Chapter 4
1456 Words
แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหมมมม
เพลงลอยเข้ามาในหัวสมองที่มีรอยหยักของฉัน ฮ่าๆๆ เครียดอ่ะ กำลังหาอะไรที่มันคลายเครียดอยู่ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ข้างๆคนขับซึ่งก็คือพี่เวกัส จ๊ะฟังไม่ผิด พี่เวกัสไงจะใครละ เค้าสั่งให้เรียกพี่ ถ้าไม่เรียกจะฟ้องคุณลุง เอ่อ ดี ขู่เข้าไป
"จะเงียบอีกนานมั้ยยัยลูกหมูขี้เหร่"
เขาถามฉันขึ้นมา เหอะ ลูกหมูขี้เหร่งั้นเหรอ นั้นมันเมื่อก่อนเฟ้ยยย
"ขี้เหร่ตรงไหน ดูสิ ดู แล้วบอกมาสิว่าขี้เหร่ตรงไหน"
ฉันถามออกไป ชิ มันคืออดีตโว้ย พูดถึงมันทำไม ตอนนี้ฉันสวยพูดแค่นั้นก็พอป่ะ
"อ่ะๆ ไม่ขี้เหร่ก็ได้อ่ะ งั้นเรียกลูกหมูเฉยๆก็ได้"
"เดี๋ยวๆ พี่ว่าฉันอ้วนเหมือนหมูไง ห๊ะ"
ฉันเริ่มโวยวายกับคนข้างๆแล้วละตอนนี้ หงุดหงิดชิบเป๋ง ลูกหมูบ้าอะไรจะเซ็กซี่ขนาดนี้ยะ
"ป่าวซักหน่อย พี่ไม่ได้ว่าเราอ้วนเลยนะ"
แล้วขำทำไมฟร่ะ อร๊ายยยย
" หยุดหัวเราะเลยนะ ห้ามเรียกลูกหมูนะ สวยเซ็กซี่จะตาย อึ่มด้วย มาเรียกซะเสีย"
ฉันบ่นออกไป สักพักคนตรงหน้าก็ก้มลงมาเหมือนจะสำรวจว่าสิ่งที่ฉันพูดออกไปนั้น เอ่อ....
"อืมมมม อึ่มจริงด้วย"
ฉันมองตามสายตาของเขาที่ตอนนี้กำลังก้มลงมามองที่หน้าอกของฉัน เห้ยยย มองหน้าอก
" อร๊ายยย ไอ้บ้าาา หยุดมองเดี๋ยวนี้นะ"
ฉันรีบเอามือปิดหน้าอกพัลวัน เขาหัวเราะขำใหญ่ ยักคิ้วหลิวตาใส่ฉันอีก คอยดูนะ ฉันจะต้องเอาคืนแน่ ไอ้พี่บ้า
@ห้างA
ตอนนี้ก็มาถึงที่ห้างA แล้วละ ฉันเดินตรงไปที่ลานกิจกรรมทันที วันนี้มีงานเปิดตัวสินค้าครีมคอลเลคชั่นใหม่ ซึ่งมีฉันเป็นพรีเซนเตอร์ ก็ไม่นานหรอก ยิ้มสวยๆสักชั่วโมง แล้วก็ให้สัมภาษณ์นักข่าว ก็จบงานแล้วละ จะถามหาอิตาพี่เวกัสใช่ไหมละ ก็เดินตามฉันมาต้อยๆนั้นแหละ ให้เหตุผลว่า คุณลุงให้มารับแล้วต้องไปส่งที่ห้องด้วย ไล่ก็ไม่ยอมกลับดื้อด้านจริงๆ
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"
ฉันยกมือไหว้ทีมงานทุกคน ไหว้หมดแหละฉันอ่ะ ตั้งแต่แม่บ้านยันผู้จัดการฮ่าๆๆ
"สวัสดีค่ะน้องยูกิคนสวย มาๆๆ มาแต่งหน้าทำผมก่อน"
ฉันเดินไปนั่งหน้ากระจกแล้วพี่ๆก็มาจับฉันแต่งนั้นนี่
"แล้ววันนี้ทำไมถึงมากับคุณเวกัสสุดหล่อทายาทเจ้าของwgjewelryได้ล่ะคะ กิ๊กกันเหรอ"
อื้อหือ ใครจะไปกิ๊กกับอิตาพี่บ้านี่ห๊ะ แทบจะฆ่ากันทุกทีที่เจอ เหอะ
" ไม่ใช่หรอกค่ะ พอดียูกิเพิ่งจะเซ็นสัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับบริษัทของเค้าน่ะค่ะ ก็เลยติดรถเค้ามา แหะๆ"
ฉันยิ้มแห้งๆออกไป แถได้สุดๆละจ้าาาาาาา
" ติดรถมานี่ต้องมานั่งเฝ้าด้วยเหรอคะเนี้ย"
พี่ช่างทำผมอีกคนถามขึ้นมา ฉันก็ยิ้มแห้งๆส่งไปอีก พูดไม่ออก ไม่มีคำตอบ ไล่ก็ไม่ไป จบ
ตอนนี้ฉันก็ขึ้นเวทีทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็กำลังให้สัมภาษณพี่ๆนักข่าวอยู่ อีตาพี่เวกัสก็ไม่ยอมกลับนะ ยืนรออยู่ด้านหลังนักข่าวนั้นละ
" น้องยูกิคะ ได้ข่าวว่าเซ็นสัญญาการเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับบริษัทwgjewelryเหรอคะ"
"แล้วอย่างงี้พรีเซ็นเตอร์คนเก่าน้องวีว่ารู้หรือยังคะ"
"แล้วอย่างงี้จะมีปัญหากันไหมคะ ว่าน้องยูกิไปแย่งงานพรีเซนเตอร์"
"แล้ว....."
เอ่อออ ใจเย็นๆก่อนมั้ยยยย ฟังไม่ทันฮ่าๆๆ
" ยูกิจะตอบทีละคำถามค่ะ คำถามแรกใช่ค่ะ เพิ่งเซ็นสัญญาวันนี้ คำถามที่สอง ยูกิไม่ทราบค่ะต้องลองถามทางนั้นดูเอง คำถามสุดท้าย ไม่น่าจะมีปัญหากันนะคะ ยูกิไม่ได้แย่งค่ะ ทางบริษัทเค้าติดต่อผ่านทางพี่รถเมล์ค่ะ ยูกิแค่รับงานจากพี่เขาอีกที"
ฉันตอบออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ไม่มีเหวี่ยงวีนจ้าระดับนี้ ฮิฮิ
" แล้วสถานะตอนนี้เป็นยังไงคะน้องยูกิ มีคนรู้ใจหรือยังคะ"
เป็นคำถามที่ไม่อยากตอบ ฮ่าๆๆ โสดโว๊ยโสดดดด
" ตอนนี้ก็ไม่มีคนคุยเลยค่ะ ไม่มีใครมาจีบเลยฮ่าๆๆ สงสัยสวยเกินไป ตอนนี้สถานะโสดค่ะ"
ฉันตอบพี่ๆนักข่าวไปด้วยน้ำเสียงติดตลก เขาสัมภาษณ์อะไรฉันอีกนิดหน่อย ถ่ายรูปแล้วก็ออกมาจากตรงนั้นเลย
ตอนนี้เปลี่ยนชุดเรียบร้อยหมดแล้วล่ะ เดินออกมาจากห้อง เจอพี่เวกัสรออยู่ตรงทางเดิน
" เสร็จแล้วเหรอ"
เขามองหน้าฉันยิ้มๆ ยิ้มอะไรนักหนา เห็นแล้วหมั่นไส้
"อืม"
ฉันตอบแค่นั้นแหละ ฮ่าๆ เดินออกไปเลย เขาวิ่งตามมา
"จะกลับเลยมั้ยคะ หรือจะเดินเล่นก่อน"
เขาถามฉันกลับ
"อืมมม หิวอ่ะ"
หิวจริงๆ ตั้งแต่ทานมื้อเที่ยงจากนั้นถึงเย็นตอนนี้ข้าวยังไม่ตกถึงท้องเลยค่ะ
"งั้นไปทานข้าวก่อน แล้วเดี๋ยวพาไปเดินเล่นพูดจบก็เดินมาจับมือฉัน เห้ยยยยจับมือเลยเหรอ ฉันพยายามสบัดมือออกแต่ไม่เป็นผล เออ อยากจับก็จับ ชิ
" ทานอะไรดี อาหารญี่ปุ่นมั้ย ชูชิ ลูกหมูชอบกินนิ"
" จำได้ด้วย"
ค่อนข้างตกใจเล็กน้อยถึงปานกลาง ฮ่าๆๆ
"จำได้สิ เมื่อก่อนมาให้แม่พี่ทำให้กินทุกวัน"
ก็จริง พูดแล้วก็นึกถึงคุณป้าเธอ ถ้าตอนนี้ยังอยู่ฉันคงจะหาท่านบ่อยๆแหละ ท่านทำอาหารอร่อยจะตาย
" อื้ม อาหารญี่ปุ่นก็ได้"
ฉันพูดไป ฉันหิวอ่ะอะไรก็กินได้หมดอ่ะ ขอแบบไวๆด้วย
"สองท่านนะคะเชิญทางด้านนี้เลยค่ะ"
แล้สเราสองคนก็สั่งอาหาร ระหว่างรอ
"พี่เวกัส แล้วเอ่อ แฟนพี่จะไม่ว่าเหรอ อยู่ๆให้ยูกิมาเป็นพรีเซ็นเตอร์แทนแบบนั้น"
"ไม่รู้สิ ไม่ค่อยได้คุยกันนะ เลิกกันนานแล้ว"
หือออ แล้วทำไมใจฉันต้องเต้นแรงด้วยเนี้ย โอ๊ยยยยย แค่พี่เขาไม่ได้คบกันแล้วเองงง แกหวังอะไรอยู่เนี้ยเค้าไม่ได้บอกรักแกป่ะ
" ลูกหมู เฮ่ยัยลูกหมู เป็นอะไรรึเปล่าเนี้ย"
พี่เวกัสโบกมือไปมาตรงหน้าฉัน สงสัยฉันจะเหม่อคิดอะไรเพลินไปหน่อยแหะๆ
" เปล่าค่ะ ไม่เป็นไร"
พูดจบเราสองคนก็ก้มหน้าก้มตาทานอาหารกลังจากที่อาหารมาเสิร์ฟ หลังจากทานเสร็จ ฉันกับพี่เวกัสเราสองคนก็เดินย่อยอาหารกัน ฉันก็เดินไปดูกระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับคอลเลคชั่นใหม่ตอนนี้เดินเข้ามาร้านจิลเวลรี่ wg อ๋อ ร้านพี่เวกัสนะ ฮ่าๆๆ
" สนใจแบบไหนสอบถามได้ค่ะ อ่าวคุณเวกัสมาดูร้านเหรอคะ"
พนักงานทักทายฉันแต่คงจะเพิ่งเห็นคนตัวโตเดินตามมาเลยไปทักทายพี่เขาด้วย
"เปล่า มากับลูกหมู"
"คะ.. ลูกหมู"
เอ่อออ.. จะเลิกเรียกได้ไหมเนี้ย
"อ๋อ หมายถึงยูกิ"
พนักงานพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เข้าใจหรอก จะเข้าใจได้ยังไงเล่า ก็ดาราสุดฮอต เดินควงทายาทเจ้าของบริษัทจิลเวลรี่ ไม่น่าจะเป็นข่าวเลยมั่งเนาะ เหอะๆๆ เตรียมดูข่าวพรุ่งนี้ได้เลย ถ้าไม่มีมาถีบหน้าฉันได้เลยอ่ะ
"ยูกิ เลือกได้ยัง"
พี่เวกัสเห็นฉันเดินไปเดินมาไม่เลือกสักที สงสัยจะรำคาญแล้วละ หึ แล้วจะมาด้วยทำไม จิ๊"
" จะรีบทำไมเล่า ขอดูเส้นนี้หน่อยค่ะ"
ฉันดูสร้อยข้อมือสีเงินมีจี้หัวใจ สวยจัง
" เอาอันนี้ค่ะ"
ฉันหยิบไปให้พนักงานชำระเงิน
" ทั้งหมด 12590บาทค่ะ"
ฉันหยิบบัตรในกระเป๋ากำลังจะจ่ายเงินแต่ก็มีคนยื่นมาตัดหน้าฉันก่อน ฉันหันไปมองเขาอย่างสงสัย ของฉัน จ่ายเพื่อ?
" ชักช้า จ่ายเอง"
ห๊ะ แค่เนี้ย
"เอ่ออ...."
"เอาบัตรผมเนี้ย เร็วๆ"
พนักงานรีบรับบัตรพี่เวกัสมาชำระเงินเสร็จก็จูบมือฉันเดินออกไปทันที
" เดี๋ยวยูกิค*****นให้นะ"
ฉันบอกเขาไป
"ไม่ต้องอ่ะ พี่ให้"
โอ๊ยยย สายเปย์ที่แท้ทรูจริงๆ
"เนื่องในโอกาสอะไรไม่ทราบคะ"
ฉันถามกลับ
"เอาเป็นว่า เป็นการขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา"
- Writer
