เหตุผล NC
1216 Words
[ฟาโรห์ Part ]
ผมออกแรงขย้ำหน้าอกอวบใหญ่แรงขึ้น ริมฝีปากคลอเคลียแถวซอกคอ ขบเม้มแรงบ้าง เบาบ้าง ตามแรงอารมณ์ที่เริ่มโหมกระพือ มือเล็กพยายามขืนมือผมออก ผมจึงเลื่อนใบหน้าขึ้นไปมองดุๆ เพื่อปรามให้เธอรู้ว่าควรทำตัวว่าง่ายกับผม
“มันเจ็บนะคะ!”
เหอะ!
ผมพ่นเสียงในลำคอ ก้มหน้าลงดูดซอกคอหอมกรุ่นแรงๆ หงุดหงิดท่าทางของเธอไม่น้อย ทั้งที่ผ่านโลกมาอย่างโซกโซนแท้ๆ แต่กลับเสแสร้งเล่นละครอ่อนเดียงสามาหลอกผม
เหตุผลที่ผมเสนอเงื่อนไขนี้ให้เธอ มีเพียงเหตุผลเดียวนั่นก็คือเอาคืน เธอเป็นผู้หญิงที่ถูกเพื่อนในกลุ่มพูดถึงมากในช่วงสองปีที่ผ่านมา เด็กเอ็นที่ฮอตที่สุด และหลอกลวงที่สุด แม้ข่าวคราวของเธอจะเงียบไปพักใหญ่ๆ แต่พอเธอกลับมารับงานใหม่ ผมก็มีความคิดที่จะเอาคืน ให้มันสาสมกับที่เธอหลอกเงินจากเพื่อนๆของผมไปหลายล้าน
ผมตั้งใจจะฟันแล้วแบล็คเมล์เธอ ผมเตรียมห้องนี้ไว้ก่อนแล้ว ตั้งกล้องเรียบร้อย เหลือก็แค่เล่นละครตามบทบาท
พรึ่บ!
ใช้มือดึงเสื้อแบบเกาะอกลงอย่างแรง เต้าอวบขาวนวลเด้งออกมาอวดโฉมทันที จุกเนื้อสีชมพูหวาน ไม่ได้ทำให้ความต้องการมีมากขึ้นเลย
สมเพชชะมัด! ทั้งที่หน้าสวย ผิวสวย และหุ่นสวยขนาดนี้ แต่กลับเลือกวิธีหาเงินแบบหน้าไม่อาย
จ๊วบ!
“อื้อ อ๊ะ! อือ”
เสียงครางหวานไม่ได้ทำให้ผมอยากจะเห็นสีหน้าของเธอ ผมฝังหน้าอยู่กับอก แลบลิ้นเลียสลับกับดูดแรงๆ เสียงหวานครางถี่ขึ้นพอๆกับการหายใจ ผ่ามือเล็กออกแรงจิกลงบนไหล่ รู้สึกแสบๆ และเริ่มคันหยุบหยิบในจุดที่เธอหยิกลง
“อ๊ะ อื้อ!”
“หึ! เสียวเหรอ?”
ผมเงยหน้าขึ้นถาม ใบหน้าแดงก่ำของเธอ ทำให้ลมหายใจเกิดติดขัดขึ้น ความรู้สึกอยากจะจูบริมฝีปากจิ้มลิ้มนั่น เล่นงานจนทนไม่ไหว ดึงปลายคางเธอเข้ามาใกล้ กดริมฝีปากลากไล้ลิ้นแรงๆ
“อื้อ อือ”
ไม่รู้ว่าเธอเสียวมากจนขยับลิ้นไม่ได้ หรือจูบไม่เป็นกันแน่ ผมพยายามเคลื่อนไหวลิ้นเพื่อนำเธออีกครั้ง แต่เธอก็ยังเงอะงะเหมือนเดิม จนผมรู้สึกหงุดหงิด บีบปลายคางเล็กแรงขึ้น ขยับลิ้นเร็วๆจนเธอครางฮึม
“ฮึม! เจ็บ! อึก! อื้ม”
ผมเปลี่ยนจังหวะการเกี่ยวลิ้นใหม่ เพิ่มความอ่อนโยนเข้าไป ไม่นานเธอก็เริ่มคล้อยตาม รสจูบหอมหวานจนเผลอเคลิ้มไปชั่วขณะ เมื่อคำพูดของเพื่อนหวนเข้ามาในห้วงความจำ ผมก็ละทิ้งความรู้สึกดีที่เกิดขึ้นเพราะร่างกายของเธอไป
พรึ่บ!
ผมรวบเธอขึ้นอุ้ม แขนเรียวเกี่ยวลำคอผมทันที ใบหน้าแดงซ่านฉายความเสียดาย และความไม่พอใจ ผมหัวเราะเยาะอย่างเปิดเผย อุ้มเธอไปยังเตียงเพื่อให้ตรงกับมุมกล้องที่จัดเซ็ตไว้
พรึ่บ!
ผมปลดซิปกระโปรงรัดรูดออกอย่างรวดเร็ว กลืนน้ำลายนิดๆ แอบชื่นชมขาเรียวยาวและขาวเนียนอยู่ในใจ ถ้าหากเธอไม่ได้ทำอาชีพนี้ และไม่ได้ใช้ความสวยหลอกเงินจากเพื่อนของผม ผมอาจจะใจดีกับเธอกว่านี้ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง
“คุณ มีถุงใช่ไหม?”
“อืม”
“งั้นเหรอ”
ความโล่งใจฉายเต็มใบหน้าสวยหวาน ก่อนความเขินอายจะตามเข้ามาแทนที่ มือเล็กยกขึ้นปิดใบหน้า ท่าทางน่ารักของเธอ ไม่ได้ทำให้ผมละมือจากการปลดเสื้อและกางเกงออก เมื่อปลดทุกอย่างบนตัวเสร็จ ก็เอื้อมมือไปคว้ามือที่ปิดตาออก
“อ๊ะ ว๊าย!”
หมับ!
ผมรวบมือที่กำลังจะปิดดวงตาเข้าด้วยกัน หยิบเสื้อเชิ้ตของตัวเองมามัดข้อมือทั้งสองของเธอไว้ เธอดูตกใจมาก ริมฝีปากกับดวงตาสั่นระริก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้คัดค้านอะไร
“ถ้าดื้อ ฉันจะไม่อ่อนโยนด้วย”
แววตาของเธอทำให้ผมรู้สึกสงสารขึ้นมานิดหน่อย ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงน้อยๆ ดวงตาเสมองลงด้านล่าง ใบหน้าแดงปรั่งขึ้นเมื่อเห็นร่างกายส่วนนั้น ผมจับตัวตนที่นิ่งสงบชักรูดขึ้นลงช้าๆเพื่อให้มันพร้อม เมื่อมันขยายตัวเต็มที่ ก็จับใบหน้าที่เบือนหนี บังคับให้เธอมองสิ่งที่ผมกำลังจะทำ
“อ๊ะ! บ้า! ไม่เอาแล้ว!”
“อะไร ?! ฉันจ่ายเงินแล้ว!”
“มะ ไม่เอา! เดี๋ยวโอนคืน ไม่นะ มันไม่ได้หรอก! ไม่! อย่านะ!”
“แม่ง! เรื่องมากชิบ!”
ผมอารมณ์เสียสุดๆ ตัดสินใจใช้แท่งเนื้อถูกับกางเกงชั้นในเธอแรงๆ ยิ่งเธอดิ้นผมยิ่งไม่อ่อนโยน เมื่อเธอไม่ยอมสงบลงเลย ผมก็ตัดสินใจใช้สองมือฉีกกางเกงในเธอจนขาดออกจากกัน จากนั้นก็กดแท่งเนื้อที่แสนภาคภูมิใจ เข้าไปในร่องหลืบสีแดงสด
พรึ่บ! พรวด!
“อ๊า! แม่ง! / กรี๊ด! เจ็บ! เจ็บ! อื้อ!”
เพราะผมไม่ได้เล้าโลมเธอก่อน หรือเป็นเพราะเธอยังไม่เคยผ่านมือใคร ทำไมร่างกายเธอถึงได้แน่นขนาดนี้ ผมพยายามจะกดแท่งเนื้อเข้าไปอีก แต่เธอเกร็งตัวมาก จนผมเคลื่อนไหวร่างกายเข้าไปต่อไม่ได้ ส่วนที่เข้าไปได้ มีแค่ส่วนหัวหยักเท่านั้นเอง
“ฮู่ว! อย่าเกร็ง!/ มันเจ็บ!”
“รู้! ถ้าเกร็งมันจะยิ่งเจ็บไง!”
“ฮึก! แล้วทำไมคุณถึงทำแบบนี้ล่ะ ฮือ”
น้ำตาเม็ดโตร่วงหล่นจากดวงตาของเธอไม่ขาดสาย อยู่ดีๆหัวใจของผมก็เหมือนถูกแทงด้วยเข็มที่มองไม่เห็น เอื้อมมือขึ้นไปหวังจะเช็ดน้ำตาให้ แต่ใบหน้าสวยกลับหันไปอีกทาง ริมฝีปากพึมพำเป็นคำด่าทอ
ให้ตาย! คนที่ควรโกรธมันผมไหม กล้าดียังไงมาด่าผมเนี่ย
“คนบ้า! เจ็บจะตายอยู่แล้ว!”
“หยุดร้องเหอะน่า มันน่ารำคาญ!”
หมับ! หมับ!
“โอ้ย! โอ้ย! เธอหยิกทำไม!”
ไม่รู้ว่าข้อมือเธอคลายออกตั้งแต่ตอนไหน รู้แค่ว่าตอนนี้เธอใช้มันหยิกสีข้างผมอยู่ ใบหน้าหดหู่เมื่อครู่ดูสะใจ รอยยิ้มนิดๆ เปื้อนใบหน้านองน้ำตา
“ถือซะว่า ให้ฉันใช้มันระบายความเจ็บแล้วกัน”
ใบหน้าสวยปรากฏรอยยิ้มอีกครั้ง คราวนี้ไม่เหลือแววต่อต้านในดวงตาคู่นั้นอีก ผมจึงยอมให้เธอระบายความเจ็บอย่างที่เธอต้องการ ขยับส่วนที่แช่อยู่ในตัวเธอเช้าออกช้าๆ เมื่อด้านในร่องรักเริ่มผ่อนคลาย ผมก็ดันแท่งเนื้อใหญ่เข้าไปจนสุด
“กรี๊ด!/แม่ง! เหี้ย!”
ไม่รู้จะตกใจอะไรก่อน ระหว่างความสดสาวที่ตัวเองสัมผัสได้ผ่านเลือดที่เคลือบอยู่บนท่อนลำ กับคนที่โผลเข้ามากัดหัวไหล่จนเนื้อแทบหลุด แม้จะเห็นมันเพียงเสี้ยววินาที แต่ผมมั่นใจว่ามันคือเลือดแน่ๆ และนั่นมันทำให้ผมเกิดความสงสัย สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเธอ
เธอหลอกเงินเพื่อนผมแน่เหรอ?
เธอเคยแล้วแน่เหรอ?
ไม่สิ! อย่างหลังผมพิสูจน์มันได้แล้วไง ตอนนี้เหลือแค่อย่างแรก ที่ผมยังคลายความสงสัยให้ตัวเองไม่ได้
- Writer
