Walang imik kaming kumakain ng hapunan ngayon. Ako, si Revas at ang babaeng bisita niya. Pagkatapos kasing magluto kanina ni Revas ay ginising niya ako kahit hindi naman ako totoong tulog talaga.
Hindi niya ako tinigilan hanggang sa hindi ako bumabangon kaya sa sobrang inis ay napilitan na lang akong bumangon kahit wala akong balak na sumabay sa kanila.
“So, ano'ng pangalan mo?” tanong sa akin ng babae habang kumakain kami rito sa lamesa.
“Anastasia,” matipid kong sagot.
“Bakit nandito ka? Saan ka ba nakatira?”
“Sa Manila.”
“Ba't nakarating ka sa lugar na ‘to? May kakilala ka ba rito? Kamag-anak? Kaibigan?” Wala akong balak na mag-angat ng tingin pero dahil sa dami ng tanong sa akin ng babae ay napilitan akong makipagtitigan sa kaniya.
“Ano po ba talaga ang gusto niyong malaman?
