"พร้อมทักทายมันหรือยังครับ" ฉันค่อยๆ พยักหน้าช้าๆ ตอบพี่เวกัส ถึงตอนนี้ฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่าฉันควรไปต่อหรือเปล่า แต่ถึงฉันอยากจะถอยกลับไปยังไงคนตัวสูงก็คงไม่ปล่อยฉันแน่ ฉันถึงต้องพยักหน้าตอบเขาด้วยสายตาที่สั่นระริก แล้วจ้องมองการกระทำของร่างสูงที่กำลังหยิบซองอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนที่จะเห็นว่าเขาก้มลงไปใส่กับแก่นกายฉันถึงเข้าใจว่าสิ่งที่เขาฉีกกับปากเมื่อครู่คือ…ถุงยางอนามัย
"อะ อื้ออ จะ เจ็บ…" ทันทีที่ความใหญ่โตค่อยๆ ดันเข้ามา เรียวปากฉันสั่นไหวร้องบอกพี่เวกัสพร้อมกับดันมือเขาออก ตอนนี้แก่นกายของเขาเข้ามาได้แค่ปลายหัวบาน แต่สร้างความเจ็บร้าวจนฉันน้ำตาปริ่มรีบหยุดมือเขาไว้อย่างทำใจไปต่อไม่ได้
"พี่บอกแล้วไงว่าพี่หยุดไม่ได้" พี่เวกัสตวัดสายตามามองฉัน เขาก็คงเริ่มหมดอารมณ์เมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่ยื้อไม่ยอมให้เขาได้ทำต่อ
"นะ นิ…"
"อดทนนะครับ อีกนิดเดียวคนดี" คำพูดสุภาพของเขาเริ่
