ตอนที่ 6
1065 Words
“จำเราได้หรือเปล่าชม”
นั่นไงไม่ผิด เขาทักหล่อน แต่หล่อนล่ะจะกล้าทำเรื่องแบบนี้เหรอ ในเมื่อเดชเป็นเพื่อนสนิทของภาคิน มือคว้ากระเป๋าแนบอก หล่อนจะไปจากที่นี่ เพราะหากเรื่องนี้รู้ถึงภาคิน หล่อนคงถูกเขาฟ้องหย่าแน่
“เดี๋ยวชม จะไปไหน”
“เราลืมไปน่ะว่ามีธุระ ไว้ชมจะโทรนัดใหม่นะ ไปล่ะ”
“เป็นเราแล้วไง”
ชมจันทร์ชะงักร่างที่กำลังจะก้าวเดิน หันถามคนที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม “อะไรนะ นายพูดอะไร”
“เราถามว่าเป็นเราแล้วไง”
“ไม่... ไม่เป็นไรนี่ เป็นเดชก็เป็นเดชไง วันนี้ชมรีบ ชมไปก่อนนะ”
“หยุดก่อนชม ไม่อยากได้ไอ้คินคืนเหรอ มาที่นี่ก็เพราะต้องการสิ่งนี้”
ชมจันทร์กัดริมฝีปากตัวเองแน่น ขอบตาร้อนผ่าว หล่อนกำลังแสดงความอ่อนแอให้คนอื่นเห็น ใช่... หล่อนอยากได้ผัวกลับคืน แต่ถ้าต้องให้เดชทำอะไรกับหล่อนอย่างที่หล่อนจินตนาการถึงสิ่งที่เขาทำกับผู้หญิงคนนั้น หล่อนไม่กล้า หล่อนไม่ไร้ยางอายขนาดนั้น
“ชม...”
“มาเถอะชม มาลองฟังข้อเสนอก่อน นี่คืองานของเรา ถ้าชมรับไม่ได้ก็จบ พิธีจะไม่เริ่มต้น แต่ถ้าชมรับได้ เราก็จะเริ่ม และเรารับประกันว่าไอ้คินจะกลับมาหาชมแน่ ถ้าชมทำพิธีครบถ้วน”
“แต่ชม...”
“มาเถอะ ทุกอย่างจะเป็นความลับระหว่างเรา เราจะไม่เอาเรื่องของชมไปพูดที่ไหน ชมเองก็ต้องเก็บความลับเรื่องของเราด้วยเหมือนกัน”
หัวคิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ‘ความลับ’ ของเดช ดวงตาสาวตกประหม่าไล่มองไปตามร่างกายของเดช
“ความลับเรื่องที่เราเป็นหมอผีหมอเสน่ห์ไง นี่เป็นงานอดิเรก คนที่รู้ก็มีแค่ลูกค้าเท่านั้น”
ชมจันทร์พยักหน้าและกลับมานั่งที่เสื่อดังเดิม แต่หล่อนก็วางไม้วางมือไม่ถูก หากเป็นคนที่หล่อนไม่รู้จักหล่อนอาจประหม่าน้อยกว่านี้
“ทำตัวตามสบาย ไม่ต้องซีเรียส เรามาคุยกันก่อน”
ใบหน้าสวยพยักหน้าอีกครั้ง สายตาสอดส่ายไปทั่วบริเวณห้องไม่กว้าง
“ผู้หญิงคนเมื่อกี้ไปไหน” หล่อนถามเพราะอยากรู้ ก็ดีเหมือนกันที่เป็นเดชเพราะหล่อนจะได้กล้าถามในสิ่งที่อยากรู้
“ลงบันไดด้านหลังไปแล้ว ที่นี่รักษาความลับให้ลูกค้า ลูกค้าจะไม่เจอหน้ากันหรอก จะไม่มีใครรู้ว่าใครมาทำอะไรที่นี่ และได้ผลหรือไม่ได้ผลแค่ไหน มีแค่คนเล่นของกับคนใช้ของเท่านั้นที่รู้ ชมน่าจะสบายใจนะ เพราะมีแค่ชมกับเราเท่านั้นที่รู้”
“อืม... ชมเข้าใจ”
“งั้นเข้าเรื่องเลยละกัน เพราะอีกครึ่งชั่วโมงเราก็มีลูกค้าอีก”
ชมจันทร์พยักหน้าอีกครั้ง ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกจากปากเบาๆ หล่อนประหม่า แต่ไม่ใช่เพราะนี่คือการมาพบหมอเสน่ห์เป็นครั้งแรก แต่เป็นเพราะสายตาของเดชที่มองหล่อน กับเสียงครวญครางของผู้หญิงคนนั้นที่ยังดังชัดอยู่ในหัว นั่นทำให้หล่อนคิดไปไกล หัวใจหล่อนเต้นตึกตัก หล่อนต้องทำแบบนั้นกับเดชหรือเปล่า แล้วเดชล่ะ เขาจะสัมผัสร่างกายของหล่อนแบบไหน หล่อนถึงจะร้องครวญครางได้เหมือนผู้หญิงคนนั้น
“คิดอะไรอยู่ชม”
“เอ่อ... เปล่าจ้ะ เข้าเรื่องเลย ชมต้องทำยังไงบ้าง”
“เราสิต้องถามว่าชมต้องการอะไรบ้าง อยากให้ไอ้คินกลับมาชั่วคราวหรือถาวรตลอดไป เราจะได้อธิบายขั้นตอนถูก”
ชมจันทร์อึ้งไปชั่วครู่ ข้อมูลความต้องการของหล่อนบอกผ่านนายหน้ามาหมดแล้ว นั่นเท่ากับว่าภาคินรู้ทุกเรื่องของหล่อน รู้ว่าหล่อนกำลังประสบปัญหาอะไรบ้าง หล่อนคงต้องเดินหน้า เพราะไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
“ชมอยากให้คินเขากลับมารักชมคนเดียวตลอดไป ไม่อยากให้เขามองผู้หญิงคนอื่นอีก”
เดชมองผู้หญิงตรงหน้า ชมจันทร์ในวัยเกือบ 30 ปี สวยงามไม่ต่างจากเมื่อครั้งเป็นสาวรุ่น ตอนนี้อาจดูสวยกว่าเดิมมาก เพราะมีทรวดทรงองค์เอว ใบหน้าแต่งแต้มประณีต เนื้อตัวหอมกรุ่น และแต่งกายด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์มีระดับ แต่ภาคินกลับทิ้งร้างเรือนร่างนี้ให้เปลี่ยวเหงาเพียงเพราะผู้หญิงคนใหม่ให้ความสุขทางเพศได้มากกว่า ทางแก้มีทางเดียวก็คือ...
“ชมพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ไอ้คินกลับมาใช่มั้ย”
ใบหน้าสวยพยักหน้า ดวงตาที่ช้อนขึ้นมองเขามีแววประหม่าจนเห็นได้ชัด
“ชมรู้ใช่มั้ยว่าตัวชมบกพร่องเรื่องอะไร”
หล่อนพยักหน้าอีก มือที่ประสานกันไว้บนหน้าตักบีบเข้าหากันแน่น
“เดชบอกมาเลยว่าชมต้องทำอะไรบ้าง ชมจะตัดสินใจว่าทำได้หรือไม่ได้”
“ชมต้องเรียนรู้การให้ความสุขผัว และชมก็ต้องเรียนรู้การสร้างความสุขให้ตัวเองด้วย”
“เอ่อ... ทั้งหมดนั่น เดชจะลงของด้วยใช่มั้ย”
เดชอมยิ้มที่มุมปาก “ของที่ลงมันไม่จีรังหรอกนะชม ยังไงชมก็ต้องฝึกวิธีดูแลผัว เพื่อให้ผัวหลงชม ไม่ใช่หลงของ ชมเข้าใจที่เราพูดมั้ย”
“เข้าใจ แต่ชมอยากฟังชัดๆ ว่าชมต้องทำอะไรบ้าง แล้วเดชจะทำอะไรกับชม ชมได้ยินเสียงผู้หญิงคนเมื่อกี้... เธอ... เอ่อ...”
น้ำเสียงออกสั่นของชมจันทร์กับสายตาที่เหลือบมองดุ้นเทียมที่วางอยู่ในพาน เรียกรอยยิ้มได้จากใบหน้าเดช
“เราจะทำพิธีอาบน้ำว่านให้ชม ‘ทั้งตัว’ ทั้งข้างนอกและข้างใน ต้องอาบให้ทั่ว จุดไหนที่ไอ้คินจะสัมผัส เราต้องให้น้ำว่านซึมไปให้ถึง การทำพิธี ชมต้องไม่ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น และนั่นเป็นเครื่องมือ เพราะส่วนที่ลึกๆ นิ้วของเราเข้าไปไม่ถึง ต้องอาศัยไอ้นั่นช่วย”
เดชเห็นชมจันทร์เหลือบตามองวัตถุบนพานก่อนจะหลุบตาลงต่ำ เดชจึงพูดต่อเพราะระหว่างเขากับลูกค้า ทุกอย่างต้องชัดเจน เพื่อไม่ให้มีปัญหาทีหลัง โดยเฉพาะลูกค้าพิเศษคนนี้
- Writer
