"Pasensya ka na, hija, na-late ako ng gising." Napapakamot pa si Tita Nica habang inaayos ang buhok niyang halatang wala pang suklay.
Napatingin naman ako sa langit. Inaagaw na ng kadiliman ang asul na kalangitan. Iba yata ang body-clock niya.
Mukha nga siyang bagong bangon lang sa kama niya at kaagad na pumunta rito. I felt sorry for her though. Hindi niya naman ako obligasyon but here she was, halatang antok na antok pa. Mabuti nga at ligtas pa siyang nakadating dito.
"I'm the one who needs to say sorry for being an inconvenience to you po, Tita," sagot ko at bahagyang yumuko pa.
Ngayon ko lang siya nakita at nakilala sa personal. I didn't even hear my mother mentioning her name. Kung pagmamasdang mabuti si Tita Nica, malayong-malayo ang dating niya sa mga kaibigan ni Mama na nakakas
