สถานะลุ้นรัก

ตอนที่ 2 รักษาสิทธิ์ (2)

ตบท้ายด้วยการกินปิ้งย่างตัวเหม็นไปกันใหญ่ ที่ผล็อยหลับเพราะเพลีย ลุกขึ้นรวบตัวคุณแม่หนูพริกหวานมาป้อนจูบแสนหวาน ชอนไชปลายลิ้นเชี่ยวชาญในโพรงปากสะอาด คลายรสจูบมาขบเม้นบนกลีบปากนุ่ม

“เว้นสักวันไม่ได้เหรอคะ ธารยังเจ็บแผลอยู่เลย”

ครางฮือ เอียงกรอบหน้าไปทางอื่นให้ริมฝีปากหลุดจากกัน ต่อรองเสียงหวาน ขณะที่ร่างกายอ่อนยวบภายใต้วงแขนพร้อมไปตามแรงชักจูง สยิวไปทั้งตัว เสียวที่สุดตรงอวัยวะพิเศษเพศหญิง เมื่อเขาลากนิ้วมือทั้งห้าไปบนขาอ่อนลากสูงไปถึงใจกลางชั้นใน ลงแรงกด กระตุก กระตุ้นให้เกิดอารมณ์

“แต่นี่มันวันของผมนะ ธารใจร้ายให้ผมแค่สัปดาห์ละครั้ง”

เขาทวงสิทธิ์ สัปดาห์ละหนึ่งวันยังจะไม่ได้ แล้วเขาจะเก็บอารมณ์พวกนี้ไปปลดปล่อยกับใคร ไม่มีเวลาว่างถึงขั้นหาตามข้างทาง มีแม่ของลูกอยู่ตรงนี้ ก็อยากจะมีสดๆ ไม่ใช้ถุงยางกับแม่ของลูกคนเดียว

“ธารเจ็บแผลนี่นา คุณนัยก็เห็น แผลลึก เย็บตั้งสองเข็ม” ชูสองนิ้วกระดิกให้เขามองตาม ถูกรวบมือข้างนั้นไปกดจูบหนักหน่วง

“ถ้าอย่างนั้นธารก็เลื่อนให้ผมไปเป็นคืนวันพรุ่งนี้สิครับ”

อดเปรี้ยวไว้กินหวานคืนเดียวเขาอดได้ อย่าหัวหมอเลื่อนไปวันเสาร์หน้าก็พอ แต่สังเกตจากลักษณะสีหน้า ภารนัยอ่านออกว่าหล่อนจะใช้มุกนั้น

หึๆ ไม่ได้กินผมหรอกครับหนูธาร เรื่องอะไรจะยอมเสียสิทธิ์เมคเลิฟ

“ไม่ได้ค่ะ วันจันทร์ธารต้องตื่นเช้าไปเอาเอกสารที่ตึกคณะ บริษัทที่ธารยื่นฝึกงานตอบรับกลับมาแล้ว บอกว่าจะส่งเอกสารตามมา”

พ่อของลูกแรงเยอะเหมือนหนูพริกหวาน ชอบทำติดต่อกันหลายชั่วโมงไม่พัก ขืนเลื่อนออกไปเป็นคืนวันอาทิตย์อาจจะลุกไม่ขึ้นในเช้าวันจันทร์

“เจ้าเล่ห์นักนะหนูธาร วันเสาร์ไม่ให้ วันอาทิตย์ก็ยังไม่ให้ผมอีก แค่ฝึกงาน ยื่นบริษัทผมก็จบ สบายจะตาย ผมไม่ใช้งานธารหนักหรอก”

“คุณนัยไม่อยากเสียเปรียบก็หักเงินค่าขนมของธารสิคะ แล้วเรื่องอะไรธารจะต้องไปยื่นขอฝึกงานบริษัทคุณ ไม่เอาหรอกค่ะ”

“เดี๋ยวนี้พอมีรายได้จากขายเสื้อผ้า ไม่สนใจเงินผมเลยนะ ไม่หักหรอก เงินนั่นผมต้องให้ธารทุกเดือนอยู่แล้ว แล้วผมก็ไม่อยากไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ธารต้องเลือก จะให้ผมทำคืนนี้ หรือคืนวันพรุ่งนี้”

เด็กเลี้ยงรู้จักทำมาหากิน หารายได้เสริมระหว่างเรียนเป็นเรื่องดี เสียแต่พักหลังชอบบ่ายเบี่ยงงานบนเตียง เพราะกำไรขายเสื้อผ้าเฉลี่ยในแต่ละเดือน จะแซงเงินค่าขนมรายเดือนที่เขาเต็มใจโอนให้เสียแล้ว

“เชื่อได้เหรอคะ ว่าวันอื่นๆ คุณนัยไม่ได้ไปนอนกับคนอื่น” ความต้องการทางเพศภารนัยไม่ใช่ระดับปกติ อาจจะอยากมีทุกวัน

“เชื่อได้สิ” เขายืนยัน จดจ้องใบหน้าเด็กเลี้ยงผู้แสนน่ารัก

“ผมทำงานหกวันต่อสัปดาห์ แปดโมงถึงสองทุ่ม แค่ทำงานก็เหนื่อยจนสายตัวจะขาด ผมจะเอาเวลาไหนไปเที่ยวเล่น”

รวบเอวแม่ของลูกกอดรัดแน่นขึ้น

“ว่ายังไงครับ” กดดันเอาคำตอบจากคุณแม่หนูพริกหวาน น่ารักทั้งแม่ทั้งลูก จนอยากให้หนูพริกไทยรีบมาเกิด

“ถ้าไม่ตอบ ผมลักหลับห้ามโกรธเลยนะ มันสิทธิ์ของผม”

“คืนนี้ก็ได้ค่ะ” ยอมแพ้เสียงนุ่มๆ จากพ่อของลูกทุกที หล่อนยอมลุกไม่ขึ้นในเช้าวันอาทิตย์ ดีกว่าลุกไม่ขึ้นในเช้าวันจันทร์

“พูดง่ายแบบนี้สิถึงจะน่ารัก ธารไปรอผมที่ห้องข้างๆ นะ ผมขออาบน้ำแป๊บเดียว” คำตอบตรงใจจนคุณพ่อของหนูพริกหวานอมยิ้ม

“คุณนัยอยากให้ธาร... ถอดเสื้อผ้ารอไหมคะ” ถามแก้มแดง

“ผมถอดให้เองดีกว่า แต่ขอถอดชุดกระต่ายได้ไหมครับ”

“บ้าจัง วันนี้ธารกระโดดไม่ไหวหรอกนะคะ”

ธารธาราบ่น ส่วนคนฟังหัวเราะ ไม่ใช่ว่าเขามีรสนิยมทางเพศชอบให้คู่นอนเลียนแบบพฤติกรรมสัตว์ แต่รอบก่อนที่ใส่ชุดกระต่าย หนูพริกหวานตื่นกลางดึกไปเจอพ่อลงลิ้นให้แม่ลึกถึงก้นหุบเหว พ่อกับแม่ตกใจไปตามๆ กัน กลบเกลื่อนลุกขึ้นมากระโดดกระต่ายสองขา สักพักหนูพริกหวานมากระโดดตาม

เป็นเรื่องน่าอาย ที่จะบอกว่าตลก ก็หัวเราะไม่เต็มปากนัก

“ฮ่า! ฮ่า! ผมก็กระโดดไม่ไหวแล้วธาร”

แม่กระต่ายน้อยไม่ได้กระโดดหรอก แต่จะได้ขย่มแทน

ภารนัยขอจูบหวานๆ มัดจำ ก่อนจะปล่อยเรือนร่างบอบบางให้คุณแม่ของหนูพริกหวานมีเวลาเตรียมตัว คืนวันเสาร์ถ้าฟ้าไม่ถล่มดินไม่ทลาย จ้างให้ ภารนัยก็ไม่ยอมออกจากห้องนอน สิทธิ์มีน้อย ต้องใช้ให้คุ้ม จะไม่ยอมนอนหลับทับสิทธิ์เด็ดขาด

หนูพริกหวานนอนกอดหมอนหลับตาพริ้ม คุณพ่อหอมแก้มลูกสาว เข้าไปอาบน้ำรวดเร็วทันใจ พันผ้าเช็ดตัวรอบเอวมาหาธารธาราที่จุดนัดพบ แม่กระต่ายสาวนอนทอดกายรอบนเตียง ยั่วยวนเขาโดยลากปลายนิ้วไปตามเรียวขา ช้าอยู่ไย กระโดดเข้าไปฟัดจนแม่สาวกระต่ายน้อยถูกจับลอกคราบออกมาหมด เหลือแค่กล้องผมทรงหูกระต่ายหนีบไว้บนศีรษะ มันสั่นไหวทุกครั้งเวลาที่นายพรานหนุ่มชักกระบอกปืนร้อนเข้าใส่ พริกหวาน พริกไทย พริกหยวก จะให้ธารธาราคลอดลูกสาวน่ารักๆ มาให้เขาเยอะๆ ไม่แยกทางแล้ว ซื้อระยะยาวเลยแล้วกัน

ส่วนประสานบอบบางไวต่อความรู้สึกระหว่างเพศชายกับเพศหญิงเสียดสีกันข้ามคืน อิ่มล้ำไปทั้งร่างกายและหัวใจกว่าไฟรักจะดับลง

เตียงนอนนุ่มดี แต่โดนจัดหนักจัดเต็มต่อเนื่องหลายชั่วโมง คนธรรมดาที่ไหนก็ต้องปวดเนื้อเมื่อยตัวเป็นธรรมดา โดยปกติหญิงสาวจะตื่นสายกลับลืมตาตื่นเวลาเจ็ดโมงตรงภายในอ้อมกอดพ่อของลูก สมองหล่อนวนเวียนคิดถึงแค่เรื่องจัดส่งพัสดุให้ลูกค้าจนหลอนตื่นเร็ว

มาสเตอร์เบดรูมมีไว้นอนกอดลูกสาว ห้องนอนแขกข้างๆ มีไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ภารนัยเหนื่อยจากการทำงานมาตลอดสัปดาห์ ธารธาราไม่กวนเขา ขยับกายออกจากวงแขนกว้างมาแอบมองเขาตอนหลับ เขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟกต์ โพรไฟล์ระดับเขาไม่ได้มีแค่พระเอกในละคร มีในชีวิตจริง ตัวเป็นๆ ซุกหน้าบนหมอนนอนหลับปุ๋ยในตอนนี้

หย่อนเรียวขาพาเรือนร่างเปลือยเปล่าไปเก็บชุดกระต่ายน้อยกับกล้องผมลงกล่องรอซัก ห่อเรือนร่างงดงามด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดิมของภารนัย กลับไปยังห้องนอนใหญ่ดูหนูพริกหวาน เด็กซนนอนเยอะ เฉลี่ยวันละสิบชั่วโมง กว่าจะตื่นนู้นแหละแปดโมงเช้า พริกหวานของคุณแม่จะตอนตื่นหรือตอนนอนก็น่ารักมากที่สุด

ธารธาราหูไวได้ยินเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ภารนัย เดินไปดู เจนจิราอีกแล้ว ทำธารธาราอกหักรับเช้าวันใหม่ อากาศนอกบ้านสว่างสดใสมีแสงแดดอุ่น ทว่าภายในบ้านกลับมืดครึ้มเหมือนจะมีฝน ถ้าหากเกี่ยวกับเรื่องงาน ธารธาราอาจจะถือวิสาสะถือโทรศัพท์ไปส่งให้เขา ไม่แน่ใจว่าควรหยิบสายนี้ไปให้หรือเปล่า บางทีสายเรียกเข้าจากคู่หมั้นสาวอาจจะสำคัญมากกว่าเรื่องงาน เมื่อคืนยังมีอะไรกับเขาอยู่เลย ตื่นเช้ามากลับรู้สึกเหมือนลักกินขโมยกินของหวงของคนอื่น อดทนไว้ อีกแค่สามเดือนเท่านั้น เรียนจบเมื่อไหร่ก็ไม่ต้องรับเงินจากเขา รายได้จากงานประจำควบคู่กับงานเสริมขายเสื้อผ้าออนไลน์น่าจะพอเลี้ยงลูกได้