She Was a Good Dream

Chapter 26

Nagising ako nang may ngiti sa mga labi ko. Ang masilayan ang mukha ng babaeng mahal ko sa umaga pa lamang ay nagdala ng labis na saya sa puso ko. Her, lying beside me makes my heart flutter. Hinding hindi ko pagsasawaan ang ganitong eksena kahit araw-araw pa. Marahan kong hinawi ang mga buhok niya na nakaharang sa mukha niya at magaan na hinaplos ang bawat parte ng mukha niya. An angel descended from heaven to be part of my life. Hindi ko napigilan na mapangiti habang pinagmamasdan siya. Unti-unti siyang nagmulat ng mata at sumilay ang matamis na ngiti nang makita akong nakatunghay sa kanya.

“Good Morning,love” masuyong bati ko sa kanya. “Kanina ka pa ba gising?” Sa halip ay tanong niya. “Not so long, I think. I enjoy watching you sleep,” napatikom ang kanyang mga labi para itago ang namumuong kilig.

“I will make breakfast for us,” aniya at akmang tatayo na pero agad bumalik sa kama. I saw hesitation on her face.

“Why? What’s wrong?” Agad na tanong ko at pumihit para humarap sa kanya.

“Ah ehh,” pag-aalangan niya.

“What is it? Tell me..” paniniguro ko. Kung anuman ang bumabagabag sa kanya ay gagawan ko ng paraan.

“C-can you turn around?” Hindi ko agad naintindihan ang pakiusap niya.

“What? Why?” I asked in confusion. She bit her lower lip.

“Tell me, love” muling engganyo ko. Ayokong magkaroon siya ng hesitation sa aming dalawa. Kung anuman iyon ay gusto kong malaman upang magawan agad ng solusyon.

Mariin niyang ipinikit ang mga bata ay nagsalita. “ I’m still naked. Can you turn around so I can get dressed?” Mabilis na aniya na halatang nahihiya pa. Sa halip na sumagot ay pinigil kong matawa sa sinabi niya. Unti-unti siyang nagmulat ng mata.

“Please...” she’s acting so cute. Kung sa ibang babae ay kaiinisan ko ito dahil ayoko sa taong pabebe. But why do I find her so cute and charming just now?

Muli kong inilapat ang likod sa kama at inilagay ang dalawang kamay sa aking ulunan.

“Just change here. Ano naman ang kailangan mong ikahiya?” I teased her. Tumingin ako sa kisame at naghihintay na magbihis siya sa harapan ko kahit alam kong delikado lang para sa kanya na gawin iyon dahil sa oras na lumantad na naman siya sa akin ang kahibaran niya ay baka mawala na naman ako sa sarili at angkinin siyang muli. Alam kong pagod pa siya at maaaring may mahapdi pa dahil virgin siya nang makuha ko siya.

“Tumalikod ka na kasi!” Sigaw niya sabay mahihinang suntok sa tagiliran ko.

“Aray!” Reklamo ko pero natatawa lang sa reaksyon niya.

“Bakit ka ba kasi nahihiya pa eh nagawa naman na natin lahat kagabi,” tudyo ko pa sa kanya pero ayaw pa din niya magpatinag sa pagkurot at paghampas sa akin ng unan kaya mabilis ko siyang hinapit palapit sa akin at napahiga siya sa ibabaw ko. Gumalaw galaw pa siya at pumiglas sa yakap ko pero ako naman ay nanatili lang na nakatitig sa kanya. Sumimangot siya nang mapagtanto ang direksyon ng mga mata ko. Agad niyang tinakpan ang nakalantad niyang dibdib sa harapan ko at tinapik nang malakas ang noo ko.

“Maniac ka talaga!” Sita niya pero hindi pa rin umaalis sa ibabaw ko. Umaga ngayon at kagigising ko lang kaya ramdam na ramdam ko pag ang kahandaan ko.

“I can’t help it. I can’t get enough of you,” masuyong sagot ko sa kanya. Hinawi ko ang mga takas na buhok sa mukha niya at inipit iyon sa likod ng tenga niya. Masuyo ko siyang tinitigan.

“Pangako, aalagaan kita. I will never hurt you,” I caressed her cheeks. Ngumiti naman siya sa akin.

“Sa tingin mo ba, maiintindihan ni Allison?” Hindi ako agad nakasagot sa tanong niya. Alam kong hindi. Kilala ko si Allison. Sa oras na sabihin ko sa kanya ay marami siyang magiging tanong at hindi niya agad matatanggap. She hates losing. Hindi niya agad natatanggap ang mga simpleng pagkatalo sa mga simpleng bagay. What more kung sabihin kong I’ve fallen in love with someone else. But what can I do? Bigla na lang kay Alex na tumitibok ang puso ko, kay Alex na umiikot ang mundo ko. At sigurado ako na hindi iyon dahil sa malayo kami sa isa’t isa ni Allison. Sigurado ako sa nararamdaman ko.

“I will talk to her soon,” muli kong niyapos ang mukha niya. “ And that’s the battle I need to face on my own,” I added. She just smiled at me a bit. Alam ko na tulad ko ay ayaw niyang makasakit. Pero sapat na bang dahilan iyon para sarili namin ang pasakitan namin? Ang itanggi sa sarili namin ang totoo naming nararamdaman kapalit ng kaligayahan ng iba?

“Ikaw, okay ka lang ba?” Baling na tanong ko sa kanya. Simula nang may mangyari sa akin kagabi ay hindi pa namin napag-usapang muli ang naganap sa firm.

“Magreresign ka ba talaga? Dahil ba tatanggapin mo ang offer nila Gelo at Tony sayo?” Ilang gabi akong hindi pinatahimik ng alalahanin na ito. Pero eto rin ang dahilan at naging daan para marealize ko at maamin sa sarili ko kung gaano siya kahalaga sa akin, at kung gaano ko siya kamahal. Malaking parte ng puso ko ay siya na ang nagmamay-ari.

“Sana—“ bumuntong hininga siya ng malalim bago muling nagsalita.

“Matagal kong pinag-isipan kung aalis ba ako. Lalo na nang inamin mong mahal mo ako. I must admit na ginulo mo ang isip ko. Simula nang mawala si Kuya Axel, wala na akong ibang ginawa kundi sundin ang gusto ni Daddy. But when you told me how you feel about me, suddenly I wanted to become selfish,” parang sasabog ang puso ko sa mga inaamin niyang damdamin para sa akin.

“Kaso alam kong mali,” umiling siya.

“Nandiyan na si Allison,” malungkot na aniya. Muli kong niyapos ang mukha niya to give her assurance that I will fix everything for us.

“Nagpunta ako sa firm para magresign without a clear plan if I will go with Tony and Gelo to Qatar or just go somewhere else. Somewhere away from you. Naisip kong takasan na lang yung nararamdaman ko. Kasi—- baka naguguluhan ka lang,” agad akong umiling sa kaisipan na iyon.

“Shhh...” pagpapatigil ko pa sa kanya.

“Hindi ko alam na darating si Dad at natiyempo pa na pinapasa ko ang resignation letter ko. Of course hindi siya pumayag. Narinig ko na naman ang masasakita na salita at panunumbat niya na simula nung bata ako ay naririnig ko na sa kanya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasagot ko na siya,” muli na namang sumibol ang luha sa mga mata niya. Agad ko iyong pinunasan.

“Sigurado ako sa nararamdaman ko sa’yo. Kaya huwag mo sanang pagdudahan iyon, Alex” I assured her again. Hinding hindi ako magsasawang ipaalala at ipaliwanag sa kanya kahit ilang beses pa ang totoong nararamdaman ko sa kanya.

“I promise na hindi ka na ulit masasaktan ng Daddy mo. I will be here for you from now on. Hindi kita iiwan. We will face these battles together,” ngumiti siya at yumakap muli sa akin. At dahil parehas pa kaming walang saplot sa katawan ay muli ko na namang naramdaman ang init na nagsimulang gumapang sa akin.

“Pero sa ngayon, we have another battle to face,” kumunot ang noo niya sa tinuran ko. I cupped her face and reached for her lips and started kissing her again. And yes, we did it again that morning.

Credits: Stuck with You by Arianna Grande and Justin Bieber

There's nowhere we need to be

No, no, no

I'ma get to know you better

Kinda hope we're here forever

There's nobody on these streets

If you told me that the world's ending

Ain't no other way that I could spend it

Got all this time in my hands

Might as well cancel our plans

I could stay here forever

So lock the door

And throw out the key

Can't fight this no more

It's just you and me

And there's nothing I, nothing I, I can do

I'm stuck with you, stuck with you, stuck with you

So go ahead and drive me insane

Baby, run your mouth

I still wouldn't trade being

Stuck with you, stuck with you, stuck with you

I'm stuck with you, stuck with you, stuck with you

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner.

Author’s Note:

This is a raw/unedited chapter. You may encounter grammatical errors/misspelled words.