“ทำไมนายไม่ใส่เสื้อ ฮะ!!” เสียงเอะอะโวยวายของฮันนี่ดังขึ้น เมื่อเธอเห็นร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเนียนละเอียด รูปร่างกำยำ หน้าท้องเป็นลอนสวย เดินออกจากห้องน้ำโดยไม่ใส่เสื้อ สวมเพียงแค่กางเกงนอนขายาวสบายตัวออกมา
“ปกติก็ใส่แบบนี้” เสียงทุ้มตอบกลับฮันนี่ด้วยความงุนงงที่จู่ ๆ เธอกลับวีนใส่เขาด้วยเรื่องเล็กน้อยแค่นี้
“แต่นี่มันห้องฉัน ไม่ใช่ห้องนาย” ใบหน้าสะสวยแดงก่ำไปด้วยความโมโห ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะรูปร่างและหน้าตาดีเพียงใด แต่ถ้าหากว่าเป็นวายุ เธอก็ขอผ่านจะดีกว่า
“ก็เหมือนกัน”
“เหมือนกันตรงไหน ? นี่มันห้องฉันไม่ใช่ห้องนาย” ฮันนี่แทบอยากปรี๊ดออกมาอีกครั้ง วายุหน้ามึนเกินกว่าเธอจะรับไหว ผู้ชายคนนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรกับประโยคเหวี่ยงวีนของเธอเลยสักนิด
“ห้องเมียก็เหมือนห้องผัว ห้องผัวก็เหมือนห้องเมีย” วายุยังคงย้ำสถานะของเขาและเธอให้กับฮันนี่ดั่งเดิม
“งั้นเงินนายก็คงต้องเป็นเงินของฉันด้วยสิ” ฮันนี
