Menesa
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtığımda koluma vuran nefesle bakışlarımı oraya çevirdim. Demirkan… Elimi de tutmuştu. Elimin üstünde onun elini hissetmek… Olmaması gerekirken iyi hissettirmişti.
Kafasını yatağa yaslamış, uyuyordu. Pozisyonu çok kötü olmasına rağmen huzurla uyuyor gibi duruyordu. Neden burada uyumuştu? Kafamı çevirdiğimde Korel’in de huzurla uyuduğunu gördüm. Yatağın karşısında büyük bir duvar saati vardı. Daha çok erkendi. Bakışlarım yeniden Demirkan’a döndü.
Boşta duran elim istemsiz yüzüne doğru gitti. Sakallarını okşamayı her zaman çok severdim. Ona yaklaşan parmak uçlarım bile titremeye başladı. Kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başladı.
Beril’le onu yatakta gördüğüm o an…
Elimi hızla çektim ve elimi yumruk yaptım. Yataktan kalkmak için hareketlen
