Zaman büyük bir nehir gibiydi. Her şeyi sürükleyip götürür, onunla yaşamayı başaranlara yol gösterirdi.
Alfonzo dövdüğü adamdan sonra içsel savaşlarında kaleler kuşatırken normalde olduğundan daha sessiz ve dişilere karşı mesafeliydi. Aslında normal insanlar için bu alışıla gelmiş bir durum olsa da genç adamın suskunluğu ve kendini çekişi dikkatleri üzerinde topluyordu. Özellikle April'ınkini.
Genç kız bir kez gördüğü ve bir daha da şirkete adım atmayan, çevresinde asla görmediği eski sevgilisinin halini ve daha birçok şeyi kadınlar lavabosunda konuşan birkaç çalışandan duyuyordu. Nefesinin sesini azaltıp daha da kulak kabarttı.
"Düşünebiliyor musun? Adamı ne hale getirmiş ve adam ağzını dahi açmadan çıkıp gitti."
"Biliyorum. Bay Alger'ın çıkarken ki o rahatlığına şahit oldum. Sank
