“นี่นายจะย้ายบ้านรึไง คอนโดฉันเล็กเท่ารูหนู” ฮันนี่บ่นอุบอิบเมื่อเห็นเสื้อผ้ากองโตของวายุที่วางอยู่บนเตียงที่รอฮันนี่เก็บพับใส่กระเป๋าลาก
“อบอุ่นดีออก” วายุไม่ได้สะทกสะท้านกับประโยคของฮันนี่เลยสักนิด ได้แต่กลั้นขำความโก๊ะของหญิงสาวเอาไว้ในใจ
“นายมันโรคจิตชัด ๆ อยู่แบบสบาย ๆ ไม่ชอบ ชอบความลำบากสินะ” เนื่องจากอาการง่วงนอนเข้าเล่นงานเธอจนตาแทบปิด แต่ปากของหญิงสาวยังคงบ่นไม่หยุดพร้อมกับมือเล็กที่เก็บยัดเสื้อผ้าของวายุใส่กระเป๋าไร้ซึ่งความเป็นระเบียบเรียบร้อย
“......”
“ไปอยู่คอนโดฉัน อย่าบ่นทีหลังแล้วกัน อ้อ!! อีกอย่างอย่าคิดว่านายลวนลามฉันได้” ฮันนี่หันไปมองค้อนพร้อมกับยกนิ้วชี้จิ้มไปยังแผ่นอกของวายุเป็นเชิงตักเตือน
“ถ่านไฟเก่าติดเร็วนะ” น้ำเสียงทุ้มต่ำตอบกลับฮันนี่ ชายหนุ่มส่งแววตาท้าทายไปให้หญิงสาว
“เหอะ!! แน่นอนว่าฉันจ้างรถดับเพลิงรอแล้ว” รอยยิ้มนางร้ายปรากฏบนใบหน้าของฮันนี่ เธอมั่นใจ
