Walang tigil nang kalalakad si Vera sa harap ng emergency room habang wala rin tigil ang pagkabog ng dibdib niya.
Mahigit kalahating oras na sila na naghihintay doon pero hindi pa rin lumalabas kahit isa man na nasa loob ng kwartong iyon.
Mula pa nang makita niya ang Ina na nakahandusay kanina sa loob ng banyo ay hindi pa rin nawawala ang takot na nararamdaman niya. Mapapanatag lang siya kapag nakausap na niya ang doctor lalo na ang kanyang Ina.
“Maupo ka muna, Vera.”
Tumingin siya kay Mr. Bartolome na hanggang ngayon ay kasama pa rin niya na naghihintay. Laking pasalamat niya na naroon din ito nang mawalan ng malay ang kanyang Ina dahilan para maitakbo agad nila ito sa ospital.
Kinuha niya ang bote ng tubig na iniaalok nito saka nagpasalamat. Naupo siya at tinitigan lang iyon habang
