BABY BURN :: INTRO [100%]
764 Words
“เราเปล่า ครามต่างหากที่งอน เราส่งไลน์ไปครามก็ไม่สนใจ” รอยยิ้มสวยบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา มันเหมือนแสงสว่างที่ทำให้ฉันรู้สึกดีทุกครั้ง ดวงตาคมที่คอยกวาดมองร่างกายหรือใบหน้า กลิ่นกายหอมๆ ของสงคราม ทุกอย่างบนตัวเขา มันเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุด
“ถึงหนีมาร้องไห้สินะ” พูดแกมแหย่ พลางกดจูบลงบนแก้มโดยที่ฉันเอียงคอหนี “น่ารัก”
“เราไม่อยากให้ครามโกรธเรา เราเสียใจนะที่เราปฏิเสธครามมาตลอด” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแผ่นลง แต่สงครามก็ยกยิ้มยกมือลูบไล้แก้มฉัน “เรารักครามมากนะ”
“เรารู้...” สงครามยิ้มกว้าง ก่อนจะโน้มใบหน้ามาจูบแก้มโดยที่ฉันหลับตาลง ถึงแม้ขนในกายจะลุกชันเพราะความตื่นเต้น แต่ครั้งนี้ฉันกลับไม่หนีเขาจนสงครามไล่ริมฝีปากลงมายังลำคอ “เรารู้ว่าเทลรักเรา เพราะเราก็รักเทล”
คำว่ารักที่เขาพร่ำบอกมันตราตรึงในหัวใจจนมากล้น ฉันหลับตาลงยามที่ริมฝีปากของครามเลื่อนมายังลำคอ มือหนาที่กอดเอวฉันอยู่ตอนนี้เลื่อนขึ้นมาวางบนหน้าอก ฉันตกใจไม่น้อยกระทั่งเหมือนเรี่ยวแรงหดหายไปเมื่อสงครามบีบทรวงอกฉันผ่านเสื้อนักเรียนแขนยาวจนฉันนิ้วหน้า
“คะ คราม...”
“ชู่ว! อาจารย์มา” ริมฝีปากร้อนกดจูบบนใบหู ฝ่ามือก็บีบเค้นทรวงอกฉันซ้ายทีขวาที สายตาของฉันลอดมองไปยังร่องชั้นหนังสือเมื่อเห็นร่างของอาจารย์ประจำห้องสมุดเดินตรวจตราไปตามล็อกต่างๆ
“ตื่นเต้นดี” เขาพูดโดยที่ฉันพยายามปัดมือเขาออกจากการกอบกุม แต่สงครามกลับยึดมือฉันไว้ทั้งสองข้างด้วยมือเดียว ฉันหลับตาลงเมื่อความรู้สึกในตอนนี้มันช่างรัญจวนใจจนแทบจะบ้าตาย น้ำมือที่กำลังบีบเค้นทรวงอกของฉันมันรุนแรงขึ้นจนฉันซบลงกับใบหน้าของเขา
“คราม หยุด...”
“นิ่มมือดีจังเทล อยากเห็น” ลมหายใจของสงครามร้อนถี่ขึ้น เมื่อเขาเค้นคลึงรุนแรงขึ้น สะโพกแกร่งก็ขยับไปมาเสียดสีกับช่วงล่างของฉันจนหนีบขาไว้ เมื่อร่องกายมันเต้นตุบๆ “เสียวดีจัง จารย์ใกล้เข้ามาแล้ว”
“อื้อ ครามเราเจ็บ”
“ร้องดัง เดี๋ยวจารย์เห็นนะ”
“!”
“นักเรียนดีเด่นถูกนักเรียนเกเรบีบนม...” คำพูดชวนสยิวของสงครามทำให้ฉันกลืนน้ำลาย หันไปมองเขาด้วยสีหน้าอ้อนวอนเพราะฉันต้องทนไม่ไหวจนส่งเสียงน่าเกลียดแบบเมื่อกี้ออกไปแน่
“ช่วยเราด้วย เราไม่อยากร้อง”
“จูบเราสิ” ฉันเบิกตากว้าง เมื่อเห็นรอยยิ้มมุมปากของสงคราม “ปิดเสียงน่าเกลียดไง ไม่งั้นจารย์เห็นแน่”
กลืนน้ำลายลงคอก่อนจะหันไปมองเงาของอาจารย์ที่เดินเข้ามาเรื่อยๆ สงครามไม่รอให้ฉันตัดสินใจอะไรทั้งนั้น เขาผละมือจากทรวงอกกดท้ายทอยฉันจนลงไปประกบจูบกัน ทันทีที่ริมฝีปากของเราสองคนบรรจบกัน เหมือนมีผีเสื้อนับพันบินวนไปมาในห้องสมุด ท้องน้อยของฉันปั่นป่วนแม้ว่าจะเป็นเพียงจูบที่ปากแตะปาก แต่สำหรับฉันแล้วมันคือจูบแรก ไม่รู้ว่าเราอยู่แบบนี้นานแค่ไหน กระทั่งสงครามผละจูบออกอย่างเชื่องช้า เขาดึงสติฉันด้วยการเป่าลมใส่หน้า
“กินติมกันเถอะ”
“คะ คราม”
“หรืออยากให้บีบนมต่อ” ร่างสูงลุกขึ้นยืนล้วงกระเป๋ากางเกง แต่หากเป็นฉันที่เขินอายจนต้องก้มหน้าเก็บหนังสือมารวบไว้ในอก เดินออกจากห้องสมุดไปพร้อมกับเขา
รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่สีดำราคาหลายแสนที่พ่อของสงครามซื้อให้ ถูกจอดอยู่บริเวณลานจอดรถ ฉันรับหมวกกันน็อคมาจากมือของสงครามแน่นอนว่าไม่ว่าจะกี่ครั้ง ฉันก็ไม่เคยสวมมันได้เลยสักครั้งจำต้องให้เขาเป็นคนทำให้ ฉันขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายด้วยการนั่งคร่อมและกอดเอวของเขาไว้ยามที่รถออกตัวแรงและเร็ว ดีหน่อยที่ฉันรักษากฎระเบียบ กระโปรงและเสื้อนักเรียนจึงเป็นในแบบที่ยาวและเรียบร้อยสุดๆ
ขณะที่รถกำลังจอดติดไฟแดง ครามก็เลิกหน้ากากบังลมขึ้นและหันมามองฉันด้วยสีหน้ายิ้มกริ่ม
“เดี๋ยวพาไปกินติมอุ่น”
- Writer
