Napailing na lang si Vera saka ibinaling ang atensyon sa pagkain. Kung ganoon lang ka-simple ang prospective nito sa buhay at tingin nito ay isang laro lang ang insidenteng iyon na masayang gawing biro, eh sino siya para mag-alala para rito?
Tahimik silang kumain habang paminsan-minsan ay tumatawa siya sa mga biro at kwento ng binata.
Hindi naman ito nagtatanong ng kahit na ano tungkol sa personal niyang buhay kaya ganoon din siya. Kaya kung anu-ano lang ang pinag-usapan nila habang kumakain.
Pasimple niyang tiningnan ang binata at pinagmasdang mabuti ang likuran nito habang nililigpit nito ang mga pinagkainan nila.
“Just sit down, ako na ang bahala rito,” anito na hindi niya inaasahan na lilingunin siya kaya’t huling huli siya na nakatingin dito habang nakangiti. Kumindat pa ito haba
