พันธนาการซ่อนรัก

ตอนที่ 4 เฌอริมา 1

บริณัยมาหาเฌอริมาตามที่นัดกันเอาไว้เมื่อตอนกลางวัน ค่ำคืนสุดโรแมนติกของทั้งคู่เริ่มขึ้นอย่างสวยงามที่คอนโดหรูของเฌอริมา เธอตกแต่งห้องด้วยเทียนอโรม่ากลิ่นหอมยั่วยวนพร้อมกุหลาบสีแดงที่จัดเตรียมไว้ตามมุมห้อง บริณัยนั่งมองสาวสวยในชุดรัดรูปสีแดงที่เว้าลึกไปเกือบถึงหน้าท้องแบนราบของเธอ หน้าอกขาวเต่งตึงกำลังอวดความใหญ่โตของมันอย่างยั่วเย้าให้อีกฝ่ายนึกอยากจะขยำฟอนเฟ้น ใบหน้าสวยเฉี่ยวที่ถูกแต่งอย่างดี ทั้งตาที่คมกริบ แก้มสีพีชและริมฝีปากอวบอูมสีแดงสด ที่เฌอริมาตั้งใจแต่งเพื่อยั่วยวนแฟนหนุ่มให้ลงมือบรรเลงเพลงรักกับเธอเสียที หญิงสาวรู้สึกต้องการชายหนุ่มเหลือเกิน ถึงแม้เขาจะบอกกับเธอเสมอว่าไม่ใช่ไม่รักเธอแต่ต้องการมีอะไรกันหลังจากแต่งงานแล้วมากกว่า แต่เธอก็รู้สึกว่ามันแปลกไปสักหน่อยที่ทั้งคู่คบกันมาตั้งนานแต่ทำได้แค่กอดจูบ หรือไม่ก็แค่ร่วมรักกันภายนอกเท่านั้น สาวสวยสุดฮอตแบบเธอไม่เคยมีอะไรกับชายหนุ่มแสนเพอร์เฟกต์อย่างเขาเลยสักครั้ง

“คุณว่าเราจะข้ามไปอีกขั้นได้รึยังคะ ที่รัก” เฌอริมาถามเรื่องอะไรนั้น ฝ่ายบริณัยก็รู้ดี เขายิ้มอ่อนให้เธอ พลางลูบหัวของหญิงสาวอย่างเอ็นดู

“ทำไมล่ะ ถึงผมจะจบนอกมาก็ไม่ได้มั่วนะริมา ผมอยากให้เรามีอะไรกันหลังจากแต่งงานมากกว่า” เขาพูดเลี่ยงไปอย่างที่เคยทำทุกครั้งเมื่อเฌอริมาถามถึงระดับความสัมพันธ์ที่ควรจะพัฒนาได้แล้ว ทั้งที่จริงแล้วเขาเห็นเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งมากกว่า ที่ต้องคบกับเฌอริมาก็เพราะความต้องการของสองตระกูลล้วน ๆ อีกทั้งเขาเป็นคนบ้างานมาตลอด เลยไม่มีผู้หญิงที่เขาถูกใจพอจะคบหาเป็นแฟนจริงจังด้วยสักที จนเมื่อไม่นานนี้เองที่ความรู้สึกที่อยากจะรัก หรือสัมผัสใครอย่างลึกซึ้งเกิดขึ้นกับเขาเป็นครั้งแรก แต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่เฌอริมาที่เขาอยากสานสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย แต่เป็นอารียาเลขาฯ สาวสวยที่อยู่กับเขานั่นเอง

“บางทีริมาก็รู้สึกนะ ว่าบลูไม่ได้รักริมาจริง ๆ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

“เด็กโง่ ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ทำไมล่ะความรักมันไม่ใช่เรื่องอย่างว่าเสมอไปนะ ไม่งั้นทุกคนก็คงรักกันไปหมดแล้ว” ชายหนุ่มพูดให้เฌอริมาขบคิดตาม แต่เขารู้ดีอยู่แก่ใจ ที่เขาพูดนั้นไม่ถูกต้องเสียทีเดียว เพราะเขาปรารถนาอารียาแทบตาย

“ก็จริงค่ะ” เฌอริมายอมรับว่าที่เขาพูดมาก็ถูก แต่เธอยังแอบคิดว่าระหว่างทั้งคู่คบกันมาจนถึงระดับที่ควรจะข้ามขั้นได้แล้ว

“ผมให้เกียรติริมา และพ่อแม่ของริมานะ อย่าโกรธเลย”

ชายหนุ่มเห็นท่าทางผิดหวังของหญิงสาวตรงหน้า เลยประทับจูบบนริมฝีปากของเธอแทนเพื่อให้เธอหายกังวลใจ แต่เธอไม่จบแค่การจูบแค่ริมฝีปากบางเบา เธอรั้งใบหน้าของเขาเอาไว้แล้วจูบกลับไปอย่างเร่าร้อน เธอรัดลิ้นร้อนไปมาในปากของอีกฝ่าย จนบริณัยพยายามสะกดกลั้นความต้องการในกายไว้แทบทนไม่ไหว เขาอยากปลดปล่อยตามสัญชาตญาณความเป็นชายที่ถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้า อยากระบายความต้องการ กามารมณ์ที่เอ่อล้นออกไปใจแทบขาด แต่เฌอริมาไม่ใช่คนที่เขาอยากเล่นบทรักด้วยแม้แต่น้อย ไม่มีความเสน่หาแบบหนุ่มสาว มีแต่เรื่องทางกายเท่านั้นที่เขาจะเอาเปรียบเธอเมื่อไรก็ได้ ในเมื่อหญิงสาวพร้อมจะอ้าขาให้เขาเข้าสอดใส่ตลอดเวลาอยู่แล้ว และใช่…เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่ง และไม่ใช่พระอิฐพระปูน ทำให้หลายต่อหลายครั้งได้เลยเถิดไปถึงไหนต่อไหน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวเขาก็จะจบลงที่การร่วมรักกันแต่ภายนอกเท่านั้น เขาไม่อยากทำเรื่องให้มันยุ่งยากไปมากกว่านี้ เพราะเขารู้ว่าคนที่เขาอยากจะร่วมรักด้วยใจแทบขาดเป็นใคร

อารียา…เขาต้องการเธอ...