Chapter 11: Ang Alamat ng Itim na Gabi
Matapos ang labanan sa kagubatan, nagbalik-tanaw si Luna sa mga natutunan niya mula sa matandang mangkukulam. Ang mga sigil ay nagawa ang kanilang tungkulin, ngunit hindi niya maiwaksi ang mga pangitain na nakita niya habang nakikipaglaban. Alam niyang may mas malalim pang lihim na kailangan niyang tuklasin tungkol sa mga Tagapagbalik at sa kanilang diyos. Ang gabing iyon, nagpasya si Luna na kailangan niyang bumalik sa pinagmulan ng lahat—ang Yungib ng mga Nakalipas.
Habang abala ang lahat sa pagbabalik sa normal na buhay, lumapit si Marco kay Luna na tila may gustong sabihin.
“Luna, may naramdaman ka bang kakaiba kanina?” tanong ni Marco habang tinitingnan ang kagubatan sa malayo.
“Oo, Marco. May isang bagay na nagpaalala sa akin na ang mga Tagapagbalik ay may mas malaking plano kaysa sa ating inaakala,” sagot ni Luna, ang kanyang mga mata ay nagbabadya ng pag-aalala. “At sa tingin ko, may koneksyon ito sa tinatawag nilang 'Itim na Gabi'.”
“Itim na Gabi?” tanong ni Nando, na sumali sa usapan. “Iyan ba ang sinasabing gabing nilamon ng kadiliman ang buong kagubatan?”
“Oo, Nando. Isang alamat mula sa nakaraan ng ating bayan. Ayon sa mga matatanda, may isang gabi kung saan ang buong kagubatan ay nilamon ng isang mahiwagang kadiliman. Maraming buhay ang nawala, at iilan lamang ang nakaligtas. Ang gabing iyon ay tinawag nilang Itim na Gabi,” paliwanag ni Luna.
Nagdesisyon si Luna na pumunta sa Yungib ng mga Nakalipas upang hanapin ang higit pang kasagutan. Sinamahan siya nina Marco at Nando sa kanyang paglalakbay, sa pag-asang malaman ang buong katotohanan sa likod ng alamat.
---
Pagdating nila sa Yungib, naramdaman nilang tila may kakaibang enerhiya ang bumabalot sa paligid. Ang mga anino ay tila gumagalaw sa bawat sulok, at ang malamig na hangin ay tila may dalang mga bulong mula sa nakaraan. Huminga nang malalim si Luna, pinipilit patahimikin ang kanyang puso.
“Handa na ba kayo?” tanong ni Luna sa kanyang mga kasama.
“Walang atrasan, Luna. Gagawin natin ito,” sagot ni Marco, habang ang mga mata ay puno ng determinasyon.
Pumasok sila sa loob ng Yungib, at dito nagsimulang magpakita ang mga sinaunang ukit sa mga pader. Ang mga simbolo ay hindi pamilyar, ngunit tila nagkukuwento ng isang malagim na pangyayari. Habang naglalakad, napansin nila ang isang malaking pader na may ukit ng isang diyos na may hawak na mga kadena, nakatayo sa gitna ng apoy at anino.
“Ito ba ang diyos ng mga Tagapagbalik?” tanong ni Nando, habang tinitingnan ang ukit.
“Sa tingin ko, ito nga,” sagot ni Luna. “At ang mga kadena sa kanyang kamay ay simbolo ng pagkakakulong niya sa ilalim ng ating mundo. Kung ang mga Tagapagbalik ay nais siyang palayain, nangangahulugan ito ng pagbabalik ng Itim na Gabi.”
“Ang ibig mong sabihin, Luna, ay muling mangyayari ang alamat?” tanong ni Marco, habang iniisip ang malaking posibilidad na ito.
“Hindi natin hahayaan iyon, Marco,” matatag na sagot ni Luna. “Kailangan nating malaman kung paano natin maiiwasang mangyari ito.”
---
Habang patuloy silang naglalakad, narating nila ang isang mas malaking silid sa loob ng Yungib. Sa gitna ng silid, mayroong isang altar na may nakaukit na sinaunang teksto. Lumapit si Luna at hinaplos ang malamig na bato, naramdaman niya ang kakaibang init na nagmumula dito.
“Nararamdaman niyo ba ito?” tanong ni Luna.
“Oo, parang may umaagos na kapangyarihan mula sa altar na ito,” sagot ni Marco.
Sinimulang basahin ni Luna ang sinaunang teksto sa altar. Bagamat hirap siya sa pagbabasa nito, unti-unti niyang nauunawaan ang mga salitang ukit sa bato. Ang teksto ay naglalaman ng isang babala:
"Sa gabi ng pagdilim, ang mga kadena ay mapuputol, at ang anino ng pagdurusa ay lulukob sa lahat ng nilalang. Ang ilaw ng pag-asa ay ang tanging sandata laban sa Itim na Gabi."
“Ang ilaw ng pag-asa… ano kaya ang ibig sabihin nito?” bulong ni Luna sa kanyang sarili.
“Siguro, ito ang kailangan natin upang mapigilan ang pagbabalik ng diyos na ito,” sagot ni Nando. “Ngunit saan natin ito hahanapin?”
Habang nag-iisip si Luna, biglang lumitaw sa kanyang isipan ang isang imahe ng isang antigong lampara na may ningas na kulay asul. Isang lampara na binabanggit sa mga kwento ng kanyang lola noong siya ay bata pa.
“Ang asul na lampara…” sabi ni Luna, biglang napuno ng inspirasyon ang kanyang boses. “Mayroong kwento ang lola ko tungkol sa isang lampara na may kakaibang kapangyarihan. Sinasabi nila na ito ang nagtataglay ng ilaw ng pag-asa na binabanggit sa alamat.”
“Kailangan natin itong hanapin,” sagot ni Marco. “Bago pa man dumating ang mga Tagapagbalik.”
---
Sa paglabas nila ng Yungib, ang tatlo ay muling bumalik sa kagubatan na may bagong layunin. Alam nila na ang panahon ay hindi pabor sa kanila, ngunit ang pag-asa na mapipigilan nila ang pagbabalik ng Itim na Gabi ay nagbigay sa kanila ng lakas ng loob.
“Nando, may alam ka bang maaaring tumulong sa atin na hanapin ang asul na lampara?” tanong ni Luna habang naglalakad sila pabalik.
“May narinig akong alamat mula sa isang matandang mangkukulam sa kabilang bayan. Sinasabi niya na ang lampara ay matatagpuan sa kuweba ng mga bulalakaw, na matatagpuan sa dulo ng kagubatan,” sagot ni Nando. “Ngunit matagal na rin akong hindi bumabalik doon. Ang lugar na iyon ay puno ng mga nilalang na hindi natin maiisip na makakaharap.”
“Wala na tayong oras. Kailangan nating subukan,” sabi ni Luna. “Kung ito lang ang pag-asa natin laban sa Itim na Gabi, gagawin natin ang lahat upang makuha ito.”
---
Nagpatuloy ang kanilang paglalakbay papunta sa kuweba ng mga bulalakaw, isang mapanganib na lugar na puno ng mga mahiwagang nilalang. Hindi pa man sila nakakalayo, naramdaman na nila ang tensyon sa hangin. Ang mga puno ay tila mas makakapal, ang mga bulong ng hangin ay mas malamig at nagdadala ng takot.
“Dito na magsisimula ang tunay na laban,” sabi ni Marco habang tinitingnan ang kakapal ng kagubatan. “Handa na ba kayo?”
“Nando, ikaw ang magpapakita sa atin ng daan. Kami ni Luna ang bahala sa proteksyon,” sabi ni Marco habang inilabas ang kanyang mga armas.
Sa unahan nila, ang kweba ng mga bulalakaw ay tila naghihintay, ang madilim na pasukan nito ay bumubulong ng mga lihim na hindi pa nalalaman. Alam ng tatlo na hindi na sila maaaring umatras. Ang kanilang misyon na hanapin ang asul na lampara ay ang tanging pag-asa na matalo ang kadilimang paparating.
“Maghanda kayo. Hindi natin alam kung ano ang naghihintay sa loob,” sabi ni Luna.
Sa kanilang patuloy na paglalakbay patungo sa kweba, ang bawat hakbang ay puno ng pangamba, ngunit kasabay ng kaba ay ang pag-asa na ang liwanag ng asul na lampara ang magiging susi sa kanilang kaligtasan.