Dali-dali ko namang sinilip ang aking sarili sa ilalim ng kumot at pinakiramdaman kung may natanggal ba sa aking suot o may masakit ba sa aking katawan.
"Ahh... Don Celso, wala naman siguro siyang dapat panagutan sa akin. Kasi, para namang walang nangyari, sobra lang talaga akong pagod kagabi kaya napasarap ang tulog ko. Pasensya na kayo kung sumigaw ako sobra lang talaga akong natakot."
"Huwag kang humingi ng pasensya Chicklet, dapat ang apo ko ang humihingi sa iyo ng tawad. Nilo, tulungan mo nga akong iakyat si Yuwano sa kuwarto niya," utos nito.
"Opo, Don."
Tinulungan nila ang lasing na makatayo at inalalayan upang makalakad palabas ng aking kuwarto.
"Okay ka lang ba, Chicklet?" tanong ni Nanay Isnie.
"Naku! Nay, hindi po ako okay. Para akong lalagnatin sa sobrang takot."
"Ito,
