้าหนีเพราะกลัวใจตัวเองเหลือเกิน กลัวว่าจะใจอ่อนให้เขาอีก.. "เดย์..พี่รักเดย์นะ"รักหรอ? อย่างงั้นหรอ? "เลิกพูดเถอะพี่วิน เดย์ไม่อยากฟังแล้ว!"ผมอุดหูส่ายหน้าไปมา เหมือนคนกำลังจะเป็นบ้าอย่างไงอย่างงั้น นึกถึงภาพเมื่อคืนทีไรมันก็เจ็บแปลบที่หัวใจทุกที.. "พี่เผลอตัวไป..พี่ยอมรับ" "หน้าด้าน! สารเลว!"ผมทุบหน้าอกกว้างของคนตรงหน้า แต่พี่วินก็ไม่มีท่าทีที่จะสะทกสะท้านเลยสักนิดกลับดึงผมเข้าไปกอดอีกครั้ง มือหนาที่ลูบหัวผมเบาๆทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก "เมื่อคืนพี่เมามาก..พี่เห็นยี่หวา.."ผมเงียบและรอฟังเขาพูดประโยคต่อไป "..." "พี่เห็นยี่หวาเป็นเดย์.." "หยุดตอแหลซะที!เดย์ไม่อยากโง่แล้ว.." "พี่พูดความจริงไปแล้วจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ใจเดย์" "..." "ที่พี่มีเบอร์ยี่หวาเพราะยี่หวา ชอบไอ้แบล็คเพื่อนพี่.."พี่แบล็ค หนึ่งในแก๊งค์ MONSTER ปีศาจล่าแต้ม แต่เมื่อคืนพี่แบล็คอยู่แต่พี่แกก็เย็นชาเกินกว่าจะหยั่งรู้ได้ว่าคิดอะไรอยู่ "แต่ก็ร่านมายุ่งกับแฟนเดย์เนี่ยนะ!"ผมตวาดลั่น เห็นยี่หวาเป็นตัวแทนผมงั้นหรอ? น่าสมเพชสิ้นดี.. "เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก..พี่สัญญา ขอโทษนะเดย์"คนตรงหน้าเอื้อมมาแตะที่ใบหน้าพลางปาดคคราบน้ำตาให้ผมเบาๆ สายตาพี่วินดูอ่อนโยนและรู้สึกผิดมากจริงๆ ถึงแม้ผมจะเกลียดภาพเมื่อคืนแต่ก็รักเกินกว่าจะปล่อยเขาไป..อย่างที่ใครๆบอก ความรักไม่ได้ทำร้ายใคร คนที่เรารักต่างหากที่ทำร้ายเรา.. "เดย์เจ็บนะพี่วิน..ฮึก.ก"ผมร้องไห้ต่อหน้าคนตัวสูงอีกครั้ง น้ำตามากมายไหลออกมาอย่างพลั่งพลู.. "อย่าร้องนะคนดี.."พี่วินก้มลงมาจูบซับน้ำตาอย่างแผ่วเบานั่นยิ่งทำให้ความเข้มแข็งในใจของผม ยิ่งลดลงเรื่อยๆ..ผมกำลังจะใจอ่อนให้เขางั้นหรอ? มือไม้พี่วินเริ่มไม่อยู่สุกแปะป่ายไปทั่วร่างกายของผมอย่างถือวิสาสะ.. [ End Sunday part ] ร่างสูงที่รั้งท้ายทอยคนตัวเล็กก่อนจะโน้มใบหน้าประกบริมฝีปากเรียวได้รูปนั่นลงบนริมฝีปากเรียวเล็กสีแดงเชอร์รี่นั่นอย่างแผ่วเบา คนตัวเล็กไม่มีทีท่าขัดขืนแต่อย่างใด ร่างสูงเพิ่มทวีความหนักหน่วงลงไปเรียวลิ้นร้อนพยายามจะสอดใส่เข้าไปในโพรงนั่น แต่ดูท่าทางร่างบางจะขัดขืนเล็กน้อยก่อนจะปล่อยให้คนตัวสูงบรรเลงเพลงจูบอันแสนหวานนี้ต่อไป..เสียงจูบดังไปทั่วห้องห้อง * กว่าจะรู้ตัวคนตัวเล็กก็ถูกร่างสูงยึดพื้นที่ในร่างกายไว้เสียแล้ว..ร่างสูงผลักคนตัวเล็กล้มลงบนเตียงก่อนจะเข้าไปล็อคตัวเอาไว้ เขาใช้มือค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละนิด เผยให้เห็นยอดอกสีชมพูของร่างบาง..คนตัวสูงไม่รีรอก้มชิมยอดอกสีชมพูนั่นอย่างใจเย็นและละเมียดละไม เหมือนกับกลัวว่าคนตรงหน้าจะบอบช้ำ "พี่จะทำโทษน้องเดย์แล้วนะครับ.." "อึก.อื้อ" คนตัวเล็กครางออกมาเมื่อถูกร่างสูงฉวยโอกาสฉกริมฝีปากอีกครั้ง มืออีกข้างของร่างสูงที่กำลังปลดกางเกงของร่างบางตรงหน้าออกด้วยมือข้างเดียว คนตัวสูงใช้มือเค้นสะโพกบางนั้น เรียวลิ้นร้อนไล้เลียวนรอบสะดือก่อนจะวกไปฉกชิมยอดอกนั่นอีกครั้งนึง คนใต้ร่างสะตุกเกร็งตามสัญชาตญาณ ร่างสูงได้โอกาสจับแก่นกายความเป็นชายจ่อที่ทางรักสีสวาทนั่น เขาจับมันถูๆอยู่อย่างนั้นเหมือนเป็นการแกล้งคนตัวเล็กที่กัดปากอย่างเซ็กซี่นอนหายใจไม่เป็นจังหวะอยู่ใต้ร่างของเขา นิ้วมือเรียวยาวสอดใส่เข้าไปหนึ่งนิ้วก่อนจะขยับมันช้าๆแล้วเพิ่มเป็นสองนิ้ว.. "อ๊า อ๊ะ อ้ะ!.." ร่างสูงมองอย่างนั้นก่อนจะสอดใส่อย่างรวดเร็วถึงกับทำให้คนตัวเล็กร้องครางออกมา แต่นั่นมันก็แค่ครึ่งลำเองนะซันเดย์.. "พี่วิน..เดย์ อึก เจ็บ" "นี่คือการทำโทษไงครับ.." คนตัวสูงจับขาขาวขึ้นพาดบ่าก่อนจะกระแทกใส่คนตัวเล็กไม่ยั้ง..เสียงครางยังคงดังระงมไปทั่วห้อง สองร่างที่เปลือยเปล่ากำลังทำการร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนและรุนแรง ร่างสูงเหลือบมองคนตัวเล็กที่นอนครางสะเสร่าใบหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดแต่ก็มีความสุขปนนั่น ทำให้เขาชักความเป็นชายที่กำลังแข็งชูชันออกมาจากช่องทางรัก มันทำให้คนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งเพราะอารมณ์ค้าง ก่อนที่คนตัวสูงจะใส่กระแทกกลับเข้าไปอย่างแรง..โดยไม่ปราณี "อ๊า อึก..อ๊ะ อ๊ะ เจ็บ.." "ดอกนี้คือน้องเดย์ไม่ฟังพี่อธิบาย" คนตัวสูงก้มลงมากระซิบที่ข้างหู แรงสะโพกที่กระแทกใส่คนตัวเล็กยังคงรุนแรง..เพราะนี่คือการลงโทษคนตัวเล็กที่ดื้อดึง ให้ได้รับบทเรียน "อ๊ะ อ๊ะ อึก อ๊า อ๊ะ..!" "ฮึ่มมมมมมม" ร่างสูงครางอย่างพอใจก่อนจะพลิกให้คนตัวเล็กนอนคว่ำ ก้นขาวงามงอนกำลังตอบรับกับแรงกระแทกของร่างสูงอย่างดี คนตัวสูงลูบไล้ที่ก้นโด่งขาวงอนนั่นก่อนจะทำรอยคิสมาร์กไว้ที่สะโพกและแผ่นหลัง ต้นคอจนเป็นจ้ำแดงๆเต็มไปหมด "อ๊า อ๊ะ อ๊ะ..อื้มม" "ครางชื่อพี่สิคนดี.." คนตัวสูงบอกก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาขบกัดที่ใบหูคนตัวเล็กนั่นเพิ่มความเสียวได้ไม่น้อย แต่ความเป็นชายก็ยังทำหน้าที่ต่อไป ทางรักสีสวาทนั่นตอดรับอย่างคุ้นเคย "ไม่เอา..อ๊ะ อ๊าา" "อย่าดื้อสิครับ.." ร่างบางขัดใจคนตัวสูงอย่างห้ามไม่ได้ ทว่าคำพูดนั่นยิ่งทำให้ร่างสูงกระแทกเข้าที่สะโพกอย่างแรง "ครางสิครับ.." "อ๊ะ พะ..พี่วิน อ๊า อ๊ะ" "จัดสักสิบยกไปเลยเป็นไง.." NC CUT. * "อื้อ.อ"ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหนึบไปทั้งร่างกาย อ๊า!ก้มผม มันโคตรเจ็บเลย T[]T "ตื่นแล้วหรอ" "พี่วินเดย์เจ็บ.."ผมมองพี่วินที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูคาดเอวผืนน้ยคาดแบบหลวมๆไว้แถมหมิ่นมาก ตั้งใจจะยั่วกันหรือไง = = "เดี๋ยวกินข้าวแล้วก็กินยานะ" "พี่วินแกล้งเดย์!"ผมนึกได้ดังนั้นทำเอาตวาดลั่น กะแล้วว่าต้องใจอ่อน T[]T อย่างงี้ทุกทีเลยซันเดย์ งื้ออออออออ >ยี่หวา.. "เอ้า วินมาทำอะไรที่นี่"เดี๋ยวๆ..ทักผัวฉันแต่ไม่ทักฉันนี่หมายความว่ายังไงห้ะ ตบให้ซิลิโคนที่นมแตกดีมั๊ยห๊ะ = = "พาเมียมาช็อป แล้วยี่หวาอะมาทำไรที่นี่"ผมกระทุ้งศอกใส่อีพี่วินที่เรียกผมว่าเมีย มันใช่เวลามั๊ย "อ๋อ พอดีมาเลือกเสื้อผ้าให้คุณพ่อน่ะจะวันเกิดท่านแล้ว"ยี่หวาเธอยิ้มสวยมากนะ แต่ทำไมผมสัมผัสได้ถึงความสตอเบอร์รี่ตัวแม่ยังไงก็ไม่รู้ หรือคิดไปเอง? ? ? "พี่วินไปกันเถอะเดย์หิวข้าว"ผมเริ่มงอแงใส่อีกครั้งเมื่อพี่วินไม่ยอมสนใจ ผมได้แต่กระตุกมือพี่เขาให้เดินออกจากร้านมา เห็นแล้วไม่ชอบขี้หน้าเลย ยิ่งเห็นตอนที่แม้งแลกลิ้นกัน..อยากตบให้ดั้งเบี้ยวกันเลยทีเดียว "เอาแต่ใจไม่ดีนะน้องเดย์"พี่วินดุผมเมื่ออกมาจากร้านนั่น "เดย์ไม่ชอบยี่หวานั่น!" "อคติกับเขาอีกแล้วนะ" "พี่วินก็ดีแต่เข้าข้างคนอื่นอะ ไม่เข้าข้างเดย์เลย!" "งอแงอีกแล้ว โอ๋ๆ ไปหาของอร่อยกินกันดีกว่า"พี่วินเดินเข้ามาโอบไหล่ผม "เดย์ไม่ชอบจริงๆนะ"ผมยืนยันคำเดิมทำให้คนตัวสูงแค่นหัวเราะเบาๆออกมา น่าสนุกมากเลอะไอ้พี่บ้านี่! "เชื่อแล้วๆ J"ยังจะยิ้มอีก - - "ไม่ชอบจริงๆนะ ไม่โกหกด้วย"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more