ANG NOBYA KONG ASWANG

Chapter 20

Chapter 20: Ang Huling Pagtatangka

Ang pagsikat ng araw sa bayan ng Solano ay tila hindi nagdadala ng pag-asa para kay Luna at sa kanyang mga kasama. Ang labanan kagabi ay isang paalala na ang kanilang kalaban ay walang patid na sumusubok sa kanilang mga limitasyon. Ngayon, ang kanilang pangunahing layunin ay makuha ang suporta ng mga rebelde at mapigilan ang planong paglusob ng Tagapagbalik sa tatlong bayan sa silangan.

“Ang oras natin ay limitado,” sabi ni Luna habang tinitingnan ang mapa ng kanilang teritoryo. “Kailangan nating magdesisyon agad. Magkakaroon tayo ng dalawang pangkat: ang isa ay pupunta sa kanluran upang makipag-ugnayan sa mga rebelde, at ang isa naman ay mananatili dito upang protektahan ang bayan at mas mapatibay ang ating pwersa.”

Tumingin si Marco sa paligid. “Sino ang magsusulong sa misyon sa kanluran?” tanong niya.

“Ikaw, Marco,” sagot ni Luna. “At kasama mo sina Arnel at Nando. Kailangan kong tiyakin na maayos ang pag-organisa at koordinasyon ninyo sa mga rebelde.”

“Rizal ang pangalan ng lugar na pupuntahan natin,” sabi ni Arnel. “Dapat nating makumbinsi ang mga lider ng rebelde na makipagtulungan sa atin. May mga sundalo silang handang lumaban, ngunit wala silang sapat na kagamitan at suporta.”

“Kung wala tayong papalakas sa kanila, hindi natin magagampanan ang laban,” sabi ni Luna. “Ang pangkat na magmamanatili dito ay kakailanganin ng karagdagang pondo at kagamitan para sa mga sundalo. Si Heneral Gregor ang mangunguna sa grupo na iyon.”

---

Pagkatapos ng pagkakabahagi ng mga misyon, ang mga pangkat ay naglakbay sa kanilang mga tunguhin. Ang pangkat ni Marco ay dumating sa bayan ng Rizal, isang lugar na kilala sa pagiging matatag sa kanilang pakikialam sa mga lokal na sigalot. Dito nila nakilala si Kapitan Manuel, ang lider ng mga rebelde.

“Magandang araw, Kapitan,” sabi ni Marco habang ipinapakilala ang kanyang grupo. “Kami ang mga kinatawan mula sa Asul na Agila. May mga impormasyong kailangan naming ibahagi sa inyo.”

Pinamunuan ni Kapitan Manuel ang kanyang mga kasama sa isang silid upang makipag-usap ng mas pribado. “Ano ang balita?” tanong niya. “Huwag kayong mag-alala; kung may kailangan kayong suporta, gagawin namin ang lahat ng aming makakaya.”

“Salamat, Kapitan,” sagot ni Marco. “Ngunit kailangan naming makipagtulungan sa inyo para sa isang mas malaking layunin. Ang Tagapagbalik ay may plano na sakupin ang tatlong bayan sa silangan, at kung hindi tayo maghahanap ng paraan para mapigilan ito, maraming buhay ang mawawala.”

Pumayag si Kapitan Manuel na makipagtulungan. “Makakaasa kayo na hindi namin kayo bibiguin,” sabi niya. “Ipapaabot namin ang mensahe sa lahat ng aming mga kasamahan. Kailangan nating magkaisa para sa ating kaligtasan.”

---

Samantalang nagaganap ang pakikipag-ugnayan sa Rizal, ang grupo ni Luna ay nagsagawa ng matinding pagsasanay at pag-aayos ng kanilang pwersa. Nagtulong-tulong ang lahat sa pagbuo ng mga depensa at paghahanda para sa nalalapit na paglusob. Sa ilalim ng pamumuno ni Heneral Gregor, mas pinahusay ang kanilang estratehiya at pagpaplano.

“Ang pangunahing layunin natin ngayon ay tiyakin na handa tayo sa lahat ng oras,” sabi ni Heneral Gregor sa kanyang mga tauhan. “Magsagawa tayo ng mga drill at pag-ehersisyo upang magtagumpay tayo sa kahit anong sitwasyon.”

Matapos ang tatlong araw ng matinding paghahanda, natanggap nila ang balita mula sa pangkat ni Marco. “Magiging buo ang ating pwersa,” sabi ni Luna nang basahin ang liham mula kay Kapitan Manuel. “Ang mga rebelde ay handa nang sumanib sa atin, at magkakaroon tayo ng sapat na suporta.”

“Ngayon ay kailangan nating tiyakin na ang lahat ng kagamitan at sundalo ay nasa tamang lugar,” sabi ni Heneral Gregor. “Huwag tayong magkakamali sa ating plano.”

---

Habang nagsimula ang araw ng paglusob, ang mga pwersa ng Asul na Agila ay nagtipon-tipon sa harap ng bayan. Sa kanilang pag-aalala, walang mas mabigat pa kaysa sa posibilidad na mawalan ng isa pang bayan sa ilalim ng kapangyarihan ng Tagapagbalik. Ang kanilang mga puso ay puno ng determinasyon at pag-asa na magtagumpay.

Mula sa kalikasan, naglakad si Luna kasama si Marco, Arnel, at Nando upang tiyakin ang kanilang estratehiya. “Ang mga pwersa ng Tagapagbalik ay nakatayo sa mga pook na ito,” sabi ni Luna habang tinuturo ang mapa. “Magtatalaga tayo ng mga bantay sa bawat panig at titiyakin na hindi sila makakapasok nang maayos.”

Bago ang paglusob, lumapit si Marco kay Luna. “Paano ka?” tanong niya. “Mayroon ka bang pangamba?”

“Lahat tayo ay may pangamba,” sagot ni Luna. “Pero sa halip na hayaan itong mangibabaw sa atin, gagamitin natin ito bilang lakas. Sa oras ng laban, tandaan mong ang bawat isa sa atin ay may papel na ginagampanan.”

---

Sa paglubog ng araw, nagsimula ang paglusob ng Tagapagbalik sa mga bayan. Sa kabila ng mga pagsasanay at paghahanda, hindi pa rin maiiwasan ang tensyon sa bawat hakbang. Ang mga mandirigma ng Asul na Agila ay nagtipon sa mga posisyon nila, handa na sa anumang oras.

Dahil sa tamang pagsasanay at koordinasyon, nagtagumpay silang mapigilan ang unang wave ng pag-atake. Ang mga pwersa ng Tagapagbalik ay hindi nakayanan ang matinding depensa ng bayan. Ngunit alam ni Luna na hindi pa tapos ang laban; ito ay isang simula lamang.

“Ngayon ang oras para ipakita natin ang ating lakas,” sabi ni Luna habang tinutukoy ang mga estratehiya. “Ang mga susunod na hakbang natin ay dapat maging maingat ngunit mabilis.”

---

Sa gitna ng kaguluhan, lumitaw ang isang bagong panganib. Ang Alitaptap ay muling nagpakita, ngayon ay kasama ang mga bagong halimaw na higit pang mapanganib. “Hindi pa kayo tapos,” sabi ng Alitaptap habang binabalewala ang bawat atake ng mga mandirigma.

Ngunit sa kabila ng lahat ng panganib, hindi nagpatinag si Luna. Sa tulong ng kanyang mga kasama, nagtulungan silang itumba ang mga halimaw at mapanatili ang kanilang paboritong estratehiya. Sa bawat hakbang, ramdam nila ang kahulugan ng kanilang pagsasanay at ang halaga ng kanilang pakikilahok.

---

Nang natapos ang labanan, nagtagumpay ang Asul na Agila na mapanatili ang kanilang mga bayan mula sa paglusob. Sa kabila ng mga pinsala at pagod, nagkaroon ng kasiyahan sa kanilang tagumpay. Ang pagkakaisa at tapang ng bawat isa ay naging susi sa kanilang tagumpay.

“Hindi natin makakamtan ito kung hindi dahil sa bawat isa sa atin,” sabi ni Luna habang tinatanggap ang papuri mula sa kanyang mga kasamahan. “Ang ating laban ay hindi nagtatapos dito. Kailangan nating magpatuloy upang matiyak na ang kalayaan ng bawat bayan ay mapanatili.”

Muling nagtipon ang Asul na Agila upang magplano para sa susunod na hakbang. Ang mga araw ng pag-papaingay at pagbabalik-loob ay hindi nagwagi sa kanilang pakikisalamuha sa tagumpay, ngunit ang pagkakaroon ng pagkakaisa at pagkakaalam sa tunay na lakas ay patunay na ang kanilang paglalakbay ay patuloy.