Vanessa, başını uçağın camına yaslamış düşüncelere dalmıştı. Kardeşinin sözleri gitmemesi konusundaki ısrarı ruhuna büyük bir sıkıntının çöreklenmesine yetmişti. İstanbul’a dönüyordu ama sanki bu dönüş birçok şeyin devamı ve sonu gibi olacaktı.
Yanındaki adam elinin üzerine sıcak avucunu bıraktığında ruhunun sıkıntısından teninin buz gibi olduğunu yeni fark ediyordu. Başını çevirdiğinde genç adamın mavileri içine işledi. Onun ‘Her şey yolunda’ bakışı nefes alması için yeterliydi.
Anons yapıldığında kemerlerini taktılar ve yeniden yolculuk için daha inmeden kendilerini hazırlama derdine düştüler. Hayatlarındaki kaos bittiğinde rahat bir nefes almayı umuyorlardı. Sonunda alan içindeki yurt dışı giriş kapısına yaklaştıklarında yanlarına dört adam geldi. İkisi Arthur’a selam verip konuşm
