Habang kumakain kami ay nakayuko ang apat na lalaki na para bang mamamatay sila kapag nakipag-eye contact sila sa akin.
Napansin ko rin na parang hindi nila alam kung ano ang ulam na dadamputin nila sa dami ng binili nila.
“Baby, kain ka pa,” sabi sa akin ni Revas. Silang apat ay nakaupo sa harapan ko dahil ayaw nilang tumabi sa akin. “Kumain ka ng marami para marami rin ang makain ng baby natin.”
“Baby natin? Baby ko lang ‘to!” bulyaw ko sa kaniya. Ang bait-bait niya na ngayon sa akin dahil malumanay na siya kung magsalita. Pati yata anghel ay mahihiya nang makipag-usap sa kaniya.
“Baby mo lang? Paano nangyari ‘yon? Nahirapan akong kumabayo araw-araw tapos…sosolohin mo lang.”
“Tumigil ka nga!”
“Bakit ba kasi baby mo lang?” Nang tingnan ko siya ng masama ay bigla siyang napalunok
