ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก)

ตัดสินใจ

ร้านชาบูชื่อดังถูกจองเอาไว้ล่วงหน้า เพื่อนัดเลี้ยงรุ่นพี่รุ่นน้อง สายรหัสนี้เหนียวแน่นและผูกพันกันมายาวนานนับสิบปี แม้ว่าคนที่โตสุดในสายจะไปเรียนต่อต่างประเทศหลายปี แต่หลังจากกลับมา ก็มาทักทายรุ่นน้องเกือบทุกเดือน

“พี่กร ดูท่าจะรักสายรหัสมากนะคะ ช่วงนี้มาถี่เชียว “ รุ่นน้องปีถัดจากภัทรกรบอกด้วยสายตารู้ทัน แล้วถามเปิดประเด็น

“อ้าว พี่มาเลี้ยงไม่ดีหรอ อยากเจอน้องก็เลยมา “ คนถูกถามตอบแล้วมองรุ่นน้องคนสวยที่ตัวเอง กำลังพิจารณาอยู่

“ปัด จบแล้ว เตรียมตัวสมัครงานหรือยัง หรือว่ามีที่ไหนมาจองตัวไว้หรือเปล่า “

น้องปี4สายหน้าช้าๆ เพราะกำลังคิดไม่ตก “ยังค่ะ ที่บ้านอยากให้ไปช่วยงานคุณลุง แต่ปัดไม่อยากไปเลย “

ธุรกิจครอบครัว อาจจะทำให้เธอไม่ต้องกังวลว่าจะต้องเจอปัญหาอะไร แต่เธอไม่อยากให้ใครบอกว่าเธอเป็นเด็กเส้น หากการหางานทำ การสัมภาษณ์งานเป็นความท้าทาย และเป็นสิ่งที่เด็กจบใหม่ต้องเจอ เธอก็อยากทำ

“ที่บริษัทรับเลขา ไม่ใช่เลขาพี่นะ เป็นทีมเลขา มีหลายคน คนเก่าเค้าลาออกไปต่างประเทศกับแฟน ถ้าปัดอยากลองดู พี่จะส่งรายละเอียดไปให้ อัตรา1ต่อ50-80 ลองไหม “

ผู้บริหารหนุ่มบอกยิ้มออกมา เค้าคิดว่าเธอเก่ง มีความสามารถ เกียรตินิยมของที่นี่ การันตีความสามารถอยู่แล้ว และเค้าคาดหวังว่าเธอจะไป

“ปู่กร น้องคนอื่นก็จบมาแล้ว ทำไมไม่หางานให้บ้าง ทำไม่สเปเชียลอยู่คนเดียวครับเนี่ย “

ชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของร้านขายรองเท้าชื่อดังบ่นออกมา

“ก็บอกทุกคนแหละ แต่ตำแหน่งมันว่างพอดี อย่าคิดว่าง่าย ท่านประธานสัมภาษณ์เองนะ ไม่ใช่พี่ ไม่ผ่านพี่ใดใดเลยด้วย “

ภัทรกรออกตัว เพราะเป็นความจริงทุกอย่าง พีเคอิเล็คทรอนิกส์ไม่มีเด็กฝาก ไม่มีเด็กเส้น ตัวเค้า กว่าจะมายืนตรงนี้ ต้องทำงานตั้งแต่เรียนไม่จบ เรียนต่อโทก็ยังต้องรู้ความเป็นไปของคนที่นี่ และต้องพิสูจน์ตัวเองว่า เก่งพอ ที่จะเป็นรองประธาน

“ไปเหอะปัด ลองดู สมัครทิ้งเอาไว้ก่อน ถ้าได้ก็โคตรดี ถ้าไม่ได้อย่างน้อยก็ได้เจอท่านประธาน ได้เข้าไปบริษัทใหญ่ ถือเป็นประสบการณ์ “ สาวแบงก์ให้คำแนะนำ ก่อนที่จะเริ่มทานอาหารมื้อค่ำ กันอย่างสนุกสนาน ภัทรกรเหลือบมองคนที่นั่งห่างออกไป แล้วยิ้มออกมา ไปเถอะ พี่จะให้ท่านประธานช่วยดูน้องปัดด้วย ว่าผ่านมั้ย

รถเก๋งคันเล็กจอดตรงหน้าร้านติดกับรถสปอร์ตคันหรู หลังมื้ออาหาร ทุกคนกำลังแยกย้ายกันกลับ

“ดึกแล้ว กลับยังไงกัน “ พี่ใหญ่สุดถามออกมา

“รถไฟฟ้าค่ะ เดี๋ยวติดรถไปลงสถานีรถไฟฟ้า กลับคอนโด ปัดกลับบ้าน ต้องเรียกแท๊กซี่ใช่ไหม “ รุ่นพี่ถามออกมา

“ค่ะ เดี๋ยวปัดเรียกแท็กซี่เอง พี่ๆกลับเถอะค่ะ “

นักศึกษาและคนทำงานนับสิบคนแยกย้ายกันหน้าร้าน ปล่อยให้ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสแล็กยืนเคียงข้างกับนักศึกษาสาวที่ถือกระเป๋าและถุงหนังสืออีกใบในมือ

“ไปครับ พี่ไปส่ง สามทุ่มกว่าแล้ว รอแท็กซี่ พี่ไม่สบายใจ “

ชายหนุ่มรับถุงหนังสือเอาในมือมาถือเอาไว้ แล้วจัดการเปิดประตูรถทันที รอยยิ้มจางๆบนใบหน้า บอกได้ดีว่าตอนนี้ เค้ากำลังมีความสุขเหลือเกิน

แสงไฟในบ้านหลังใหญ่ส่องสว่าง ประตูหน้าบ้านเปิดออกทันที ที่มีรถมาจอดที่หน้าประตูบานใหญ่ อีกแง่มุมหนึ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ลูกปัด ไม่ใช่เด็กสาวธรรมดา บ้านหลังใหญ่ ราคานับสิบล้านบ้าน ไม่รวมเนื้อที่อีกน่าจะมีมูลค่ามากพอๆกับบ้านของเค้า

“ถ้าพี่จะไปส่งข้างใน เพื่อสวัสดีคุณลุงคุณป้าน้องปัด จะสะดวกไหมครับ “ ภัทรกรถามออกมา

“คุณลุงคุณป้า ก็น่าจะรอปัดอยู่ เชิญค่ะ พี่กร “

บ้านหลังใหญ่ด้านนอกที่หรูหรา พอเข้ามาด้านในกลับอบอุ่นเหลือเกิน โซฟาตัวใหญ่มีชายหญิงวัยกลางคน นั่งดูโทรทัศน์เครื่องใหญ่อยู่

“น้องปัด มาแล้วหรอลูก “ เสียงทักทายจากฝ่ายหญิงทำให้ฝ่ายชายเงยหน้าขึ้นมา

“สวัสดีค่ะ คุณลุง คุณป้า ปัดกลับดึกค่ะ “ เธอเดินเข้าไปในบ้าน ก่อนจะวางของลงบนโต๊ะ แม่บ้านนำน้ำมาเสริฟให้แขกทันที

“พี่กรคะ คุณลุง คุณป้า ของปัดค่ะ คุณลุง คุณป้าคะ พี่กร เป็นปู่รหัสของปัดค่ะ “

ภัทรกรยกมือไหว้ผู้ใหญ่สองคนอย่างสุภาพอ่อนน้อม ใบหน้าขาวจัดยิ้มกว้างออกมา

“สวัสดีครับ ผมชื่อ ภัทรกรครับ “ ชายหนุ่มแนะนำตัว

“ผมมาส่งดึกหน่อยครับ วันนี้ไปทานชาบูกันมาครับ กว่าจะแยกย้ายก็ดึกแล้ว ผมขอโทษนะครับที่ทำให้ท่านต้องรอน้อง “

“สวัสดี ปัดบอกแล้วว่า กลับดึก แต่หลานยังไม่กลับก็ห่วง เลยดูข่าวรอไปเรื่อย ขอบใจมากนะที่มาส่งน้อง “ เสียงคุณลุงบอกออกมา แล้วพิจารณาคนตรงหน้า

“แก่ขนาดเป็นปู่รหัสเลยหรอดูท่าจะแก่กว่าปัดไม่กี่ปี “ ภัทรกรยิ้มกับคำถาม

“6ปีครับ ผมแก่กว่าน้องปัด 6ปีครับ “ คำตอบของเค้าทำเอาคนฟังยิ้มออกมา เป็นปู่จริงๆด้วย

“ลุงถามได้ไหมว่า ทำงานอะไร “

“ได้ครับคุณลุง ผมทำงานบริษัทพีเคอิเล็คทรอนิกส์ครับ “

“ดีนะ บริษัทใหญ่โต ผลประกอบการก็ดี มั่นคงเลย ทำมาหลายปีแล้วใช่ไหม “

“ครับ ผมทำมาหลายปีแล้วครับ ยังชวนปัดไปลองสมัครตำแหน่งเลขาเลยครับ “ ภัทรกรเลยรีบเปิดทางทันที เค้ากำลังหาแนวร่วม

“ดีนะน้องปัด ลองดูไม่เสียหาย อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์ “

ภัทรกรขับรถออกมาจากบ้านหลังใหญ่ด้วยหัวใจที่เป็นสุข ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้า น้องปัด ที่มหาวิทยาลัย เค้าก็คิดว่า เธอเป็นเด็กหน้าตาน่ารัก กิริยามารยาทดี และเรียนดี หลายครั้งที่พบกัน เค้าพยายามจะไม่โฟกัส แต่เธอก็อยู่ในสายตาตลอด กว่า4ปี ที่ผ่านมา เค้าไม่คิดว่า ความรักของเค้าจะเริ่มจาก100เหมือนใคร แต่ลูกปัดเริ่มมาจาก0 และพัฒนาขึ้น เรื่อยๆ เค้าพยายามเข้าใกล้ วนเวียน มาพบกับเธอ คอยดูว่าตอนนี้ เธอเป็นยังไง คบใครบ้างหรือเปล่าแต่ลูกปัดก็ยังเป็นน้องที่น่ารักเสมอ ถ้าวันนี้ เค้าจะบอกได้เต็มปากว่า เค้าชอบเธอมาก มากเหลือเกิน จนแทบจะเก็บไว้ไม่ได้อีกต่อไป

“ลุงว่า หลานสาวลุง มีหนุ่มมาจีบซะละมั้ง “ คุณลุงแซวหลานสาวทันทีที่กลับเข้ามาจากส่งแขก ใบหน้าสวยหวานยิ้มออกมา แล้วบอกเสียงหวาน

“ปัดไม่มีแฟนค่ะ จะอยู่ให้คุณลุงคุณป้าเลี้ยงไปตลอดเลย “